Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

Η Εθνικη υπερηφανεια μετραται με τη σχολικη επιδοση



Κα8ε χρονο στις εθνικες γιορτες οι μα8ητες-τριες παρελαζουν επειδη νιω8ουν ε8νικη υπερηφανεια πιστευοντας οτι αποδιδουν φορο τιμης στους στρατιωτες που πριν μερικα χρονια εδωσαν τη ζωη τους για να ειμαστε εμεις ελευ8εροι(ή τουλαχιστον ετσι 8α επρεπε). Αν και εμενα αυτη η αποψη με βρισκει αντι8ετο γιατι δν ειναι δυνατον να γιορταζεις την ελευθερια με κατι που ειχαν επιβαλει δικτατορες* (μια απλη καταθεση στεφανου και ισως μια μικρη εκδηλωση ειναι αρκετα), αλλα δν ειναι αυτο το 8εμα του ποστ. Το 8εμα ειναι το δικαιωμα καποιου να ειναι σημαιοφορος δλδ να πρωτοστατει μπροστα απο το υπολοιπο σχολειο και να κραταει την ελληνικη σημαια οσο διαρκει η παρελαση.
Συμφωνα με τον νομο (και τη σελιδα http://www.fa3.gr/nomothesia_2/nomoth_fa/10_epilogi_simeoforou.htm)
Αναφορικά με τον ορισμό σημαιοφόρου και παραστατών στα σχολεία Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης κατά τις παρελάσεις στις εθνικές επετείους, σας γνωρίζουμε ότι στη διαδικασία επιλογής σημαιοφόρου - παραστατών και υπευθύνων για την κατάθεση στεφάνων, συμμετέχουν οι καλύτεροι σε επίδοση μαθητές -τριες ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή και υπηκοότητα.
Επισημαίνουμε ότι για τα ανωτέρω την αποκλειστική αρμοδιότητα έχει ο σύλλογος των διδασκόντων.

Δλδ με λιγα λογια αξιοι για παραστατες και για την σημαια, ειναι ΜΟΝΟ οι αριστοι μαθητες καθε σχολειου (ισως να γινεται και για λογους διαφημισης ποτε δν 3ερεις). Πως ομως ειναι δυνατον ο χωρος της εκπαιδευσης, που προαγει την ελευ8ερια και δημοκρατια (δλδ κα8ε αν8ρωπος να εχει τα ιδια δικαιωματα και τις ιδιες ευκαιριες με τους υπολοιπους), σε μια γιορτη που αντικειμενο της ειναι η ελευθερια, να κανει διακρισεις σε παιδια συμφωνα με τις επιδοσεις τους στο σχολειο(?). Δλδ οι "κακοι" μαθητες ή αυτοι που δν εχουν τις ιδιες ευκαιριες με τους αλλους νοιωθουν λιγοτερη υπερηφανεια για την πατριδα τους ή την πατριδα που ζουν? Ή αλλιως οι καλοι μα8ητες ειναι πιο πατριωτες απο τους "κακους"?
Μηπως θα επρεπε να υπαρχει ενας πιο αντικειμενικος τροπος επιλογης του σημαιοφορου και των παραστατων(?). Ισως και ο παραγοντας τυχη. Κα8ε παιδι που θα η8ελε ή θα ενιω8ε υπερηφανο να κραταει την σημαια εχει καθε δικαιωμα σε αυτο, γτ πρεπει να το στερει καποιος μονο και μονο επειδη δν ειναι καλος μα8ητης. Η μηπως ειναι ενας τροπος "επιβραβευσης" στους αριστους? Κατι που το 8εωρω πολυ λαθος. Και ο λογος ειναι οτι πρεπει να επιβραβευουμε καποιον επειδη "εκανε ολα του τα μαθηματα"? γι αυτο το λογο διαβαζει κανεις και ειναι επιμελης μαθητης? Αλλα και για ψυχολογικους λογους να το κανουν ειναι λαθος τροπος επιβραβευσης (και παλι ομως 8α φορεσουν ταμπελες στους καλους και στους κακους μαθητες).Και τι8εται εδω το ερωτημα: αυτοι οι μαθητες ειναι αντικειμενικα αριστοι? γιατι κανενας δν μπορει να ελεγξει τον καθηγητη αν οι βαθμολογιες που βαζει αντιπροσωπευουν την πραγματικη εικονα.
Μαλλον 8α επρεπε να καταργηθουν αυτες οι "αξιωματικες θεσεις" με εξαιρεση αυτη του σημαιοφορου.
Τωρα σιγουρα καποιοι θα σκεφτουν οτι ειμαι ενας κακος μαθητης και ζηλευω αυτους που ειναι παραστατες και σημαιοφοροι. Η απαντηση ειναι: ναι ειμαι κακος μαθητης αλλα ποτε δν ζηλεψα γτ ποτε δν η8ελα να ειμαι σημαιοφορος και αυτο το αποδεικνυει και η αποψη μου για την παρελαση. Αλλα υποστηριζω το δικαιωμα του κα8ενος να νιω8ει περηφανος σηκωνοντας τη σημαια ή να ειναι ενας απο τους παραστατες.

*Οι μαθητικές παρελάσεις καθιερώθηκαν από τον Ιωάννη Μεταξά πριν 71 χρόνια. Την 25η Μαρτίου 1936 μαθητές σχολείων καλούνται να παρελάσουν ενώπιον του βασιλιά και του Μεταξά, και έκτοτε καθιερώνονται από τον τελευταίο. Καμάρωνε ο Μεταξάς τις φάλαγγες της ΕΟΝ (Εθνική Οργάνωση Νεολαίας), στην οποία είχε υποχρεώσει να συμμετέχουν όλους τους νέους 8-25 ετών, αναγκάζοντάς τους μάλιστα να χαιρετούν χιτλερικά και να δίνουν όρκο ότι θα διαφύλασσαν την πίστη στον Θεό, στον Βασιλέα, στην Πατρίδα, στον διάδοχο, και ένιωθε ρίγη συγκίνησης και ενθουσιασμού να τον διαπερνούν. Καλά όλα αυτά για το 1936 και το γερο-Μεταξά, που ονειρευόταν τον "Γ΄ Ελληνικό Πολιτισμό" του. Σήμερα όμως θυμίζουν περισσότερο παλιά έπιπλα σ' ένα αναπαλαιωμένο νεοκλασικό, του οποίου γενιές και γενιές νέων ενοίκων βαρέθηκαν να πετάξουν κι έτσι παραμένουν στη θέση τους - όσο περνά μάλιστα ο καιρός όλο και λιγότεροι τολμούν να τα αγγίξουν. Κάπως έτσι νομίζω ότι λειτουργούμε στην Ελλάδα, τη μόνη χώρα της Ε.Ε. (απ' όσο γνωρίζω) όπου γίνονται μαθητικές παρελάσεις: δεν πετάμε τίποτα γιατί - που ξέρεις; - κάπου, κάποτε μπορεί και να χρειαστεί. (πηγη: http://gerasimos-memoryland.blogspot.com/2007/10/blog-post_28.html?showComment=1193766660000)


1 σχόλιο:

nik.g είπε...

Όπως λες και συ, η σημαία είναι ο μόνος τρόπος επιβράβευσης που έχει το σχολείο απέναντι στους "καλούς" του μαθητές. Από τη μεριά του σχολείου.

Από τη μεριά του μαθητή_οικογένειας_θείοι/θείες/γιαγιάδες είναι ο τρόπος με τον οποίο θα φανεί στον υπόλοιπο κόσμο -το περίφημο "τι θα πει ο κόσμος;"- ότι το παιδί είναι έξυπνο, διαβάζει, είναι καλό και ηθικό (χοχο).

Πιστεύω ότι σε ελάχιστες περιπτώσεις η σημαία συνδέεται ουσιαστικά με αισθήματα περηφάνιας/αναμνήσεων/ευγνωμοσύνης στους εκάστοτε αγωνιστές (εκτός και αν υπάρχουν παππούδες βασιλικοί, κάτι το οποίο δεν είναι κακό, οι περισσότεροι τέτοιοι είναι, κακό είναι να έχει ήδη πειστεί το παιδάκι για το ευγενές των φιλοβασιλικών του αισθημάτων).

Τελικά συμφωνώ με το άδικο της διαδικασίας επιλογής του σημαιοφόρου, θα μπορούσε να είναι μία άπλή κλήρωση ανάμεσα σε όποιους το επιθυμούν και να αποκοπεί έτσι ο ρόλος του από το μέσο επιβράβευσης του μαθητή, το οποίο μπορεί να είναι άλλο (γλιτώνοντας έτσι και από τις περιπτώσεις αλλοδαπών μαθητών που σηκώνουν τη σημαία και που όλοι φωνάζουν, λες και όταν τα δικά μας καμάρια σηκώνουν τη σημαία είναι αντάξιοι του κολοκοτρώνη κτλ.)