Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

Η Εθνικη υπερηφανεια μετραται με τη σχολικη επιδοση



Κα8ε χρονο στις εθνικες γιορτες οι μα8ητες-τριες παρελαζουν επειδη νιω8ουν ε8νικη υπερηφανεια πιστευοντας οτι αποδιδουν φορο τιμης στους στρατιωτες που πριν μερικα χρονια εδωσαν τη ζωη τους για να ειμαστε εμεις ελευ8εροι(ή τουλαχιστον ετσι 8α επρεπε). Αν και εμενα αυτη η αποψη με βρισκει αντι8ετο γιατι δν ειναι δυνατον να γιορταζεις την ελευθερια με κατι που ειχαν επιβαλει δικτατορες* (μια απλη καταθεση στεφανου και ισως μια μικρη εκδηλωση ειναι αρκετα), αλλα δν ειναι αυτο το 8εμα του ποστ. Το 8εμα ειναι το δικαιωμα καποιου να ειναι σημαιοφορος δλδ να πρωτοστατει μπροστα απο το υπολοιπο σχολειο και να κραταει την ελληνικη σημαια οσο διαρκει η παρελαση.
Συμφωνα με τον νομο (και τη σελιδα http://www.fa3.gr/nomothesia_2/nomoth_fa/10_epilogi_simeoforou.htm)
Αναφορικά με τον ορισμό σημαιοφόρου και παραστατών στα σχολεία Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης κατά τις παρελάσεις στις εθνικές επετείους, σας γνωρίζουμε ότι στη διαδικασία επιλογής σημαιοφόρου - παραστατών και υπευθύνων για την κατάθεση στεφάνων, συμμετέχουν οι καλύτεροι σε επίδοση μαθητές -τριες ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή και υπηκοότητα.
Επισημαίνουμε ότι για τα ανωτέρω την αποκλειστική αρμοδιότητα έχει ο σύλλογος των διδασκόντων.

Δλδ με λιγα λογια αξιοι για παραστατες και για την σημαια, ειναι ΜΟΝΟ οι αριστοι μαθητες καθε σχολειου (ισως να γινεται και για λογους διαφημισης ποτε δν 3ερεις). Πως ομως ειναι δυνατον ο χωρος της εκπαιδευσης, που προαγει την ελευ8ερια και δημοκρατια (δλδ κα8ε αν8ρωπος να εχει τα ιδια δικαιωματα και τις ιδιες ευκαιριες με τους υπολοιπους), σε μια γιορτη που αντικειμενο της ειναι η ελευθερια, να κανει διακρισεις σε παιδια συμφωνα με τις επιδοσεις τους στο σχολειο(?). Δλδ οι "κακοι" μαθητες ή αυτοι που δν εχουν τις ιδιες ευκαιριες με τους αλλους νοιωθουν λιγοτερη υπερηφανεια για την πατριδα τους ή την πατριδα που ζουν? Ή αλλιως οι καλοι μα8ητες ειναι πιο πατριωτες απο τους "κακους"?
Μηπως θα επρεπε να υπαρχει ενας πιο αντικειμενικος τροπος επιλογης του σημαιοφορου και των παραστατων(?). Ισως και ο παραγοντας τυχη. Κα8ε παιδι που θα η8ελε ή θα ενιω8ε υπερηφανο να κραταει την σημαια εχει καθε δικαιωμα σε αυτο, γτ πρεπει να το στερει καποιος μονο και μονο επειδη δν ειναι καλος μα8ητης. Η μηπως ειναι ενας τροπος "επιβραβευσης" στους αριστους? Κατι που το 8εωρω πολυ λαθος. Και ο λογος ειναι οτι πρεπει να επιβραβευουμε καποιον επειδη "εκανε ολα του τα μαθηματα"? γι αυτο το λογο διαβαζει κανεις και ειναι επιμελης μαθητης? Αλλα και για ψυχολογικους λογους να το κανουν ειναι λαθος τροπος επιβραβευσης (και παλι ομως 8α φορεσουν ταμπελες στους καλους και στους κακους μαθητες).Και τι8εται εδω το ερωτημα: αυτοι οι μαθητες ειναι αντικειμενικα αριστοι? γιατι κανενας δν μπορει να ελεγξει τον καθηγητη αν οι βαθμολογιες που βαζει αντιπροσωπευουν την πραγματικη εικονα.
Μαλλον 8α επρεπε να καταργηθουν αυτες οι "αξιωματικες θεσεις" με εξαιρεση αυτη του σημαιοφορου.
Τωρα σιγουρα καποιοι θα σκεφτουν οτι ειμαι ενας κακος μαθητης και ζηλευω αυτους που ειναι παραστατες και σημαιοφοροι. Η απαντηση ειναι: ναι ειμαι κακος μαθητης αλλα ποτε δν ζηλεψα γτ ποτε δν η8ελα να ειμαι σημαιοφορος και αυτο το αποδεικνυει και η αποψη μου για την παρελαση. Αλλα υποστηριζω το δικαιωμα του κα8ενος να νιω8ει περηφανος σηκωνοντας τη σημαια ή να ειναι ενας απο τους παραστατες.

*Οι μαθητικές παρελάσεις καθιερώθηκαν από τον Ιωάννη Μεταξά πριν 71 χρόνια. Την 25η Μαρτίου 1936 μαθητές σχολείων καλούνται να παρελάσουν ενώπιον του βασιλιά και του Μεταξά, και έκτοτε καθιερώνονται από τον τελευταίο. Καμάρωνε ο Μεταξάς τις φάλαγγες της ΕΟΝ (Εθνική Οργάνωση Νεολαίας), στην οποία είχε υποχρεώσει να συμμετέχουν όλους τους νέους 8-25 ετών, αναγκάζοντάς τους μάλιστα να χαιρετούν χιτλερικά και να δίνουν όρκο ότι θα διαφύλασσαν την πίστη στον Θεό, στον Βασιλέα, στην Πατρίδα, στον διάδοχο, και ένιωθε ρίγη συγκίνησης και ενθουσιασμού να τον διαπερνούν. Καλά όλα αυτά για το 1936 και το γερο-Μεταξά, που ονειρευόταν τον "Γ΄ Ελληνικό Πολιτισμό" του. Σήμερα όμως θυμίζουν περισσότερο παλιά έπιπλα σ' ένα αναπαλαιωμένο νεοκλασικό, του οποίου γενιές και γενιές νέων ενοίκων βαρέθηκαν να πετάξουν κι έτσι παραμένουν στη θέση τους - όσο περνά μάλιστα ο καιρός όλο και λιγότεροι τολμούν να τα αγγίξουν. Κάπως έτσι νομίζω ότι λειτουργούμε στην Ελλάδα, τη μόνη χώρα της Ε.Ε. (απ' όσο γνωρίζω) όπου γίνονται μαθητικές παρελάσεις: δεν πετάμε τίποτα γιατί - που ξέρεις; - κάπου, κάποτε μπορεί και να χρειαστεί. (πηγη: http://gerasimos-memoryland.blogspot.com/2007/10/blog-post_28.html?showComment=1193766660000)


«Oh, no, no, no»

Αυτη την περιοδο ειναι στη μοδα τα Clabakia και μουσικη τυπου House, Trance techno κτλ. Εμενα αυτο το ειδος μουσικη και γενικα τα κλαμπ με αφηνουν αδιαφορο. Ομως, οπως επεσε στην αντιληψη μου, επισης στην μοδα (πρεπει να) ειναι το να κανουν διασκευες τραγουδιων σε techno. Στην αρχη δν εδωσα σημασια αλλα μετα απο ενα παρτυ που εκανε το δεκαπενταμελες του σχολειου μου εκνευριστηκα πολυ. Και ο λογος ηταν οτι ακουσα να εχει γινει διασκευη το How long των R.h.c.p., smoke on the water και το Satisfaction(!!!) σε techno. Η απολυτη ιεροσυλια (κατα την γνωμη μου). Γιατι δν γινεται να κανεις ενα τραγουδι σαν το Satisfaction techno (φτανει που το γαμησε η Britney spears), απλα δν γινεται. Προσβαλεις τους δημιουργους του. Αν 8ες ντε και καλα να κανεις μια δασκευη για κλαμπακι κανε Rihanna, κανε Μαντονα, κανε Παπαριζου, μην μπαινεις σε 3ενα λημερια...

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

Σπυριδουλα



Ενας ζωντανος (ακομα) μυθος του ελληνικου ροκ, οι Σπυριδουλα περσι(2007) στις 2 Νοεμβριου γιορτασαν τα 30 τους χρονια. 30 χρονια γεματα επιτυχιες και συνεργασιες με τα μεγαλυτερα ονοματα του ροκ οπως Παυλος Σιδηροπουλος, Δημητρης Πουλικακος κ.α.
Το συγγκροτημα εχει επιρροες απο The Rolling Stones, Velvet Underground, Grateful Dead, The Doors, Jimmy Hendrix, The Who, Allman Brothers, Iggy Pop, Patti Smith, Neil Young, Frank Zappa, Eric Clapton, Joni Mitchell, Bob Dylan, The Kinks, The Animals
και πολλους αλλους, και αποτελειται απο τους
Βασιλης Σπυροπουλος / Κι8αρα
Νικος Σπυροπουλος / Κιθαρα-Φωνητικα
Βαγγελης Χανος / Μπασο-Φωνητικα
Αφροδιτη Ρηγα / Κρουστα-Φωνητικα
Οπως ειπε και ο Πανος Κατσιμιχας "ειναι ενα γκρουπ που ζει για τη μουσικη και οχι απο την μουσικη". Ειναι ενα γκρουπ που ξεχωριζει με τον ηχο και τον τροπο παιξιματος του.


Μια συντομη ιστορικη αναδρομη:
Η «Σπυριδούλα» σχηματίστηκε τον Σεπτέμβριο του ’77 από τους Βασίλη Σπυρόπουλο, Νίκο Σπυρόπουλο, Ανδρέα Μουζακίτη, Κώστα Κουρεμένο και Μάκη Μπλαζή.

Μετά από μερικές επιτυχημένες ζωντανές εμφανίσεις συναντιέται με τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας, ο δίσκος «Φλου» που κυκλοφόρησε το ’79 και θεωρείται σήμερα δίσκος αναφοράς, ίσως η σημαντικότερη ηχογράφηση της ελληνικής ροκ σκηνής.

Με αρκετές αλλαγές στη σύνθεση των μελών αλλά με σταθερό πυρήνα τους αδελφούς Σπυρόπουλους το συγκρότημα συνεχίζει την πορεία του και μετά την αποχώρηση του Σιδηρόπουλου, εκδίδοντας το ’82 τον δίσκο «Νάυλον ντέφια και ψόφια κέφια» που επίσης έτυχε ευρείας απήχησης στους φίλους του ελληνικού ροκ.


Δύο χρόνια αργότερα, το ’84 το συγκρότημα αντιμετωπίζει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, κρίση δημιουργικότητας, έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη, κορεσμός. Τα μέλη αποφασίζουν από κοινού να δοθεί κάποιο τέλος προτιμώντας τη σιωπή από την επαγγελματική ρουτινιάρικη επανάληψη.

Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, η ιδέα της ανασύστασης βρίσκει πρόσφορο έδαφος. Ακολουθούν κάποιες αναγνωριστικές επαφές και το καλοκαίρι του ’93 αρχίζει ένας νέος κύκλος για το συγκρότημα. Καρποί αυτής της ανασύστασης είναι οι δίσκοι «Ταξίδι στο κέντρο της πόλης» (1994 – ΕΜΙ) και «Σε τροχιά με απόκλιση» (1997 – Ανεξάρτητη παραγωγή). Το συγκρότημα ξαναδιαλύεται στις αρχές του ’99 λόγω της αναπάντεχης απώλειας του μπασίστα Νίκου Δόικα (1953-1999), παιδικού φίλου και στενού συνεργάτη.

Πέντε χρόνια απραξίας ωστόσο είναι πάρα πολλά και έτσι οι «Σπυριδούλα» αποφασίζουν να ξαναμαζευτούν το φθινόπωρο του 2004. Από αυτήν τη νέα επανασύνδεση προκύπτουν δώδεκα καινούργια τραγούδια καί μία διασκευή: «Στο φαλιμέντο» του Νικόλα Άσιμου. Στις ηχογραφήσεις συμμετέχουν ο Δ. Πουλικάκος, ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας, και άλλοι εκλεκτοί φίλοι. Το υλικό αυτό, με τίτλο «Το βλέμμα των ανθρώπων» κυκλοφόρησε τον Νοέμβρη του 2006 (ανεξάρτητη παραγωγή – ΕΜΕΠ Records).

Tο συγκρότημα συνεχίζει, δυναμικά, τις ζωντανές εμφανίσεις με νέο και παλιότερο υλικό, καθώς γιορτάζει και την επέτειο των 30 χρόνων παρουσίας και Live στην ελληνική rock σκηνή.

το myspace των παιδιων: http://www.myspace.com/spyridoulalive
και το site: http://www.spyridoula.gr/