Η τιμηση καθε χρονο της εξεγερσης του δεκεμβρη του 2008 εχει αποκτησει πλεον συμβολικο χαρ/ρα, δειχνει σε κρατος και μπατσους οτι ειμαστε εδω, οτι θα παλεψουμε για την αδικια και την ανθρωπινη ζωη, οτι εχουμε δυναμη και οτι πρεπει επιτελους την εξουσια τους να την βαλουν εκει που ξερουν.
Ειμαστε πιο πολλοι απ αυτους και παρολο που, θεωρητικα, με τους μπατσους, εχουμε κοινα αιτηματα και δικαιωματα στη ζωη και στην εργασια και επιρρεαζομαστε φοβερα απο την πολιτικη και οικονομικη κριση που διανυουμε, εκεινοι εξακολουθουν να φυλανε τα αφεντικα τους, διαλεξαν στρατοπεδο, οπως κι εμεις γι αυτο και πρεπει να μας φοβουνται.
Υ.γ. Κατα την προσωπικη μου γνωμη την 6η του δεκεμβρη δεν θα επρεπε κανενα αριστερο κομμα να την εκμεταλλευτει πολιτικα, ειναι καθαρα ενας αγωνας εναντια στην εξουσια και ιδιαιτερα στην αστυνομια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου