Η σημερινη διακαναλικη συνεντευξη δεν ειχε προηγουμενο. Δεν μπορω να καταλαβω για ποιο λογο επρεπε ολοι οσοι βλεπαν τηλεοραση να υποστουν τον παπανδρεου και για ποιο λογο ηταν μονο αυτος και οχι και αλλοι εκπροσωποι. Ειπαμε η τηλεοραση εχει βρωμια αλλα οχι και τοσο.
Βεβαια αυτο εμενα μου θυμιζει κατι απο '67 και κατι απο... V for Vendetta που ο καγκελαριος ειχε το "emergency channel" το οποιο εξεπεμπε αναγκαστικα σε ολα τα σπιτια οποιο καναλι κ να ειχες για να κανει την προπαγανδα του.
Βεβαια ολο αυτο θα περασει στο ντουκου οπως και πολλα αλλα. Κανεις ομως δεν καταλαβαινει τι σημαινει μια τετοια κινηση. Σιγουρα ο προθυπουργακος εβαλε τα καναλια να του κανουν αυτη τη συνεντευξη, ΜΟΝΟ Σ ΑΥΤΟΝ, ειναι γνωστο ετσι κι αλλιως το: ή ΠΑΣΟΚ (μνημονιο-ΔΝΤ) ή χρεοκοπια.
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010
Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010
2010 Ετος "κατα" της φτωχειας
Εδω και καιρο υπαρχει μια διαφημιση στην τηλεοραση με μια κυριουλα που ψωνιζει στο σουπερ μαρκετ ενω παραλληλα υπολογιζει απο μεσα της ποσο κανουν αυτα που παιρνει. Η αληθεια ειναι οτι κι εγω το εχω κανει αυτο. Το θεμα ειναι ομως οτι η διαφημιση αυτη ειναι διαφημιση της Ε.Ε. εναντια στη φτωχεια.
Αν δεν κανω λαθος αυτο ειναι το site: http://www.2010againstpoverty.eu/?langid=el
Ενω και το 2015 ειναι ετος κατα της φτωχειας (για καποιο λογο θεωρειται διαφορετικο!)
http://www.wecanendpoverty.eu/
Δεν ειναι λιγο ειρωνικο ολο αυτο? Η ελλαδα αυτη τη στιγμη ειναι στο χειλος του γκρεμου. Ολο και περισσοτεροι πολιτες δν μπορουν να πληρωσουν ουτε τα απαραιτητα και πραγματικα πανε στο σουπερ μαρκετ και υπολογιζουν και το παραμικρο μην τυχον και βγουν εκτος προϋπολογισμου.Tον ιδιο χρονο που μολις "αποκαλυφθηκε" (οχι οτι δεν το ξεραμε) οτι τα κεφαλια της Ε.Ε. ηξεραν την κατασταση και πλουτιζαν εις βαρος της ελλαδας. Τον ιδιο χρονο που ολα πανε απο το κακο στο χειροτερο. Τον ιδιο χρονο που ολοι πλεον αρχιζουν να καταλαβαινουν οτι ολο αυτο το θεμα Ε.Ε. και ευρωζωνης ηταν τελικα ενα τεραστιο εγκλημα, ενα σχεδιο για να γινουν οι ισχυροι πιο ισχυροι. Σημ. Εχει αποδειχθει οτι η Γερμανια δεχτηκε να μπει στην Ε.Ε. με δικους της ορους για να μπορεσει να εκμεταλευτει τους "μικρους" και σιγα σιγα πιο ισχυρες οικονομιες οπως της Γαλλιας. (σημ.no2 το .eu στην καταληξη της σελιδας σημαινει οτι ειναι ευρωπαικος σερβερ και υποτιθεται ειναι διαφημιση της Ε.Ε.). Τον ιδιο λοιπον χρονο που εγιναν-γινονται ολα τα παραπανω η Ε.Ε. αποφασισε να τον αφιερωσει για την αντιμετωπιση της φτωχειας...
Μαζι εναντια στην φτωχεια αλλα χωρις την Ε.Ε.
Και κατι για να μας φτιαξει τη διαθεση
Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010
400 εκ. ευρω για την περιθαλψη μεταναστων...
στην ελλαδα. Ε ΚΑΙ??? Ειναι ανθρωποι και αξιζουν ιση μεταχειριση με τους ντοπιους. Αυτο που θα επρεπε να μας ανησυχει ειναι οτι οι ελληνες πολιτικοι για να εξυπηρετησουν συμφεροντα και για να γλυψουν τις μεγαλες δυναμεις της ευρωπης υπεγραψαν συνθηκες για την αγορα τεραστιου στρατιωτικου εξοπλισμου καθε χρονο που αντιστοιχει στι 4% περιπου του Α.Ε.Π.
"Το "θερμό" Αιγαίο μας γεμίζει με όπλα
Αγορές που θα κυμανθούν από 5,2 έως και 8 δισεκατομμύρια ευρώ και εξαγγέλθηκαν χθες από τον υπουργό Άμυνας Β. Μεϊμαράκη, θα πρέπει να ξεκινήσουν να πληρώνονται από το 2011, έτος που κατά τους οικονομικούς αναλυτές θα έχει μόλις ξεκινήσει η αναστροφή των οικονομικών δεικτών της χώρας."
Απο το http://kostasxan.blogspot.com/2009/01/blog-post_8400.html
Αν αυτα τα χρηματα εξοικονομουνταν τοτε οχι μονο δν θα μας πειραζαν οι μεταναστες (οχι οτι οι υστερικοι υπερπατριωτες δν θα εβρισκαν λογους) αλλα πολλα απο τα προβληματα της ελ.οικονομιας θα ειχαν εξαλειφθει, αν αγνοησουμε και το οικονομικο εγκλημα των ολυμπιακων αγωνων.
Που πηγαινει ομως τοσος εξοπλισμος? Αφου ουτε σε πολεμους συμμετεχει η ελλαδα ουτε σε συμμαχικες επεμβασεις (υποτιθεται). Αρα ο εξοπλισμος τοσων εκατομμυριων καταληγει οπως τα ολυμπιακα ακινητα, σαπιζει και κανεις δεν συγκινειται. Αν και εδω που τα λεμε καλυτερα που σαπιζουν και δν τα χρησιμοποιουμε.
Ας προσπαθησουμε να αναλυσουμε λιγο τον λογο αγορας τοσου εξοπλισμου:
Η γαλλια η γερμανια και η ΗΠΑ ειναι οι κυριοι προμηθευτες οπλικων συστηματων. Μονο απο αυτο καταλαβαινουμε τους λογους για τους οποιους η ελλαδα αγοραζει τοσο εξοπλισμο. Οπως ειπε προσφατα και ενας απο τους ευρωπαιους γραβατωμενους ειπε την "βομβα" οτι οι γαλλοι και οι γερμανοι ηξεραν την χαλια οικονομικη κατασταση της ελλαδας και το εκμεταλλευτηκαν. Το χειροτερο μ αυτη την ιστορια ειναι η υποκρισια των ΜΜΕ οτι και καλα δεν το ηξεραν, λες και ειμαστε βλακες. Παρολα αυτα οι παραπανω χωρες το ηξεραν και το εκμεταλλευτικαν αλλα το θεμα ειναι οτι δν φταινε αυτες αλλα εμεις. Η επιλογη μας τοσα χρονια στην πολιτικη σκηνη φταιει που δν εχει καν το θαρρος να ΜΗΝ γλυψει και να ΜΗΝ κανει συμφωνιες που επιβαρυνουν τους πολιτες αυτης της χωρας. Οι επιλογες οι δικες μας εφεραν στην πολιτικη ανθρωπους που φοβουνται να παρουν σοβαρες αποφασεις απο μονοι τους. Να αντισταθουν στις απειλες και στις μιζες των μεγαλων. Αρα "μακακα ελληνα" τα αξιζεις και τα παθαινεις γι αυτο ασε τις απεργειες καθε τρεις και λιγο και σταματα να το παιζεις θιγμενος.
Το ολο θεμα ομως με την αγορα των οπλων, οπως εχω πει και σε παλαιοτερο ποστ, δεν ειναι μονο για τα οικονομικα συμφεροντα γαλλιας, γερμανιας, ΗΠΑ. Η αγορα των οπλικων συστηματων στηριζεται και στην υπαρξη της υποχρεωτικης θητειας καθως και στην καλλιεργεια του φοβου προς τους γειτονες. Μια τοσο ανασφαλης χωρα σαν την ελλαδα εχει φτασει στο σημειο να ακουει για εκατομμυρια που ξοδευονται σε στρατιωτικους εξοπλισμους και να μην δινει σημασια αλλα να τα κανει μπαχαλο οταν ακουσει οτι 400εκατομμυρια πανε για την περιθαλψη των μεταναστων που στην τελικη ειναι ανθρωποι και αξιζουν ανθρωπινη μεταχειριση. Αυτος ο φοβος που επικρατει στην κατα τα αλλα φιλοξενη χωρα μονο για τους τουριστες που θα ακουμπησουν τα λαφτα τους, επιζητει την αγορα οπλων μεσω των φωνων ανθρωποειδων οπως ο Καραντζαφερης, Ο Αδωνης και διαφορα αλλα υποκειμενα που ανηκουν στο ΛάΟΣ, στην χρυση αυγη κ.α. πατριδοκαπηλα κομματα.
Θα πει καποιος γιατι τα γραφω ολα αυτα αφου πιθανος οι περισσοτεροι τα ξερετε? Η αληθεια ειναι οτι θελω απλα να βγουν απο μεσα μου. Αν καποιος διαφωνησει μαζι μου να μου το πει και να κανω μια συζητηση μαζι του. Και ισως αν καποιος δν τα ξερει και τυχει να μπει σ αυτο το μπλογκ να τ ακουσει και να το ψαξει το θεμα μονος του.
Το ενα και μοναδικο συμπερασμα παντως ειναι οτι για ολα τα παραπανω φταιμε εμεις. Δυστυχως ο ελληνας προτιμα να μην δωσει ουτε ενα ποτηρι νερο σε εναν μεταναστη (που ολως περιεργος θα τον βαφτισει λαθρο-μεταναστη) παρα να σταματησει να ταιζει το μισος του και την προπαγανδα που του εχουν στησει με το να ζητησει να μην αγοραζει αλλα οπλα η χωρα του. Βλεπετε το να τον "φοβουνται" οι γειτονες του (οποιοι κι αν ειναι αυτοι) ειναι πιο σημαντικο απο την ανθρωπια...
Ποτε θα καταλαβουμε οτι δεν μας απειλουν οι μεταναστες αλλα οι ντοπιοι. Ο εχθρος ειναι μεσα στα συνορα.
"Το "θερμό" Αιγαίο μας γεμίζει με όπλα
Αγορές που θα κυμανθούν από 5,2 έως και 8 δισεκατομμύρια ευρώ και εξαγγέλθηκαν χθες από τον υπουργό Άμυνας Β. Μεϊμαράκη, θα πρέπει να ξεκινήσουν να πληρώνονται από το 2011, έτος που κατά τους οικονομικούς αναλυτές θα έχει μόλις ξεκινήσει η αναστροφή των οικονομικών δεικτών της χώρας."
Απο το http://kostasxan.blogspot.com/2009/01/blog-post_8400.html
Αν αυτα τα χρηματα εξοικονομουνταν τοτε οχι μονο δν θα μας πειραζαν οι μεταναστες (οχι οτι οι υστερικοι υπερπατριωτες δν θα εβρισκαν λογους) αλλα πολλα απο τα προβληματα της ελ.οικονομιας θα ειχαν εξαλειφθει, αν αγνοησουμε και το οικονομικο εγκλημα των ολυμπιακων αγωνων.
Που πηγαινει ομως τοσος εξοπλισμος? Αφου ουτε σε πολεμους συμμετεχει η ελλαδα ουτε σε συμμαχικες επεμβασεις (υποτιθεται). Αρα ο εξοπλισμος τοσων εκατομμυριων καταληγει οπως τα ολυμπιακα ακινητα, σαπιζει και κανεις δεν συγκινειται. Αν και εδω που τα λεμε καλυτερα που σαπιζουν και δν τα χρησιμοποιουμε.
Ας προσπαθησουμε να αναλυσουμε λιγο τον λογο αγορας τοσου εξοπλισμου:
Η γαλλια η γερμανια και η ΗΠΑ ειναι οι κυριοι προμηθευτες οπλικων συστηματων. Μονο απο αυτο καταλαβαινουμε τους λογους για τους οποιους η ελλαδα αγοραζει τοσο εξοπλισμο. Οπως ειπε προσφατα και ενας απο τους ευρωπαιους γραβατωμενους ειπε την "βομβα" οτι οι γαλλοι και οι γερμανοι ηξεραν την χαλια οικονομικη κατασταση της ελλαδας και το εκμεταλλευτηκαν. Το χειροτερο μ αυτη την ιστορια ειναι η υποκρισια των ΜΜΕ οτι και καλα δεν το ηξεραν, λες και ειμαστε βλακες. Παρολα αυτα οι παραπανω χωρες το ηξεραν και το εκμεταλλευτικαν αλλα το θεμα ειναι οτι δν φταινε αυτες αλλα εμεις. Η επιλογη μας τοσα χρονια στην πολιτικη σκηνη φταιει που δν εχει καν το θαρρος να ΜΗΝ γλυψει και να ΜΗΝ κανει συμφωνιες που επιβαρυνουν τους πολιτες αυτης της χωρας. Οι επιλογες οι δικες μας εφεραν στην πολιτικη ανθρωπους που φοβουνται να παρουν σοβαρες αποφασεις απο μονοι τους. Να αντισταθουν στις απειλες και στις μιζες των μεγαλων. Αρα "μακακα ελληνα" τα αξιζεις και τα παθαινεις γι αυτο ασε τις απεργειες καθε τρεις και λιγο και σταματα να το παιζεις θιγμενος.
Το ολο θεμα ομως με την αγορα των οπλων, οπως εχω πει και σε παλαιοτερο ποστ, δεν ειναι μονο για τα οικονομικα συμφεροντα γαλλιας, γερμανιας, ΗΠΑ. Η αγορα των οπλικων συστηματων στηριζεται και στην υπαρξη της υποχρεωτικης θητειας καθως και στην καλλιεργεια του φοβου προς τους γειτονες. Μια τοσο ανασφαλης χωρα σαν την ελλαδα εχει φτασει στο σημειο να ακουει για εκατομμυρια που ξοδευονται σε στρατιωτικους εξοπλισμους και να μην δινει σημασια αλλα να τα κανει μπαχαλο οταν ακουσει οτι 400εκατομμυρια πανε για την περιθαλψη των μεταναστων που στην τελικη ειναι ανθρωποι και αξιζουν ανθρωπινη μεταχειριση. Αυτος ο φοβος που επικρατει στην κατα τα αλλα φιλοξενη χωρα μονο για τους τουριστες που θα ακουμπησουν τα λαφτα τους, επιζητει την αγορα οπλων μεσω των φωνων ανθρωποειδων οπως ο Καραντζαφερης, Ο Αδωνης και διαφορα αλλα υποκειμενα που ανηκουν στο ΛάΟΣ, στην χρυση αυγη κ.α. πατριδοκαπηλα κομματα.
Θα πει καποιος γιατι τα γραφω ολα αυτα αφου πιθανος οι περισσοτεροι τα ξερετε? Η αληθεια ειναι οτι θελω απλα να βγουν απο μεσα μου. Αν καποιος διαφωνησει μαζι μου να μου το πει και να κανω μια συζητηση μαζι του. Και ισως αν καποιος δν τα ξερει και τυχει να μπει σ αυτο το μπλογκ να τ ακουσει και να το ψαξει το θεμα μονος του.
Το ενα και μοναδικο συμπερασμα παντως ειναι οτι για ολα τα παραπανω φταιμε εμεις. Δυστυχως ο ελληνας προτιμα να μην δωσει ουτε ενα ποτηρι νερο σε εναν μεταναστη (που ολως περιεργος θα τον βαφτισει λαθρο-μεταναστη) παρα να σταματησει να ταιζει το μισος του και την προπαγανδα που του εχουν στησει με το να ζητησει να μην αγοραζει αλλα οπλα η χωρα του. Βλεπετε το να τον "φοβουνται" οι γειτονες του (οποιοι κι αν ειναι αυτοι) ειναι πιο σημαντικο απο την ανθρωπια...
Ποτε θα καταλαβουμε οτι δεν μας απειλουν οι μεταναστες αλλα οι ντοπιοι. Ο εχθρος ειναι μεσα στα συνορα.
Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010
Zeitgeist Newsletter #1 part 6
Γραμματα
Peter,
Τι θέλει να πει το Κίνημα Zeitgeist όταν αναφέρεται στην παροχή μιας “Αφθονίας” για τους ανθρώπους όλου του κόσμου, ενώ μιλάει επίσης για την ανάγκη για διατήρηση των περιορισμένων πόρων; Δεν είναι αντιφατικό αυτό; Τι γίνεται αν θέλω μια έπαυλη 100 δωματίων στο προσωπικό μου νησί;
Απαντηση:
Ο όρος “αφθονία” μπορεί να είναι μόνο σχετικός, δεδομένου ότι ζούμε σε έναν πλανήτη με πεπερασμένους πόρους. Ο Jacque Fresco περιγράφει συχνά το πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε υψηλή ποιότητα ζωής για όλους τους ανθρώπους του κόσμου. Αυτό που εννοεί είναι ότι, μέσω της έξυπνης και στρατηγικής χρήσης των πόρων μας, περιορίζοντας συνεχώς σπάταλες πρακτικές και, κατά συνέπεια, απομακρύνοντας το Εμπορικό/Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, που βασίζεται στην διατήρηση της σπανιότητας, μπορούμε να επιτρέψουμε σε όλους τους ανθρώπους του κόσμου να έχουν καθαρό νερό, θρεπτική τροφή, υψηλής ποιότητας στέγαση, προσωπική ελευθερία και αγαθά για προσωπική ευχαρίστηση, όχι μόνο χρηστικότητα. Αυτός είναι ο στόχος μιας παγκόσμιας Οικονομίας Βασισμένης στους Πόρους.
Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι σήμερα, κυρίως στη δύση, έχουν κατηχηθεί σε αξίες που είναι φανταχτερές, ακραίες, φυσιολογικά μη-βιώσιμες και, συνεπώς, ανεπίτρεπτες από τη σκοπιά της κοινωνικής επιβίωσης και σταθερότητας. Δεν μπορούν όλοι να έχουν σπίτι 100 δωματίων σε 20.000 στρέμματα ιδιοκτησίας. Αυτή είναι μια παράλογη αξία, η οποία έχει ως γνώμονα το κοινωνικό γόητρο γιατί στερείται λογικής σε σχέση με την κατάσταση του ανθρώπινου πληθυσμού και των περιορισμένων φυσικών πόρων/γης. Σε μια Οικονομία Βασισμένη στους Πόρους θα ανακύψει ένα μέσο επίπεδο κατανάλωσης πόρων ανά άτομο, το οποίο, όπως ο Jacque επισημαίνει, θα υπερβαίνει το βιοτικό επίπεδο του ισχύοντος συστήματος σε μεγάλο βαθμό, για το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού, πιθανότατα εξαλείφοντας σχεδόν τα περισσότερα εγκλήματα. Η διαστρεβλωμένη αξία της ακραίας “πολυτέλειας”, όπως αναδεικνύεται με τους σταρ του κινηματογράφου και την πλούσια ελίτ, θα εκλαμβάνεται με αηδία από τις νέες αξίες που θα ανακύψουν στο μέλλον, γιατί το υπόδειγμα του φανταχτερά πλουσίου σήμερα είναι απλώς μη-βιώσιμο/σπάταλο από πολλαπλές γωνίες. Επίσης, το να θέλει ένα άτομο “περισσότερα” απ’ ό,τι ένα άλλο είναι μια μη-βιώσιμη αξία η οποία προκαλεί συγκρούσεις και εξυπηρετεί μόνο μία εγωιστική κατάσταση που δημιουργείται από το τρέχον πολιτισμικό κλίμα της “επιβίωσης του ισχυρότερου”, μέσω του Συστήματος Αγοράς του Ανταγωνισμού. Το Κίνημα Zeitgeist επιδιώκει να αφαιρέσει αυτό το σύστημα, και ως εκ τούτου να αφαιρέσει τις διαστρεβλωμένες αξίες που προκύπτουν, επιβάλλονται και ενισχύονται.
Οι ανθρώπινες αξίες μπορούν να θεωρηθούν ως έγκυρες μονάχα εάν είναι βιώσιμες και εάν μειώνουν τις συγκρούσεις με την πάροδο του χρόνου. Δεν πρέπει να επιβάλλουμε τις αξίες μας στο φυσικό κόσμο... πρέπει να εξάγουμε τις αξίες μας από αυτόν. Αν εμείς, ως κοινωνία, ισχυριζόμαστε πως έχουμε σε εκτίμηση τον στόχο τού να έχουμε ειρήνη, ισορροπία και γενικά καλή προσωπική και κοινωνική υγεία, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε τις αξίες μας βασισμένοι, όχι σε όσα έχουμε παραδοσιακά διδαχθεί, αλλά μέσω αντικειμενικής συλλογιστικής βασισμένης σε πραγματικές φυσικές αναφορές και επιδόσεις.
Peter Joseph
Peter,
Τι θέλει να πει το Κίνημα Zeitgeist όταν αναφέρεται στην παροχή μιας “Αφθονίας” για τους ανθρώπους όλου του κόσμου, ενώ μιλάει επίσης για την ανάγκη για διατήρηση των περιορισμένων πόρων; Δεν είναι αντιφατικό αυτό; Τι γίνεται αν θέλω μια έπαυλη 100 δωματίων στο προσωπικό μου νησί;
Απαντηση:
Ο όρος “αφθονία” μπορεί να είναι μόνο σχετικός, δεδομένου ότι ζούμε σε έναν πλανήτη με πεπερασμένους πόρους. Ο Jacque Fresco περιγράφει συχνά το πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε υψηλή ποιότητα ζωής για όλους τους ανθρώπους του κόσμου. Αυτό που εννοεί είναι ότι, μέσω της έξυπνης και στρατηγικής χρήσης των πόρων μας, περιορίζοντας συνεχώς σπάταλες πρακτικές και, κατά συνέπεια, απομακρύνοντας το Εμπορικό/Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, που βασίζεται στην διατήρηση της σπανιότητας, μπορούμε να επιτρέψουμε σε όλους τους ανθρώπους του κόσμου να έχουν καθαρό νερό, θρεπτική τροφή, υψηλής ποιότητας στέγαση, προσωπική ελευθερία και αγαθά για προσωπική ευχαρίστηση, όχι μόνο χρηστικότητα. Αυτός είναι ο στόχος μιας παγκόσμιας Οικονομίας Βασισμένης στους Πόρους.
Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι σήμερα, κυρίως στη δύση, έχουν κατηχηθεί σε αξίες που είναι φανταχτερές, ακραίες, φυσιολογικά μη-βιώσιμες και, συνεπώς, ανεπίτρεπτες από τη σκοπιά της κοινωνικής επιβίωσης και σταθερότητας. Δεν μπορούν όλοι να έχουν σπίτι 100 δωματίων σε 20.000 στρέμματα ιδιοκτησίας. Αυτή είναι μια παράλογη αξία, η οποία έχει ως γνώμονα το κοινωνικό γόητρο γιατί στερείται λογικής σε σχέση με την κατάσταση του ανθρώπινου πληθυσμού και των περιορισμένων φυσικών πόρων/γης. Σε μια Οικονομία Βασισμένη στους Πόρους θα ανακύψει ένα μέσο επίπεδο κατανάλωσης πόρων ανά άτομο, το οποίο, όπως ο Jacque επισημαίνει, θα υπερβαίνει το βιοτικό επίπεδο του ισχύοντος συστήματος σε μεγάλο βαθμό, για το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού, πιθανότατα εξαλείφοντας σχεδόν τα περισσότερα εγκλήματα. Η διαστρεβλωμένη αξία της ακραίας “πολυτέλειας”, όπως αναδεικνύεται με τους σταρ του κινηματογράφου και την πλούσια ελίτ, θα εκλαμβάνεται με αηδία από τις νέες αξίες που θα ανακύψουν στο μέλλον, γιατί το υπόδειγμα του φανταχτερά πλουσίου σήμερα είναι απλώς μη-βιώσιμο/σπάταλο από πολλαπλές γωνίες. Επίσης, το να θέλει ένα άτομο “περισσότερα” απ’ ό,τι ένα άλλο είναι μια μη-βιώσιμη αξία η οποία προκαλεί συγκρούσεις και εξυπηρετεί μόνο μία εγωιστική κατάσταση που δημιουργείται από το τρέχον πολιτισμικό κλίμα της “επιβίωσης του ισχυρότερου”, μέσω του Συστήματος Αγοράς του Ανταγωνισμού. Το Κίνημα Zeitgeist επιδιώκει να αφαιρέσει αυτό το σύστημα, και ως εκ τούτου να αφαιρέσει τις διαστρεβλωμένες αξίες που προκύπτουν, επιβάλλονται και ενισχύονται.
Οι ανθρώπινες αξίες μπορούν να θεωρηθούν ως έγκυρες μονάχα εάν είναι βιώσιμες και εάν μειώνουν τις συγκρούσεις με την πάροδο του χρόνου. Δεν πρέπει να επιβάλλουμε τις αξίες μας στο φυσικό κόσμο... πρέπει να εξάγουμε τις αξίες μας από αυτόν. Αν εμείς, ως κοινωνία, ισχυριζόμαστε πως έχουμε σε εκτίμηση τον στόχο τού να έχουμε ειρήνη, ισορροπία και γενικά καλή προσωπική και κοινωνική υγεία, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε τις αξίες μας βασισμένοι, όχι σε όσα έχουμε παραδοσιακά διδαχθεί, αλλά μέσω αντικειμενικής συλλογιστικής βασισμένης σε πραγματικές φυσικές αναφορές και επιδόσεις.
Peter Joseph
Zeitgeist Newsletter #1 part 5
Χρησιμοποιώντας το πολιτικό σύστημα ως ρητορικό βάθρο
του Neil Kiernan ή αλλιώς
VTV, οικοδεσπότη του V-RADIO
Κατ’ αρχάς, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω δίνοντας ένα μικρό ιστορικό για τον εαυτό μου και πώς ήρθα να γίνω μέλος του Κινήματος Zeitgeist.
Πριν από λίγο καιρό, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Ron Paul για Πρόεδρο, κάτι με πέταξε έξω από την απάθεια μου. Ήταν ένας πολιτικός που πραγματικά μιλούσε την αλήθεια. Το θέμα της συζήτησης ήταν το κίνητρο για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Ένας από τους αντιπάλους του, ο Rudy Guiliani (συνεπικουρούμενος από την φήμη του ως Δήμαρχος της Νέας Υόρκης κατά τη διάρκεια της τραγωδίας), είχε κάνει τη δήλωση ότι οι επιθέσεις αυτές υποκινούνται από μίσος για τις ελευθερίες που απολαμβάνουμε εμείς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ανεξαρτήτως του ποιο νομίζετε ότι ήταν το αίτιο ή το κίνητρο για αυτές τις επιθέσεις, όποιος γνωρίζει κάτι για τη γνώμη που έχουν για τις Ηνωμένες Πολιτείες στον κόσμο (ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή), ξέρει ότι δεν έχει με τίποτα να κάνει με τις ελευθερίες μας. Και ο βουλευτής Paul του Τέξας, το εξέθεσε. Ήταν η εξωτερική πολιτική μας, ο λόγος που οι άνθρωποι σε αυτές τις χώρες αντιπαθούν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρόκειται για μια εξωτερική πολιτική που περιλαμβάνει βομβαρδισμούς και θανατηφόρες κυρώσεις εναντίον των χωρών αυτών.
Θυμάμαι την ημέρα που άκουσα τον βουλευτή Paul να μιλάει για αυτό πολύ καλά. Και ο λόγος που ήταν σημαντικός για μένα, και εξακολουθεί να είναι σημαντικός, ήταν ότι δεν είχα ποτέ στη ζωή μου δει έναν πολιτικό να μιλάει την αλήθεια, ανεξάρτητα από το τι συνέπειες θα είχε για την καριέρα του. Και αντιμετώπισε συνέπειες! Ο Τύπος προσπάθησε να τον χρωματίσει ως συνωμοσιoλόγο για την 9/11. Δεν ήταν στα συμφέροντα του κατεστημένου το ότι ο Αμερικανικός λαός πραγματικά θα έπαιρνε μια ειλικρινή ματιά στο γιατί οι άνθρωποι σε άλλες χώρες αντιπαθούν τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ενώθηκα με την “Επανάσταση Ron Paul” και των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης που είχαν ξεκινήσει στο διαδίκτυο. Συμμετείχα παίρνοντας μέρος σε έναν διαδικτυακό σταθμό ονομαζόμενο “Ron Paul Radio” και έτσι άρχισε η διαδικτυακή δημοσιογραφική μου καριέρα. Αφότου παρακολούθησα την ταινία “V for Vendetta”, εμπνεύστηκα από τη σκηνή όπου ο χαρακτήρας V καταλαμβάνει την τηλεοπτική μετάδοση. Στην κάτω δεξιά γωνία, δημιούργησε ένα μικρό “VTV” εικονίδιο. Από εκεί προέκυψε η διαδικτυακή μου περσόνα.
Έμαθα πολλά κατά τη διάρκεια του χρόνου εμπλοκής μου σε αυτή την εκστρατεία. Τελικά, έγινε σαφές ότι ο Ron Paul δεν επρόκειτο να τρέξει για τρίτο κόμμα, και δεν επρόκειτο να πάρει την Ρεπουμπλικανική υποψηφιότητα. Είχα πιάσει φιλίες με τον γερουσιαστή Mike Gravel, τον οποίο ορισμένοι από εσάς μπορεί να θυμάστε, ως τον πύρινης ιδιοσυγκρασίας ηλικιωμένο άντρα με γυαλιά που έβαλε την Hillary Clinton στη θέση της πριν τα επιχειρηματικά συμφέροντα τον αφαιρέσουν από τις Δημοκρατικές συζητήσεις. Ο Γερουσιαστής Gravel κι εγώ αποφασίσαμε να ενταχθούμε στο Φιλελεύθερο κόμμα και αποφάσισα να τον βοηθήσω στη προσπάθειά του για την υποψηφιότητα σε αυτό το κόμμα. Ήμουν αντιπρόσωπος στο συνέδριο και έμαθα ακόμα περισσότερα για την πολιτική τρίτων κομμάτων. Υπό το πρίσμα της συμβολής μου σε
Χρησιμοποιώντας το πολιτικό σύστημα ως ρητορικό βάθρο
του Neil Kiernan ή αλλιώς
VTV, οικοδεσπότη του V-RADIO
συζητήσεις στα πλαίσια του κόμματος, μου ζητήθηκε από το Φιλελεύθερο Κόμμα του Michigan να βάλω υποψηφιότητα για Βουλευτής ως Φιλελεύθερος στην 10η συνοικία του Michigan.
Αυτό που έμαθα, βέβαια, είναι ότι κανένας που τρέχει για να αναλάβει καθήκοντα με εισιτήριο τρίτου κόμματος δεν αναμένεται να κερδίσει. Ωστόσο, παίρνεις προσκλήσεις για τα μεγάλα κανάλια, το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες για να πεις τις ιδέες σου, απλώς με το να είσαι υποψήφιος. Ένας φίλος μου από το Σοσιαλιστικό κόμμα που ονομάζεται Bryan Moore (ο οποίος ήταν υποψήφιος για πρόεδρος), τόνισε ότι το κόμμα του δεν εκλέγει ποτέ κανέναν. Αλλά λόγω της παρουσίας τους στην εκλογική σκηνή, το Δημοκρατικό κόμμα έχει αναγκαστεί να απορροφήσει κάποιες από τις απόψεις τους αλλιώς χάνουν ψήφους από αυτούς. Αυτό είναι άλλο ένα θετικό αποτέλεσμα που η πολιτική τρίτων κομμάτων φέρνει στο τραπέζι.
Εν πάση περιπτώσει, χάρη στην εκστρατεία του Ron Paul για να ξεμπροστιάσει την Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Federal Reserve), ένας φίλος ακτιβιστής μού πρότεινε την ταινία Zeitgeist, λόγω της αποκάλυψης του Peter Joseph για την απάτη της Ομοσπονδιακής Τράπεζας. Ένα άλλο ισχυρό πράγμα όπου η εκστρατεία του πέτυχε είναι ότι τώρα, το θέμα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας και τα προβλήματα που προκαλεί έχουν αναδειχθεί σε κεντρικά ζητήματα. Αυτό ποτέ δεν θα είχε συμβεί αν ο Ron Paul δεν είχε θέσει υποψηφιότητα για Πρόεδρος. Και οι περισσότεροι από εμάς θα εξακολουθούσαμε να μην έχουμε ιδέα του τι είναι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα ή τι κάνει. Η εκτίμησή μου για τις πληροφορίες στην πρώτη ταινία με οδήγησε να δω τη συνέχεια Zeitgeist Addendum όταν βγήκε αργότερα. Με άλλα λόγια, αν δεν συμμετείχα στο πολιτικό σύστημα δεν θα υπήρχε VTV, και ούτε V-RADIO. Και αυτό με φέρνει στο πώς το πολιτικό σύστημα μπορεί να αποτελέσει ισχυρό εργαλείο για να μας βοηθήσει να διαδώσουμε τη συνειδητοποίηση των λύσεων που παρουσιάζονται στις προτάσεις του Jacque Fresco για την Οικονομία με Βάση τους Πόρους. Στην πολιτική τρίτων κομμάτων είναι που θα βρούμε το είδος των ανθρώπων που πραγματικά ενδιαφέρονται αρκετά γι’ αυτόν κόσμο ώστε να είναι τουλάχιστον πρόθυμοι να ακούσουν τις ιδέες μας. Τα “χαμηλά κρεμάμενα φρούτα”, που λέει ο λόγος, είναι πολυάριθμα σε οργανισμούς, όπως το Κόμμα των Πρασίνων, το Φιλελεύθερο Κόμμα, κ.λ.π. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που νοιάζονται. Το Zeitgeist τμήμα του Michigan έχει αρκετά μέλη από το κόμμα των Πρασίνων, και η συμβολή τους στον ακτιβισμό ήταν μεγάλη βοήθεια για μας.
Πρέπει να απορρίψουμε το πολιτικό σύστημα. Στην τωρινή του μορφή, η ιδέα ότι θα καταφέρουμε άμεσα οτιδήποτε σε ένα σύστημα που επιτρέπει σε εταιρείες να αγοράζουν οποιαδήποτε πολιτική θέση θέλουν είναι ανόητη. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι οι λύσεις είναι εκεί. Όπως έκανα κι εγώ, πριν να δω το Zeitgeist Addendum. Και δεν θα είχα ποτέ καν ακούσει για την ταινία αν δεν υπήρχε κάποιος από την ακτιβιστική κοινότητα τρίτων πολιτικών κομμάτων να το φέρει στην προσοχή μου.
Θυμάστε τον Jacque να μιλά για τα παιδικά του χρόνια κατά τη διάρκεια του κράχ (1929), όπου υπήρχαν όλα αυτά τα άτομα πάνω στα σαπουνόκουτα (βάθρα, κυριολεκτικά πάνω σε κούτες σαπουνιών, από εκεί είναι απ’ όπου προήλθε ο όρος soapboxes) να μιλούν για τις διάφορες λύσεις τους για προβλήματα της ανθρωπότητας;
Τα “σαπουνόκουτα” (βάθρα), υπό την έννοια αυτή, έχουν αντικατασταθεί από το διαδίκτυο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι ικανοποιημένοι με τα πράγματα έτσι όπως είναι, και που αναζητούν ανθρώπους πάνω σε αυτές τις “σαπουνόκουτες” να τους δώσουν προτάσεις για μια καλύτερη κατεύθυνση. Μπορούμε να ανέβουμε σε αυτό το “σαπουνόκουτο” με τη μορφή μιας φράξιας μέσα στο πολιτικό σύστημα του οποίου ο μόνος σκοπός είναι να προσφέρει μια μη-πολιτική λύση.
Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σχημάτισα το Διαβούλιο της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους. Πήγα στον Jacque και την Roxanne και ζήτησα την άδειά τους για να σχηματίσω αυτό το διαβούλιο. Τους παρουσίασα την πλατφόρμα και την ενέκριναν.
Τι είναι μια φράξια; Η φράξια είναι μια ομάδα μέσα σε ένα πολιτικό κόμμα που υποστηρίζει ορισμένες απόψεις και ορισμένες φορές έχει μια ατζέντα για το εν λόγω κόμμα. Ένα παράδειγμα θα ήταν η Ρεπουμπλικανική Φιλελεύθερη φράξια. Αυτή η φράξια είναι βασικά μια Φιλελεύθερη φράξια εντός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Ο στόχος του είναι να διαδώσει Φιλελεύθερες ιδέες στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα και να υποστηρίξει υποψήφιους σε αυτό το κόμμα που έχουν παρόμοια ιδεώδη.
Αυτή είναι η πλατφόρμα της φράξιας της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους:
Η φράξια της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους επιδιώκει να επιφέρει την συνειδητοποίηση των πλεονεκτημάτων της εφαρμογής μιας Οικονομίας Βάση των Πόρων. Και την εργασία προς αυτή την εφαρμογή. Ο ορισμός της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους όπως ορίζεται από τον Jacque Fresco του Venus Project, έχει ως εξής:
“Η Οικονομία με Βάση τους Πόρους είναι ένα σύστημα στο οποίο όλα τα αγαθά και οι υπηρεσίες είναι διαθέσιμα χωρίς τη χρήση χρημάτων, πίστωσης, ανταλλαγής ή οποιουδήποτε άλλου συστήματος χρέους ή υποτέλειας. Όλοι οι πόροι καθίστανται κοινή κληρονομιά όλων των κατοίκων, όχι μόνο μερικών επιλεκτικά. Η παραδοχή πάνω στην οποία αυτό το σύστημα βασίζεται είναι ότι η Γη έχει αφθονία με αρκετούς πόρους. Η πρακτική της κατανομής των πόρων μέσω των χρηματοπιστωτικών μεθόδων είναι αναντίστοιχη και αντιπαραγωγική για την επιβίωσή μας.
Η σύγχρονη κοινωνία έχει πρόσβαση σε εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία και μπορεί να έχει διαθέσιμα τρόφιμα, ένδυση, στέγαση και ιατρική περίθαλψη,να αναβαθμίσει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και να αναπτύξει ένα απεριόριστο απόθεμα ανανεώσιμης, μη-ρυπογόνας ενέργειας. Με την εφαρμογή μιας αποδοτικά σχεδιασμένης οικονομίας, ο καθένας μπορεί να απολαύσει ένα πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο με όλες τις ανέσεις μιας υψηλού επιπέδου τεχνολογικής κοινωνίας.
Πρέπει να τονίσουμε ότι αυτή η προσέγγιση για παγκόσμια διακυβέρνηση δεν έχει κανένα απολύτως κοινό με τους παρόντες στόχους μιας ελίτ να σχηματίσει μια παγκόσμια κυβέρνηση με τον εαυτό της και μεγάλες εταιρείες στο τιμόνι, και την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού του πλανήτη υποταγμένη σε αυτούς. Το όραμά μας για παγκοσμιοποίηση δίνει το δικαίωμα σε κάθε άτομο στον πλανήτη να γίνει το καλύτερο που μπορεί να είναι, όχι να ζει σε συνθήκες απόλυτης υποταγής σε ένα εταιρικό σώμα διοίκησης.
Οι προτάσεις μας δεν θα προσέθεταν μόνο στην ευημερία των ανθρώπων, αλλά θα παρείχαν επίσης τις απαραίτητες πληροφορίες που θα τους επέτρεπε να συμμετάσχουν σε οποιοδήποτε πεδίο σχετικό με την επιθυμία και ικανότητά τους. Το μέτρο της επιτυχίας θα βασιζόταν στην εκπλήρωση των ατομικών επιδιώξεων του ατόμου αντί της απόκτησης πλούτου, ιδιοκτησίας και εξουσίας.
Προς το παρόν, έχουμε αρκετούς υλικούς πόρους για να παρέχουν ένα πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο για όλους τους κατοίκους της Γης. Μόνο όταν ο πληθυσμός υπερβεί τη φέρουσα χωρητικότητα της γης, πολλά προβλήματα όπως η απληστία, η εγκληματικότητα και η βία, αναδύονται. Ξεπερνώντας τη σπανιότητα, τα περισσότερα από τα εγκλήματα, ακόμη και οι φυλακές της σημερινής κοινωνίας δεν θα είναι πλέον αναγκαία.
Μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους, θα κάνει δυνατή τη χρησιμοποίηση της τεχνολογίας για να υπερπηδήσουμε την έλλειψη των πόρων, μέσω της εφαρμογή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, μηχανοργάνωσης και αυτοματοποίησης της παραγωγής και των αποθεμάτων, του σχεδιασμού ασφαλών ενεργειακά-αποδοτικών πόλεων και προηγμένων συστημάτων μεταφορών, παρέχοντας καθολική υγειονομική περίθαλψη και πιο συναφή εκπαίδευση, και πάνω από δημιουργώντας ένα νέο σύστημα παροχής κινήτρων με βάση το ενδιαφέρον για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει πάρα πολύ τεχνολογία στον κόσμο σήμερα, και ότι η τεχνολογία είναι το κύριο αίτιο της ρύπανσης του περιβάλλοντός μας. Αυτό δεν είναι σωστό! Είναι η κατάχρηση και η κακή χρήση της τεχνολογίας που θα πρέπει να είναι κύριο μέλημα μας. Σε έναν πιο ανθρώπινο πολιτισμό, αντί οι μηχανές να αντικαθιστούν τους ανθρώπους θα έπρεπε να ελάττωναν την εργάσιμη μέρα, να αυξάνουν τη διαθεσιμότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών, καθώς και να επιμηκύνουν το χρόνο διακοπών. Αν χρησιμοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες για να αυξήσουμε το βιοτικό επίπεδο για όλους τους ανθρώπους, τότε η διάδοση της μηχανικής τεχνολογίας δεν θα ήταν πλέον απειλή.
Μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους θα περιλαμβάνει επίσης καθολικές προσπάθειες για την ανάπτυξη νέων, καθαρών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας: γεωθερμική, ελεγχόμενη σύντηξη, ηλιακή, φωτοβολταϊκά, αιολική, κυματική και παλιρροϊκή ενέργεια, ακόμη και καύσιμα από τους ωκεανούς. Θα είμαστε τελικά σε θέση να έχουμε ενέργεια σε απεριόριστη ποσότητα που θα μπορούσε να ωθήσει τον πολιτισμό για χιλιάδες χρόνια. Μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους πρέπει επίσης να επικεντρωθεί στον επανασχεδιασμό των πόλεών μας, τα συστήματα μεταφορών και τις βιομηχανικές μονάδες, επιτρέποντάς τους να είναι ενεργειακά αποδοτικές, καθαρές, και να εξυπηρετούν άνετα τις ανάγκες όλων των ανθρώπων.
Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους; Τεχνολογία, όταν εφαρμόζεται έξυπνα και αποδοτικά, εξοικονομεί ενέργεια, μειώνει τα απόβλητα, και παρέχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Με την αυτοματοποιημένη καταγραφή σε παγκόσμια κλίμακα, μπορούμε να διατηρήσουμε μια ισορροπία μεταξύ παραγωγής και διανομής. Μόνο θρεπτικά και υγιεινά τρόφιμα θα είναι διαθέσιμα και η προγραμματισμένη βραχυβιότητα θα ήταν περιττή και δεν θα υφίσταται σε μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους.
Καθώς θα ξεπερνάμε την ανάγκη για επαγγέλματα βασισμένα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα (δικηγόρους, τραπεζίτες, ασφαλιστικούς πράκτορες, προσωπικό για διαφήμιση και μάρκετινγκ, πωλητές, χρηματιστές, κλπ.), ένα σημαντικό ποσοστό αποβλήτων θα εξαλειφθεί. Σημαντικά ποσά ενέργειας θα μπορούσαν επίσης να εξοικονομηθούν από την εξάλειψη αναπαραγωγής ανταγωνιστικών προϊόντων, όπως τα εργαλεία, σκεύη φαγητού, κατσαρολικά και ηλεκτρικές σκούπες. Η δυνατότητα επιλογής είναι καλή. Αλλά αντί για τις εκατοντάδες διαφορετικές μονάδες κατασκευής, και όλη την χαρτούρα και το προσωπικό που απαιτείται για να προκύψουν παρόμοια προϊόντα, μόνο λίγα και της υψηλότερης ποιότητας θα ήταν αναγκαία για την εξυπηρέτηση του συνόλου του πληθυσμού. Η μόνη μας έλλειψη είναι η έλλειψη δημιουργικής σκέψης και νοημοσύνης στον εαυτό μας και στους εκλεγμένους ηγέτες μας για την επίλυση αυτών των προβλημάτων. Η πιο πολύτιμη, αναξιοποίητη πηγή σήμερα είναι η ανθρώπινη επινοητικότητα.
Με την εξάλειψη του χρέους, ο φόβος της απώλειας της εργασίας του ατόμου δεν θα είναι πλέον απειλή. Η διαβεβαίωση αυτή, σε συνδυασμό με την εκπαίδευση για το πώς να συνδεόμαστε ο ένας με τον άλλο με έναν πολύ πιο ουσιαστικό τρόπο, μπορεί να μειώσει σημαντικά τόσο την ψυχική όσο και την σωματική ένταση και να μας αφήσει ελεύθερους να εξερευνήσουμε και να αναπτύξουμε τις ικανότητές μας.
Αν η σκέψη της εξάλειψης των χρημάτων σάς προβληματίζει ακόμα, σκεφτείτε αυτό: Αν μια ομάδα ανθρώπων με χρυσό, διαμάντια και χρήματα ήταν αποκλεισμένοι σε ένα νησί που δεν είχε πηγές όπως τροφή, καθαρό αέρα και νερό, ο πλούτος τους θα ήταν άχρηστος για την επιβίωσή τους. Μόνο όταν οι πόροι είναι περιορισμένοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα για τον έλεγχο της διανομής τους. Κανείς δεν μπορεί, για παράδειγμα, να πουλήσει τον αέρα που αναπνέουμε ή το νερό που κατεβαίνει άφθονο από ένα βουνίσιο ρυάκι. Παρόλο που ο αέρας και το νερό είναι πολύτιμα, δεν μπορούν να πουληθούν όταν είναι σε αφθονία.
Το χρήμα είναι σημαντικό σε μια κοινωνία, μόνο όταν ορισμένοι πόροι για την επιβίωση πρέπει να διαμοιραστούν και οι άνθρωποι δέχονται τα χρήματα ως μέσο ανταλλαγής για αυτούς τους σπάνιους πόρους. Τα χρήματα είναι μια κοινωνική σύμβαση, μια συμφωνία αν θέλετε. Δεν είναι ούτε φυσικός πόρος ούτε και αντιπροσωπεύει κανέναν. Δεν είναι απαραίτητα για την επιβίωση, αν δεν έχουμε προγραμματιστεί να το αποδεχτούμε ως κάτι τέτοιο.
Σημεία Κλειδιά της φράξιας:
1. Πρόθεσή μας είναι να προσφέρουμε εναλλακτικές στις ισχύουσες ξεπερασμένες λύσεις που απλώς δεν λειτουργούν.
2. Θα εργαστούμε για να εκθέσουμε τους κινδύνους του χρηματοπιστωτικού συστήματος που έχει ως κίνητρο και μόνο το κέρδος, και να διαδώσουμε την αντίληψη των διαφόρων τρόπων που το παρόν σύστημα είναι διεφθαρμένο.
3. Θα εργαστούμε για να διαδώσουμε την αντίληψη ότι η τεχνολογία θα μπορούσε να ελευθερώσει την ανθρωπότητα από το χρηματοπιστωτικό σύστημα και το κίνητρο για κέρδος.
4. Θα κάνουμε διάλογο ως προς τις αδυναμίες του Σοσιαλισμού, του Κομμουνισμού, και του Καπιταλισμού και γιατί καμία από αυτές τις προσεγγίσεις δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Και θα προσφέρουμε την έρευνα του Venus Project ως δεδομένα για μια εναλλακτική λύση για οποιοδήποτε από αυτά τα παρωχημένα αποτυχημένα συστήματα.
5. Δεν υποστηρίζουμε τη χρήση βίας ή εξαναγκασμού, αλλά προσπαθούμε να επιδείξουμε τις ιδέες μας για να φέρουμε την κατανόηση του γιατί εμείς νιώθουμε ότι αυτή είναι η καλύτερη κατεύθυνση για την ανθρωπότητα.
Πολλά στην εν λόγω πλατφόρμα θα σας φανούν γνωστά. Και αυτό διότι σχεδόν όλα έχουν παρθεί απευθείας από τα γραπτά του Jacque Fresco, με την άδειά του.
Στο πρώτο κόμμα που πήγα αυτή τη φράξια είναι το Boston Tea Party. Αυτό δεν είναι το Tea Party που έχετε δει στις ειδήσεις με εμπλεκόμενους ανθρώπους όπως η Sarah Palin. Αυτό το κόμμα ξεκίνησε πριν από λίγο καιρό από πρώην μέλη του Φιλελεύθερου κόμματος που αντιπαθούν την νέο-συντηρητική κατεύθυνση που κάποια από τα μέλη του Φιλελεύθερου κόμματος παίρνουν. Η πλατφόρμα είναι εξαιρετικά απλή:
“Το Boston Tea Party υποστηρίζει τη μείωση του μεγέθους, του πεδίου εφαρμογής και την ισχύ της κυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα και για όλα τα θέματα, και αντιτίθεται στην αύξηση του μεγέθους, του εύρους και της δύναμης της κυβέρνησης σε κάθε επίπεδο, για οποιονδήποτε σκοπό.”
Πρότεινα την Οικονομία με Βάση τους Πόρους ως ένα εναλλακτικό μέσο για την επίτευξη της προαναφερόμενης πλατφόρμας. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, αμφισβητήθηκε. Αλλά τραβήξαμε την προσοχή. Και αντίσταση. Υπήρχαν ορισμένοι λόγοι που επέλεξα αυτό το κόμμα για να ξεκινήσω.
1. Δεν κοστίζει τίποτα για να εγγραφείς, και είναι εύκολο να εγγραφείς στο διαδίκτυο. Πηγαίνεις στο bostontea.us και πατάς “εγγραφή” στη δεξιά πλευρά της ασημένιας μπάρας στο επάνω μέρος της ιστοσελίδας τους. Μετά την εγγραφή, είσαι μέσα. Είναι πολύ απλό.
2. Παρά το γεγονός ότι τα μέλη τους ήταν κυρίως Φιλελεύθερα υπέρ της Ελεύθερης Αγοράς, τίποτα στην πλατφόρμα τους δεν λέει κάτι για την Ελεύθερη Αγορά. Αναφέρει απλώς ότι το κόμμα επιθυμεί να μειώσει το μέγεθος και την έκταση της κυβέρνησης. Ως εκ τούτου, η φράξια μας είναι απολύτως συμβατή με τα ιδεώδη τους.
3. Ήμουν ήδη μέλος της εθνικής επιτροπής από τον καιρό μου ως Φιλελεύθερος. Μου είχε ζητηθεί να εγγραφώ μετά την εθνική Φιλελεύθερη συνεύρεση του 2008.
Κατά την πρόσφατη συνεδρίαση, η οποία πραγματοποιήθηκε στο διαδίκτυο, όπου και όλη η δραστηριότητα σε αυτό το κόμμα λαμβάνει χώρα, θέσαμε τρεις υποψήφιους για την εθνική επιτροπή του κόμματος. Μέλη της εθνικής επιτροπής ενός πολιτικού κόμματος ψηφίζουν για ζητήματα όπως οι αλλαγές στην πλατφόρμα, το καταστατικό, διαλεύκανση για την υποστήριξη ή την καταδίκη των πράξεων πολιτικών ή εταιριών, ή την έγκριση πολιτικών υποψηφίων. Οι τρεις υποψήφιοι ήταν ο Mathew Wagner (ο διαχειριστής του παραρτήματος του Ohio του Κινήματος Zeitgeist), ο Rion Ametu (ένα άλλο μέλος) και εγώ.
Η αντίσταση στη φράξια μας πήρε τη μορφή απόπειρας για απάτη στις ψήφους. Ένα μέλος που ονομάζεται Jim Davidson έφτιαξε περισσότερους από έναν λογαριασμούς για να ψηφίσει εναντίον μου και ενός ζευγαριού μελών του Κινήματος Zeitgeist. Αποκαλύφτηκε και οι ψήφοι του ακυρώθηκαν. Στη συνέχεια ήρθε μια αμφιλεγόμενη κίνηση από την πλευρά του προέδρου του κόμματος εκείνη την εποχή, Douglass Gaking. Αποφάσισε να επικαλεστεί έναν άγραφο κανόνα ότι η ένταξη στο κόμμα θα πρέπει να απαγορεύεται κατά τη διάρκεια των συνεδρίων. Ακύρωσε τις ψήφους που είχαμε από νέα μέλη που γράφτηκαν από το Κίνημα Zeitgeist. Αυτό οδήγησε και τους τρεις υποψηφίους μας στο να χάσουν. Ωστόσο, πριν να γίνει αυτό, είχαμε πολύ περισσότερους ψήφους από κάθε άλλο υποψήφιο. Ήταν πολύ προφανές ότι θα είχαμε κερδίσει και με διαφορά.
Εξαιτίας αυτών των δράσεων, η πλειοψηφία των μελών της εθνικής επιτροπής του Boston Tea Party αποτελείται από mainstream Φιλελεύθερους. Και για να διασφαλίσουν ότι κανείς από τη φράξια μας δεν θα κερδίσει καμία θέση, πολύ απλά αρνούνται να κάνουν εκλογές για την έδρα που είχε απομείνει διαθέσιμη κατά τη λήξη του συνεδρίου. Ευτυχώς, ένας από τους ιδρυτές του κόμματος, ο Thomas Knapp, έχει αρχίσει ένα δημοψήφισμα για την ανατροπή αυτής της απόφασης. Έχει ήδη τα πέντε μέλη που χρειάζονται για να στηρίξουν αυτό το δημοψήφισμα και το θέμα θα τεθεί σε ψηφοφορία των πραγματικών μελών.
Αν θέλετε να βοηθήσετε σε αυτό, το μόνο που χρειάζεται είναι να πάτε στο BostonTea.us και να γραφτείτε στο κόμμα. Πρέπει να είστε πολίτης των ΗΠΑ για να συμμετέχετε και με μερικά κλικ του ποντικιού, μπορούμε να αναστρέψουμε αυτήν την κατάσταση.
Τούτου λεχθέντος, πρόθεσή μου είναι να συνεχίσω να χρησιμοποιώ το πολιτικό σύστημα ως βάθρο. Και σε όλους εσάς εντός και εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, προτείνω να κάνετε το ίδιο. Όταν το κάνετε αυτό, προσπαθήστε να βρείτε πολιτικά κόμματα που έχουν μια λογική εξέλιξη στην πλατφόρμα τους, και που θα μπορούσαν να είναι συμβατά με την λύση της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους. Ενσαρκώσεις του κόμματος των Πρασίνων μπορούν να βρεθούν σε πολλές χώρες. Ορισμένα από τα Σοσιαλιστικά κόμματα θα είναι επίσης ανοικτά για το μήνυμά μας. Εξετάστε το ενδεχόμενο να θέσετε υποψηφιότητα για τοπικά γραφεία, αποκλειστικά και μόνο με την πρόθεση να διαδώσετε την αντίληψη της λύσης της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους. Γνωρίζουμε ότι η πολιτική δεν είναι η λύση. Αλλά είναι μια λύση για να μας φέρει μια πραγματική λύση στα μυαλά των ανθρώπων του κόσμου.
του Neil Kiernan ή αλλιώς
VTV, οικοδεσπότη του V-RADIO
Κατ’ αρχάς, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω δίνοντας ένα μικρό ιστορικό για τον εαυτό μου και πώς ήρθα να γίνω μέλος του Κινήματος Zeitgeist.
Πριν από λίγο καιρό, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Ron Paul για Πρόεδρο, κάτι με πέταξε έξω από την απάθεια μου. Ήταν ένας πολιτικός που πραγματικά μιλούσε την αλήθεια. Το θέμα της συζήτησης ήταν το κίνητρο για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Ένας από τους αντιπάλους του, ο Rudy Guiliani (συνεπικουρούμενος από την φήμη του ως Δήμαρχος της Νέας Υόρκης κατά τη διάρκεια της τραγωδίας), είχε κάνει τη δήλωση ότι οι επιθέσεις αυτές υποκινούνται από μίσος για τις ελευθερίες που απολαμβάνουμε εμείς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ανεξαρτήτως του ποιο νομίζετε ότι ήταν το αίτιο ή το κίνητρο για αυτές τις επιθέσεις, όποιος γνωρίζει κάτι για τη γνώμη που έχουν για τις Ηνωμένες Πολιτείες στον κόσμο (ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή), ξέρει ότι δεν έχει με τίποτα να κάνει με τις ελευθερίες μας. Και ο βουλευτής Paul του Τέξας, το εξέθεσε. Ήταν η εξωτερική πολιτική μας, ο λόγος που οι άνθρωποι σε αυτές τις χώρες αντιπαθούν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρόκειται για μια εξωτερική πολιτική που περιλαμβάνει βομβαρδισμούς και θανατηφόρες κυρώσεις εναντίον των χωρών αυτών.
Θυμάμαι την ημέρα που άκουσα τον βουλευτή Paul να μιλάει για αυτό πολύ καλά. Και ο λόγος που ήταν σημαντικός για μένα, και εξακολουθεί να είναι σημαντικός, ήταν ότι δεν είχα ποτέ στη ζωή μου δει έναν πολιτικό να μιλάει την αλήθεια, ανεξάρτητα από το τι συνέπειες θα είχε για την καριέρα του. Και αντιμετώπισε συνέπειες! Ο Τύπος προσπάθησε να τον χρωματίσει ως συνωμοσιoλόγο για την 9/11. Δεν ήταν στα συμφέροντα του κατεστημένου το ότι ο Αμερικανικός λαός πραγματικά θα έπαιρνε μια ειλικρινή ματιά στο γιατί οι άνθρωποι σε άλλες χώρες αντιπαθούν τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ενώθηκα με την “Επανάσταση Ron Paul” και των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης που είχαν ξεκινήσει στο διαδίκτυο. Συμμετείχα παίρνοντας μέρος σε έναν διαδικτυακό σταθμό ονομαζόμενο “Ron Paul Radio” και έτσι άρχισε η διαδικτυακή δημοσιογραφική μου καριέρα. Αφότου παρακολούθησα την ταινία “V for Vendetta”, εμπνεύστηκα από τη σκηνή όπου ο χαρακτήρας V καταλαμβάνει την τηλεοπτική μετάδοση. Στην κάτω δεξιά γωνία, δημιούργησε ένα μικρό “VTV” εικονίδιο. Από εκεί προέκυψε η διαδικτυακή μου περσόνα.
Έμαθα πολλά κατά τη διάρκεια του χρόνου εμπλοκής μου σε αυτή την εκστρατεία. Τελικά, έγινε σαφές ότι ο Ron Paul δεν επρόκειτο να τρέξει για τρίτο κόμμα, και δεν επρόκειτο να πάρει την Ρεπουμπλικανική υποψηφιότητα. Είχα πιάσει φιλίες με τον γερουσιαστή Mike Gravel, τον οποίο ορισμένοι από εσάς μπορεί να θυμάστε, ως τον πύρινης ιδιοσυγκρασίας ηλικιωμένο άντρα με γυαλιά που έβαλε την Hillary Clinton στη θέση της πριν τα επιχειρηματικά συμφέροντα τον αφαιρέσουν από τις Δημοκρατικές συζητήσεις. Ο Γερουσιαστής Gravel κι εγώ αποφασίσαμε να ενταχθούμε στο Φιλελεύθερο κόμμα και αποφάσισα να τον βοηθήσω στη προσπάθειά του για την υποψηφιότητα σε αυτό το κόμμα. Ήμουν αντιπρόσωπος στο συνέδριο και έμαθα ακόμα περισσότερα για την πολιτική τρίτων κομμάτων. Υπό το πρίσμα της συμβολής μου σε
Χρησιμοποιώντας το πολιτικό σύστημα ως ρητορικό βάθρο
του Neil Kiernan ή αλλιώς
VTV, οικοδεσπότη του V-RADIO
συζητήσεις στα πλαίσια του κόμματος, μου ζητήθηκε από το Φιλελεύθερο Κόμμα του Michigan να βάλω υποψηφιότητα για Βουλευτής ως Φιλελεύθερος στην 10η συνοικία του Michigan.
Αυτό που έμαθα, βέβαια, είναι ότι κανένας που τρέχει για να αναλάβει καθήκοντα με εισιτήριο τρίτου κόμματος δεν αναμένεται να κερδίσει. Ωστόσο, παίρνεις προσκλήσεις για τα μεγάλα κανάλια, το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες για να πεις τις ιδέες σου, απλώς με το να είσαι υποψήφιος. Ένας φίλος μου από το Σοσιαλιστικό κόμμα που ονομάζεται Bryan Moore (ο οποίος ήταν υποψήφιος για πρόεδρος), τόνισε ότι το κόμμα του δεν εκλέγει ποτέ κανέναν. Αλλά λόγω της παρουσίας τους στην εκλογική σκηνή, το Δημοκρατικό κόμμα έχει αναγκαστεί να απορροφήσει κάποιες από τις απόψεις τους αλλιώς χάνουν ψήφους από αυτούς. Αυτό είναι άλλο ένα θετικό αποτέλεσμα που η πολιτική τρίτων κομμάτων φέρνει στο τραπέζι.
Εν πάση περιπτώσει, χάρη στην εκστρατεία του Ron Paul για να ξεμπροστιάσει την Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Federal Reserve), ένας φίλος ακτιβιστής μού πρότεινε την ταινία Zeitgeist, λόγω της αποκάλυψης του Peter Joseph για την απάτη της Ομοσπονδιακής Τράπεζας. Ένα άλλο ισχυρό πράγμα όπου η εκστρατεία του πέτυχε είναι ότι τώρα, το θέμα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας και τα προβλήματα που προκαλεί έχουν αναδειχθεί σε κεντρικά ζητήματα. Αυτό ποτέ δεν θα είχε συμβεί αν ο Ron Paul δεν είχε θέσει υποψηφιότητα για Πρόεδρος. Και οι περισσότεροι από εμάς θα εξακολουθούσαμε να μην έχουμε ιδέα του τι είναι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα ή τι κάνει. Η εκτίμησή μου για τις πληροφορίες στην πρώτη ταινία με οδήγησε να δω τη συνέχεια Zeitgeist Addendum όταν βγήκε αργότερα. Με άλλα λόγια, αν δεν συμμετείχα στο πολιτικό σύστημα δεν θα υπήρχε VTV, και ούτε V-RADIO. Και αυτό με φέρνει στο πώς το πολιτικό σύστημα μπορεί να αποτελέσει ισχυρό εργαλείο για να μας βοηθήσει να διαδώσουμε τη συνειδητοποίηση των λύσεων που παρουσιάζονται στις προτάσεις του Jacque Fresco για την Οικονομία με Βάση τους Πόρους. Στην πολιτική τρίτων κομμάτων είναι που θα βρούμε το είδος των ανθρώπων που πραγματικά ενδιαφέρονται αρκετά γι’ αυτόν κόσμο ώστε να είναι τουλάχιστον πρόθυμοι να ακούσουν τις ιδέες μας. Τα “χαμηλά κρεμάμενα φρούτα”, που λέει ο λόγος, είναι πολυάριθμα σε οργανισμούς, όπως το Κόμμα των Πρασίνων, το Φιλελεύθερο Κόμμα, κ.λ.π. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που νοιάζονται. Το Zeitgeist τμήμα του Michigan έχει αρκετά μέλη από το κόμμα των Πρασίνων, και η συμβολή τους στον ακτιβισμό ήταν μεγάλη βοήθεια για μας.
Πρέπει να απορρίψουμε το πολιτικό σύστημα. Στην τωρινή του μορφή, η ιδέα ότι θα καταφέρουμε άμεσα οτιδήποτε σε ένα σύστημα που επιτρέπει σε εταιρείες να αγοράζουν οποιαδήποτε πολιτική θέση θέλουν είναι ανόητη. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι οι λύσεις είναι εκεί. Όπως έκανα κι εγώ, πριν να δω το Zeitgeist Addendum. Και δεν θα είχα ποτέ καν ακούσει για την ταινία αν δεν υπήρχε κάποιος από την ακτιβιστική κοινότητα τρίτων πολιτικών κομμάτων να το φέρει στην προσοχή μου.
Θυμάστε τον Jacque να μιλά για τα παιδικά του χρόνια κατά τη διάρκεια του κράχ (1929), όπου υπήρχαν όλα αυτά τα άτομα πάνω στα σαπουνόκουτα (βάθρα, κυριολεκτικά πάνω σε κούτες σαπουνιών, από εκεί είναι απ’ όπου προήλθε ο όρος soapboxes) να μιλούν για τις διάφορες λύσεις τους για προβλήματα της ανθρωπότητας;
Τα “σαπουνόκουτα” (βάθρα), υπό την έννοια αυτή, έχουν αντικατασταθεί από το διαδίκτυο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι ικανοποιημένοι με τα πράγματα έτσι όπως είναι, και που αναζητούν ανθρώπους πάνω σε αυτές τις “σαπουνόκουτες” να τους δώσουν προτάσεις για μια καλύτερη κατεύθυνση. Μπορούμε να ανέβουμε σε αυτό το “σαπουνόκουτο” με τη μορφή μιας φράξιας μέσα στο πολιτικό σύστημα του οποίου ο μόνος σκοπός είναι να προσφέρει μια μη-πολιτική λύση.
Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σχημάτισα το Διαβούλιο της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους. Πήγα στον Jacque και την Roxanne και ζήτησα την άδειά τους για να σχηματίσω αυτό το διαβούλιο. Τους παρουσίασα την πλατφόρμα και την ενέκριναν.
Τι είναι μια φράξια; Η φράξια είναι μια ομάδα μέσα σε ένα πολιτικό κόμμα που υποστηρίζει ορισμένες απόψεις και ορισμένες φορές έχει μια ατζέντα για το εν λόγω κόμμα. Ένα παράδειγμα θα ήταν η Ρεπουμπλικανική Φιλελεύθερη φράξια. Αυτή η φράξια είναι βασικά μια Φιλελεύθερη φράξια εντός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Ο στόχος του είναι να διαδώσει Φιλελεύθερες ιδέες στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα και να υποστηρίξει υποψήφιους σε αυτό το κόμμα που έχουν παρόμοια ιδεώδη.
Αυτή είναι η πλατφόρμα της φράξιας της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους:
Η φράξια της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους επιδιώκει να επιφέρει την συνειδητοποίηση των πλεονεκτημάτων της εφαρμογής μιας Οικονομίας Βάση των Πόρων. Και την εργασία προς αυτή την εφαρμογή. Ο ορισμός της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους όπως ορίζεται από τον Jacque Fresco του Venus Project, έχει ως εξής:
“Η Οικονομία με Βάση τους Πόρους είναι ένα σύστημα στο οποίο όλα τα αγαθά και οι υπηρεσίες είναι διαθέσιμα χωρίς τη χρήση χρημάτων, πίστωσης, ανταλλαγής ή οποιουδήποτε άλλου συστήματος χρέους ή υποτέλειας. Όλοι οι πόροι καθίστανται κοινή κληρονομιά όλων των κατοίκων, όχι μόνο μερικών επιλεκτικά. Η παραδοχή πάνω στην οποία αυτό το σύστημα βασίζεται είναι ότι η Γη έχει αφθονία με αρκετούς πόρους. Η πρακτική της κατανομής των πόρων μέσω των χρηματοπιστωτικών μεθόδων είναι αναντίστοιχη και αντιπαραγωγική για την επιβίωσή μας.
Η σύγχρονη κοινωνία έχει πρόσβαση σε εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία και μπορεί να έχει διαθέσιμα τρόφιμα, ένδυση, στέγαση και ιατρική περίθαλψη,να αναβαθμίσει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και να αναπτύξει ένα απεριόριστο απόθεμα ανανεώσιμης, μη-ρυπογόνας ενέργειας. Με την εφαρμογή μιας αποδοτικά σχεδιασμένης οικονομίας, ο καθένας μπορεί να απολαύσει ένα πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο με όλες τις ανέσεις μιας υψηλού επιπέδου τεχνολογικής κοινωνίας.
Πρέπει να τονίσουμε ότι αυτή η προσέγγιση για παγκόσμια διακυβέρνηση δεν έχει κανένα απολύτως κοινό με τους παρόντες στόχους μιας ελίτ να σχηματίσει μια παγκόσμια κυβέρνηση με τον εαυτό της και μεγάλες εταιρείες στο τιμόνι, και την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού του πλανήτη υποταγμένη σε αυτούς. Το όραμά μας για παγκοσμιοποίηση δίνει το δικαίωμα σε κάθε άτομο στον πλανήτη να γίνει το καλύτερο που μπορεί να είναι, όχι να ζει σε συνθήκες απόλυτης υποταγής σε ένα εταιρικό σώμα διοίκησης.
Οι προτάσεις μας δεν θα προσέθεταν μόνο στην ευημερία των ανθρώπων, αλλά θα παρείχαν επίσης τις απαραίτητες πληροφορίες που θα τους επέτρεπε να συμμετάσχουν σε οποιοδήποτε πεδίο σχετικό με την επιθυμία και ικανότητά τους. Το μέτρο της επιτυχίας θα βασιζόταν στην εκπλήρωση των ατομικών επιδιώξεων του ατόμου αντί της απόκτησης πλούτου, ιδιοκτησίας και εξουσίας.
Προς το παρόν, έχουμε αρκετούς υλικούς πόρους για να παρέχουν ένα πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο για όλους τους κατοίκους της Γης. Μόνο όταν ο πληθυσμός υπερβεί τη φέρουσα χωρητικότητα της γης, πολλά προβλήματα όπως η απληστία, η εγκληματικότητα και η βία, αναδύονται. Ξεπερνώντας τη σπανιότητα, τα περισσότερα από τα εγκλήματα, ακόμη και οι φυλακές της σημερινής κοινωνίας δεν θα είναι πλέον αναγκαία.
Μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους, θα κάνει δυνατή τη χρησιμοποίηση της τεχνολογίας για να υπερπηδήσουμε την έλλειψη των πόρων, μέσω της εφαρμογή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, μηχανοργάνωσης και αυτοματοποίησης της παραγωγής και των αποθεμάτων, του σχεδιασμού ασφαλών ενεργειακά-αποδοτικών πόλεων και προηγμένων συστημάτων μεταφορών, παρέχοντας καθολική υγειονομική περίθαλψη και πιο συναφή εκπαίδευση, και πάνω από δημιουργώντας ένα νέο σύστημα παροχής κινήτρων με βάση το ενδιαφέρον για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει πάρα πολύ τεχνολογία στον κόσμο σήμερα, και ότι η τεχνολογία είναι το κύριο αίτιο της ρύπανσης του περιβάλλοντός μας. Αυτό δεν είναι σωστό! Είναι η κατάχρηση και η κακή χρήση της τεχνολογίας που θα πρέπει να είναι κύριο μέλημα μας. Σε έναν πιο ανθρώπινο πολιτισμό, αντί οι μηχανές να αντικαθιστούν τους ανθρώπους θα έπρεπε να ελάττωναν την εργάσιμη μέρα, να αυξάνουν τη διαθεσιμότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών, καθώς και να επιμηκύνουν το χρόνο διακοπών. Αν χρησιμοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες για να αυξήσουμε το βιοτικό επίπεδο για όλους τους ανθρώπους, τότε η διάδοση της μηχανικής τεχνολογίας δεν θα ήταν πλέον απειλή.
Μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους θα περιλαμβάνει επίσης καθολικές προσπάθειες για την ανάπτυξη νέων, καθαρών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας: γεωθερμική, ελεγχόμενη σύντηξη, ηλιακή, φωτοβολταϊκά, αιολική, κυματική και παλιρροϊκή ενέργεια, ακόμη και καύσιμα από τους ωκεανούς. Θα είμαστε τελικά σε θέση να έχουμε ενέργεια σε απεριόριστη ποσότητα που θα μπορούσε να ωθήσει τον πολιτισμό για χιλιάδες χρόνια. Μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους πρέπει επίσης να επικεντρωθεί στον επανασχεδιασμό των πόλεών μας, τα συστήματα μεταφορών και τις βιομηχανικές μονάδες, επιτρέποντάς τους να είναι ενεργειακά αποδοτικές, καθαρές, και να εξυπηρετούν άνετα τις ανάγκες όλων των ανθρώπων.
Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους; Τεχνολογία, όταν εφαρμόζεται έξυπνα και αποδοτικά, εξοικονομεί ενέργεια, μειώνει τα απόβλητα, και παρέχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Με την αυτοματοποιημένη καταγραφή σε παγκόσμια κλίμακα, μπορούμε να διατηρήσουμε μια ισορροπία μεταξύ παραγωγής και διανομής. Μόνο θρεπτικά και υγιεινά τρόφιμα θα είναι διαθέσιμα και η προγραμματισμένη βραχυβιότητα θα ήταν περιττή και δεν θα υφίσταται σε μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους.
Καθώς θα ξεπερνάμε την ανάγκη για επαγγέλματα βασισμένα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα (δικηγόρους, τραπεζίτες, ασφαλιστικούς πράκτορες, προσωπικό για διαφήμιση και μάρκετινγκ, πωλητές, χρηματιστές, κλπ.), ένα σημαντικό ποσοστό αποβλήτων θα εξαλειφθεί. Σημαντικά ποσά ενέργειας θα μπορούσαν επίσης να εξοικονομηθούν από την εξάλειψη αναπαραγωγής ανταγωνιστικών προϊόντων, όπως τα εργαλεία, σκεύη φαγητού, κατσαρολικά και ηλεκτρικές σκούπες. Η δυνατότητα επιλογής είναι καλή. Αλλά αντί για τις εκατοντάδες διαφορετικές μονάδες κατασκευής, και όλη την χαρτούρα και το προσωπικό που απαιτείται για να προκύψουν παρόμοια προϊόντα, μόνο λίγα και της υψηλότερης ποιότητας θα ήταν αναγκαία για την εξυπηρέτηση του συνόλου του πληθυσμού. Η μόνη μας έλλειψη είναι η έλλειψη δημιουργικής σκέψης και νοημοσύνης στον εαυτό μας και στους εκλεγμένους ηγέτες μας για την επίλυση αυτών των προβλημάτων. Η πιο πολύτιμη, αναξιοποίητη πηγή σήμερα είναι η ανθρώπινη επινοητικότητα.
Με την εξάλειψη του χρέους, ο φόβος της απώλειας της εργασίας του ατόμου δεν θα είναι πλέον απειλή. Η διαβεβαίωση αυτή, σε συνδυασμό με την εκπαίδευση για το πώς να συνδεόμαστε ο ένας με τον άλλο με έναν πολύ πιο ουσιαστικό τρόπο, μπορεί να μειώσει σημαντικά τόσο την ψυχική όσο και την σωματική ένταση και να μας αφήσει ελεύθερους να εξερευνήσουμε και να αναπτύξουμε τις ικανότητές μας.
Αν η σκέψη της εξάλειψης των χρημάτων σάς προβληματίζει ακόμα, σκεφτείτε αυτό: Αν μια ομάδα ανθρώπων με χρυσό, διαμάντια και χρήματα ήταν αποκλεισμένοι σε ένα νησί που δεν είχε πηγές όπως τροφή, καθαρό αέρα και νερό, ο πλούτος τους θα ήταν άχρηστος για την επιβίωσή τους. Μόνο όταν οι πόροι είναι περιορισμένοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα για τον έλεγχο της διανομής τους. Κανείς δεν μπορεί, για παράδειγμα, να πουλήσει τον αέρα που αναπνέουμε ή το νερό που κατεβαίνει άφθονο από ένα βουνίσιο ρυάκι. Παρόλο που ο αέρας και το νερό είναι πολύτιμα, δεν μπορούν να πουληθούν όταν είναι σε αφθονία.
Το χρήμα είναι σημαντικό σε μια κοινωνία, μόνο όταν ορισμένοι πόροι για την επιβίωση πρέπει να διαμοιραστούν και οι άνθρωποι δέχονται τα χρήματα ως μέσο ανταλλαγής για αυτούς τους σπάνιους πόρους. Τα χρήματα είναι μια κοινωνική σύμβαση, μια συμφωνία αν θέλετε. Δεν είναι ούτε φυσικός πόρος ούτε και αντιπροσωπεύει κανέναν. Δεν είναι απαραίτητα για την επιβίωση, αν δεν έχουμε προγραμματιστεί να το αποδεχτούμε ως κάτι τέτοιο.
Σημεία Κλειδιά της φράξιας:
1. Πρόθεσή μας είναι να προσφέρουμε εναλλακτικές στις ισχύουσες ξεπερασμένες λύσεις που απλώς δεν λειτουργούν.
2. Θα εργαστούμε για να εκθέσουμε τους κινδύνους του χρηματοπιστωτικού συστήματος που έχει ως κίνητρο και μόνο το κέρδος, και να διαδώσουμε την αντίληψη των διαφόρων τρόπων που το παρόν σύστημα είναι διεφθαρμένο.
3. Θα εργαστούμε για να διαδώσουμε την αντίληψη ότι η τεχνολογία θα μπορούσε να ελευθερώσει την ανθρωπότητα από το χρηματοπιστωτικό σύστημα και το κίνητρο για κέρδος.
4. Θα κάνουμε διάλογο ως προς τις αδυναμίες του Σοσιαλισμού, του Κομμουνισμού, και του Καπιταλισμού και γιατί καμία από αυτές τις προσεγγίσεις δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Και θα προσφέρουμε την έρευνα του Venus Project ως δεδομένα για μια εναλλακτική λύση για οποιοδήποτε από αυτά τα παρωχημένα αποτυχημένα συστήματα.
5. Δεν υποστηρίζουμε τη χρήση βίας ή εξαναγκασμού, αλλά προσπαθούμε να επιδείξουμε τις ιδέες μας για να φέρουμε την κατανόηση του γιατί εμείς νιώθουμε ότι αυτή είναι η καλύτερη κατεύθυνση για την ανθρωπότητα.
Πολλά στην εν λόγω πλατφόρμα θα σας φανούν γνωστά. Και αυτό διότι σχεδόν όλα έχουν παρθεί απευθείας από τα γραπτά του Jacque Fresco, με την άδειά του.
Στο πρώτο κόμμα που πήγα αυτή τη φράξια είναι το Boston Tea Party. Αυτό δεν είναι το Tea Party που έχετε δει στις ειδήσεις με εμπλεκόμενους ανθρώπους όπως η Sarah Palin. Αυτό το κόμμα ξεκίνησε πριν από λίγο καιρό από πρώην μέλη του Φιλελεύθερου κόμματος που αντιπαθούν την νέο-συντηρητική κατεύθυνση που κάποια από τα μέλη του Φιλελεύθερου κόμματος παίρνουν. Η πλατφόρμα είναι εξαιρετικά απλή:
“Το Boston Tea Party υποστηρίζει τη μείωση του μεγέθους, του πεδίου εφαρμογής και την ισχύ της κυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα και για όλα τα θέματα, και αντιτίθεται στην αύξηση του μεγέθους, του εύρους και της δύναμης της κυβέρνησης σε κάθε επίπεδο, για οποιονδήποτε σκοπό.”
Πρότεινα την Οικονομία με Βάση τους Πόρους ως ένα εναλλακτικό μέσο για την επίτευξη της προαναφερόμενης πλατφόρμας. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, αμφισβητήθηκε. Αλλά τραβήξαμε την προσοχή. Και αντίσταση. Υπήρχαν ορισμένοι λόγοι που επέλεξα αυτό το κόμμα για να ξεκινήσω.
1. Δεν κοστίζει τίποτα για να εγγραφείς, και είναι εύκολο να εγγραφείς στο διαδίκτυο. Πηγαίνεις στο bostontea.us και πατάς “εγγραφή” στη δεξιά πλευρά της ασημένιας μπάρας στο επάνω μέρος της ιστοσελίδας τους. Μετά την εγγραφή, είσαι μέσα. Είναι πολύ απλό.
2. Παρά το γεγονός ότι τα μέλη τους ήταν κυρίως Φιλελεύθερα υπέρ της Ελεύθερης Αγοράς, τίποτα στην πλατφόρμα τους δεν λέει κάτι για την Ελεύθερη Αγορά. Αναφέρει απλώς ότι το κόμμα επιθυμεί να μειώσει το μέγεθος και την έκταση της κυβέρνησης. Ως εκ τούτου, η φράξια μας είναι απολύτως συμβατή με τα ιδεώδη τους.
3. Ήμουν ήδη μέλος της εθνικής επιτροπής από τον καιρό μου ως Φιλελεύθερος. Μου είχε ζητηθεί να εγγραφώ μετά την εθνική Φιλελεύθερη συνεύρεση του 2008.
Κατά την πρόσφατη συνεδρίαση, η οποία πραγματοποιήθηκε στο διαδίκτυο, όπου και όλη η δραστηριότητα σε αυτό το κόμμα λαμβάνει χώρα, θέσαμε τρεις υποψήφιους για την εθνική επιτροπή του κόμματος. Μέλη της εθνικής επιτροπής ενός πολιτικού κόμματος ψηφίζουν για ζητήματα όπως οι αλλαγές στην πλατφόρμα, το καταστατικό, διαλεύκανση για την υποστήριξη ή την καταδίκη των πράξεων πολιτικών ή εταιριών, ή την έγκριση πολιτικών υποψηφίων. Οι τρεις υποψήφιοι ήταν ο Mathew Wagner (ο διαχειριστής του παραρτήματος του Ohio του Κινήματος Zeitgeist), ο Rion Ametu (ένα άλλο μέλος) και εγώ.
Η αντίσταση στη φράξια μας πήρε τη μορφή απόπειρας για απάτη στις ψήφους. Ένα μέλος που ονομάζεται Jim Davidson έφτιαξε περισσότερους από έναν λογαριασμούς για να ψηφίσει εναντίον μου και ενός ζευγαριού μελών του Κινήματος Zeitgeist. Αποκαλύφτηκε και οι ψήφοι του ακυρώθηκαν. Στη συνέχεια ήρθε μια αμφιλεγόμενη κίνηση από την πλευρά του προέδρου του κόμματος εκείνη την εποχή, Douglass Gaking. Αποφάσισε να επικαλεστεί έναν άγραφο κανόνα ότι η ένταξη στο κόμμα θα πρέπει να απαγορεύεται κατά τη διάρκεια των συνεδρίων. Ακύρωσε τις ψήφους που είχαμε από νέα μέλη που γράφτηκαν από το Κίνημα Zeitgeist. Αυτό οδήγησε και τους τρεις υποψηφίους μας στο να χάσουν. Ωστόσο, πριν να γίνει αυτό, είχαμε πολύ περισσότερους ψήφους από κάθε άλλο υποψήφιο. Ήταν πολύ προφανές ότι θα είχαμε κερδίσει και με διαφορά.
Εξαιτίας αυτών των δράσεων, η πλειοψηφία των μελών της εθνικής επιτροπής του Boston Tea Party αποτελείται από mainstream Φιλελεύθερους. Και για να διασφαλίσουν ότι κανείς από τη φράξια μας δεν θα κερδίσει καμία θέση, πολύ απλά αρνούνται να κάνουν εκλογές για την έδρα που είχε απομείνει διαθέσιμη κατά τη λήξη του συνεδρίου. Ευτυχώς, ένας από τους ιδρυτές του κόμματος, ο Thomas Knapp, έχει αρχίσει ένα δημοψήφισμα για την ανατροπή αυτής της απόφασης. Έχει ήδη τα πέντε μέλη που χρειάζονται για να στηρίξουν αυτό το δημοψήφισμα και το θέμα θα τεθεί σε ψηφοφορία των πραγματικών μελών.
Αν θέλετε να βοηθήσετε σε αυτό, το μόνο που χρειάζεται είναι να πάτε στο BostonTea.us και να γραφτείτε στο κόμμα. Πρέπει να είστε πολίτης των ΗΠΑ για να συμμετέχετε και με μερικά κλικ του ποντικιού, μπορούμε να αναστρέψουμε αυτήν την κατάσταση.
Τούτου λεχθέντος, πρόθεσή μου είναι να συνεχίσω να χρησιμοποιώ το πολιτικό σύστημα ως βάθρο. Και σε όλους εσάς εντός και εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, προτείνω να κάνετε το ίδιο. Όταν το κάνετε αυτό, προσπαθήστε να βρείτε πολιτικά κόμματα που έχουν μια λογική εξέλιξη στην πλατφόρμα τους, και που θα μπορούσαν να είναι συμβατά με την λύση της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους. Ενσαρκώσεις του κόμματος των Πρασίνων μπορούν να βρεθούν σε πολλές χώρες. Ορισμένα από τα Σοσιαλιστικά κόμματα θα είναι επίσης ανοικτά για το μήνυμά μας. Εξετάστε το ενδεχόμενο να θέσετε υποψηφιότητα για τοπικά γραφεία, αποκλειστικά και μόνο με την πρόθεση να διαδώσετε την αντίληψη της λύσης της Οικονομίας με Βάση τους Πόρους. Γνωρίζουμε ότι η πολιτική δεν είναι η λύση. Αλλά είναι μια λύση για να μας φέρει μια πραγματική λύση στα μυαλά των ανθρώπων του κόσμου.
Zeitgeist Newsletter #1 part 4
Μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους
του Stuart Dobson
Η Οικονομία με Βάση τους Πόρους - μια ιδέα του Jacque Fresco για ένα σύστημα όπου όλα τα αγαθά και οι υπηρεσίες είναι διαθέσιμα χωρίς χρήματα, πίστωση, αντιπραγματισμό ή οποιουδήποτε άλλου μέσου χρέωσης ή υποτέλειας - είναι μια επινόηση διαλυτική για τα κοινωνικοοικονομικά μοντέλα. Η ιδέα αλλάζει τον τρόπο εστίασης για το πώς μια κοινωνία λειτουργεί σε πρωταρχικό επίπεδο, δημιουργώντας μια αλληλουχία ριζικών επιπτώσεων που διαπερνούν ολόκληρη την κοινωνία. Για πολλούς, η αφαίρεση του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι ένα λογικό βήμα, το οποίο θα υλοποιήσει τις βαθύτερες ελπίδες και όνειρα μας, αποκαλύπτοντας έναν υπέροχο ιδανικό κόσμο. Αλλά, ένα μεγάλο κομμάτι από το όραμα για μία Οικονομία Βάση των Πόρων βρίσκεται στο μέλλον. Προφανώς, οι συνέπειες για την υιοθέτηση ενός νέου κοινωνικού μηχανισμού θα πάρουν κάποιον χρόνο να εξαπλωθούν. Παρόλα αυτά, τα υποβόσκοντα στοιχεία αυτών των λογικών συνειρμών είναι κατά πολύ σχετικά με το παρόν. Η ιδέα για μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους είναι βασισμένη στην λογική και θεμελιώνεται στην παρούσα πραγματικότητα. Κοιτάζοντας στην ουσία του προβλήματος, η απλούστερη και πιο αποδοτική λύση είναι ορατή. Αυτός δεν είναι κάποιος φουτουριστικός στόχος. Είναι απλά ένας τρόπος να βλέπουμε τα προβλήματα από μια προοπτική βασισμένη στην πραγματικότητα. Η Οικονομία με Βάση τους Πόρους είναι απλά λύσεις κατά συμπερασμό που επέρχονται με το να σκεφτόμαστε με αυτόν τον τρόπο. Μπορούμε να το κάνουμε όλο αυτό τώρα, σήμερα. Χρησιμοποιώντας την επιστημονική μέθοδο και σε αρμονία με τη φύση, μπορούμε να αναπτύξουμε λύσεις στα προβλήματά μας επιδεικνύοντας αποδοτικότητα και σοβαρότητα. Δουλεύοντας με την πραγματικότητα είναι πολύ πιο απλό και πιο αποτελεσματικό από το να δουλεύουμε εντός των ορίων μια ψευδαίσθησης όπως συμβολικών πηγών ή ψευδούς διαιωνιζόμενης ανεπάρκειας. Κάνοντάς το, φτάνουμε σε πολλά απίστευτα συμπεράσματα.
Τα σχέδια του Jacque Fresco είναι το αποτέλεσμα μιας οπτικής που κοιτά τα προβλήματα πέρα από τη διαφθορά του χρηματοπιστωτικού συστήματος εκφρασμένη με μορφές όπως ακρωτηριασμό της αποδοτικότητας, εμμονή για κέρδος, ανθρώπινη χειραγώγηση και περιβαλλοντική αδιαφορία. Αποτελεσματικότητα, απλούστευση και περίσκεψη είναι φυσικά παραπροϊόντα αυτού του τρόπου σκέψης, που οδηγούν σε μεγαλύτερα οφέλη όπως καινοτομίες, καλοσύνη, και ειρήνη.
Όπως βλέπετε, μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους δεν είναι κάποια απόμακρη, φουτουριστική επινόηση. Είναι μια θεμελιώδης μετατόπιση της εστίασής μας που έχει ως αποτέλεσμα πρωτοφανή οφέλη. Οι καταπληκτικές εικόνες των τεχνολογικών θαυμάτων του Venus Project και το όνειρο ενός κόσμου χωρίς διαφθορά και πόνο, είναι αυτά που το Venus Project μπορεί να γίνει.
Παρόλα αυτά, μπορούμε ατομικά να επιτύχουμε τα ιδεώδη μιας Οικονομίας με Βάση τους Πόρους σήμερα, χωρίς να αναρωτιόμαστε πώς θα επιτύχουμε τον απίστευτο κόσμο που ο Jacque έχει ήδη απεικονίσει για εμάς. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να γίνουμε οι δικοί μας πρεσβευτές του ορθολογισμού - δημιουργώντας απλότητα, αποδοτικότητα και καλοσύνη.
Οικονομικά
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ
του Peter Joseph
Στη σύγχρονη εποχή, υπάρχει μεγάλο ποσοστό δημόσιας κριτικής σχετικά με την “κατάχρηση”, μέσα στα πλαίσια του χρηματοοικονομικού συστήματος. Τοξικά παράγωγα, CEO Μπόνους, δολοπλοκίες πυραμίδας Madoff, απάτες Goldman Sachs, κ.λ.π. Αυτά τα σχεδόν σταθερά φαινόμενα θεωρούνται παραδοσιακά “ανωμαλίες” μέσα στο τρέχον καθεστώς, πεταμένα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, σαν να έπρεπε να εκπλαγούμε από αυτές τις πραγματικότητες. Αυτό που δεν βλέπετε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων σχετικά με τέτοιες “διαφθορές”, είναι εκείνες οι δράσεις οι οποίες είναι, κατ’ αρχήν, το ίδιο διεφθαρμένες - αλλά έχουν γίνει δεκτές ως “φυσιολογικές” κάτω από τη μάσκα της “στρατηγικής μάρκετινγκ” και της “ανταγωνιστικής φύσης” της αγοράς. Αυτές περιλαμβάνουν διάφορες μορφές ανεντιμότητας, όπως η εσκεμμένη κατακράτηση της αποδοτικότητας ενός συγκεκριμένου προϊόντος, χάριν της μείωσης του “βασικού κόστους”, με την τάση προστατευτισμού για αυτοσυντήρηση κάθε εταιρείας, ανεξάρτητα από την κοινωνική λειτουργία ή την εμφάνιση καινοτομιών, που θα μπορούσαν να ανακόψουν τρέχουσες κερδοφόρες πρακτικές.
Είναι σημαντικό να επισημάνω ότι τα κίνητρα, και κατ’ επέκταση οι δράσεις, κάθε ανθρωπίνου όντος εντός μίας κοινωνίας, μπορεί να είναι μόνο συνέπεια επιρροών αυτής της κοινωνίας. Η κλοπή, για παράδειγμα, δεν είναι “γενετικό” χαρακτηριστικό. Είναι το προϊόν μιας κουλτούρας. Το ανθρώπινο κίνητρο είναι σύνθετο και η μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς θα έπρεπε να είναι στην πρώτη γραμμή της εγκληματολογίας, με όλα τα σχετικά χαρακτηριστικά του κοινωνικού συστήματος να θεωρούνται ως πιθανές αιτίες. Δεν είναι αποκάλυψη της ανθρώπινης ψυχολογίας και, κατά συνέπεια της κοινωνιολογίας, ότι αν μια συγκεκριμένη πράξη δεν προσφέρει την κατάλληλη ανταμοιβή, τότε φυσικά θα υπάρχουν ελάχιστα κίνητρα για την πραγματοποίηση της. Ομοίως, εάν μπορεί να επιτευχθεί προσωπικό όφελος/ανταμοιβή, με αυτό που η κοινωνία καταδικάζει ακόμη και ως “παράνομη δράση”, η διάκριση αυτή πραγματικά δεν αλλάζει τίποτα, αν υπάρχει ένα επίπεδο απελπισίας σε κάποιο άτομο που έχει την ανάγκη να την κάνει, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή η δράση.
Τώρα, ιστορικά, το κοινό θεωρεί ότι ορισμένες ενέργειες είναι “ηθικές” ενώ άλλες δεν είναι. Το να ψεύδεσαι, για παράδειγμα, θεωρείται “ανήθικο”, τόσο από κοινούς θρησκευτικούς όσο από νομικούς κώδικες συμπεριφοράς. Αλλά σε τι ακριβώς αναφέρονται; Ποιο επίπεδο ψεύδους είναι άξιο αναφοράς; Το γεγονός είναι πως κάθε πράξη χρηματικού κέρδους βασίζεται σε μια μορφή ανεντιμότητας, μόνο που αυτή η ανεντιμότητα επαναπροσδιορίζεται απλώς ως “ανταγωνιστική”. Στον κόσμο του μάρκετινγκ, τα πάντα οδηγούνται από το “πλεονέκτημα”. To “ανταγωνιστικό προβάδισμα” δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια παθητική διαφθορά, όπου οι ανταγωνιζόμενες εταιρείες επιδιώκουν να “ξεκάνουν” η μία την άλλη, με οποιοδήποτε τρόπο μπορούν, στο όνομα του μεριδίου αγοράς. Η ίδια η πράξη της επιδίωξης διαφορικού πλεονεκτήματος είναι στο να εμπλέκεται στην κακοποίηση ενός άλλου ατόμου ή ομάδας. Ασχέτως αυτού, το κοινωνικό μας σύστημα, γενικότερα, επιλέγει να αποκρύπτει την κατανόηση αυτή, και αντίθετα να επιβάλλει κατασταλτικές πρακτικές, σε ό,τι το σύστημα ορίζει ως “κοινωνικά προσβλητική συμπεριφορά” (ή έγκλημα), αγνοώντας, στην πραγματικότητα, τις βασικές αιτίες των περισσοτέρων από αυτές τις λεγόμενες “εγκληματικές” δράσεις - παραβλέποντας παράλληλα τις άλλες, “αποδεκτές” μορφές ανεντιμότητας που είναι παρούσες.
Παρεμπιπτόντως, ο χαρακτηρισμός της “προσβλητικής” ανθρώπινης συμπεριφοράς μπορεί να προέλθει μόνο από μια προσαρμογή στο κοινωνικό σύστημα. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως “εγκληματίας”, καθώς είμαστε όλοι προϊόντα, και ως εκ τούτου θύματα, της κουλτούρας μέσα στην οποία γεννιόμαστε.
Τώρα, πριν ξεκινήσουμε, υπάρχει ένα ακόμη πράγμα που θα ήθελα, διστακτικά, να επισημάνω. Κριτική για τη σημερινή οικονομική πραγματικότητα, και ως εκ τούτου το πρόβλημα του κέρδους, δεν σημαίνει αυτομάτως πως το πρόσωπο που παρουσιάζει μια τέτοια πρόκληση είναι “Μαρξιστής” ή “Κομμουνιστής”. Ναι, η προηγούμενη δήλωση φαντάζει λίγο κωμική σε εκείνους που έχουν συνηθίσει να σκέφτονται κριτικά, αλλά δυστυχώς, έχω ανάγκη να το επισημάνω, γιατί μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που διαβάζει αυτό το άρθρο, θα προσπαθήσει απλά να βρει έναν τρόπο να το μειώσει σε “Μαρξιστικές Ανοησίες” - ένα απερίσκεπτο, καπιταλιστικό σύνθημα, το οποίο έχω βαρεθεί αρκετά. Μία από τις μεγαλύτερες μορφές επιβεβλημένης αναστολής προέρχεται από τη δημιουργία συσχετισμών, που έχουν παραδοσιακά οριστεί ως “διαψευσμένοι”, “απαξιωμένοι” ή κάτι παρόμοιο. Αυτή είναι μία πανάρχαια τακτική προπαγάνδας με σκοπό να δημιουργήσει δυσάρεστους, ενοχλητικούς και εριστικούς συνειρμούς, προκειμένου να εκτροχιάσει την κριτική σκέψη, σχετικά με συγκεκριμένα ζητήματα “ταμπού”. Σαν μια θρησκεία, το χρηματοπιστωτικό σύστημα και η “θεολογία” της “ελεύθερης αγοράς”, δεν αποτελούν εξαίρεση. Οι αρχιερείς του σημερινού οικονομικού μας μοντέλου, εμφανίζονται συνήθως με τη μορφή “χρηματοπιστωτικών οικονομολόγων” που εργάζονται σε έναν τομέα, που έχει αποδεδειγμένα αποσυνδεθεί από κάθε είδους φυσικής ή επιστημονικής λειτουργίας, σε σχέση με το τι πραγματικά στηρίζει την πραγματική ανθρώπινη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη - που είναι οι φυσικοί πόροι και η επιστημονική μέθοδος. Το μόνο βιώσιμο οικονομικό μοντέλο, που μπορεί ενδεχομένως να υπάρχει σε κάθε πολιτισμό, πρέπει να βασίζεται ρητά στη διαχείριση και διατήρηση των πόρων. Το σύστημα της αγοράς, που υπάρχει σήμερα στον κόσμο, είναι μια παντελής αποτυχία στο θέμα αυτό και, στην πραγματικότητα, λειτουργεί σε αντίθετη κατεύθυνση - διαιωνίζοντας την εκμετάλλευση, τη ρύπανση, και τις ψυχολογικές νευρώσεις.
Εδώ έχουμε έξι προβληματικά χαρακτηριστικά του συστήματος της αγοράς:
1) Ένα Σύστημα Κινήτρων “Δημιουργίας Διαφθοράς”. Λέγεται συχνά ότι η ανταγωνιστική αγορά, δημιουργεί το κίνητρο να ενεργούμε προς όφελος της κοινωνικής προόδου. Αν και αυτό είναι εν μέρει αλήθεια, δημιουργεί επίσης ένα ίσο, αν όχι μεγαλύτερο, ποσοστό διαφθοράς με τη μορφή της προγραμματισμένης βραχυβιότητας, κοινό έγκλημα, πολέμους, οικονομικές απάτες μεγάλης κλίμακας, την καταναγκαστική εργασία και πολλά άλλα ζητήματα. Πολύ πάνω από το 90% των ανθρώπων στις φυλακές βρίσκονται εκεί λόγω εγκλημάτων που σχετίζονται με το χρήμα ή λόγω μη βίαιων αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Η πλειοψηφία της νομοθεσίας έχει να κάνει ως επί το πλείστον με χρηματοπιστωτικής βάσης εγκλήματα. Επίσης, αν κάποιος εξετάσει με κριτικό πνεύμα την ιστορία και ψάξει στις τεκμηριωμένες βιογραφίες ανθρώπων που υπήρξαν οι μεγαλύτεροι επιστήμονες και εφευρέτες της σύγχρονης εποχής, όπως οι Ν. Tesla, Α. Einstein, A. Bell, οι αδελφοί Wright και πολλοί άλλοι, θα διαπιστώσει ότι κανείς από αυτούς δεν βρήκε το κίνητρο που χρειαζόταν στην προσδοκία οικονομικού οφέλους. Το ενδιαφέρον για να βγάλει κάποιος λεφτά δεν πρέπει να συγχέεται με το ενδιαφέρον για τη δημιουργία κοινωνικά ωφέλιμων προϊόντων.
Σε μια βιώσιμη κοινωνία, το ανθρώπινο κίνητρο θα καθοδηγούταν από τις συνεισφορές για την κοινωνία, άρα και προς τους “εαυτούς μας” - όχι αφηρημένα από την επιδίωξη οικονομικού οφέλους. Το σύστημα θα ήταν σχεδιασμένο για να εξυπηρετηθούν καλύτερα οι ανάγκες του πληθυσμού άμεσα. Ναι, αυτό είναι το επικίνδυνο φαινόμενο για το οποίο γίνεται τόσος λόγος, με την εικόνα του αίματος να περιβάλλει τον πλανήτη Γη, χαρακτηρισμένο ως “σοσιαλιστικό”. Θεός φυλάξει, η κοινωνία θα μπορούσε πράγματι να έχει “σχεδιαστεί” προς όφελος των ανθρώπων που ζουν μέσα της. Το γεγονός είναι, ότι το κίνητρο του κέρδους, και άρα το βασισμένο στον ανταγωνισμό σύστημά μας, είναι εντελώς “αντικοινωνικό”. Είναι καθαρή διαφθορά. Όλο το νόημα της κοινωνικής οργάνωσης είναι να διευκολύνει και να διαιωνίσει την ευημερία των πολιτών της. Στη σημερινή κοινωνία, ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι πρέπει να “κερδίσουν τα προς το ζην”, κάτι το οποίο διαιωνίζει μια μορφή δεισιδαιμονίας όπου μόνον ορισμένοι άνθρωποι αξίζουν το “δικαίωμα στη ζωή”, ενώ άλλοι όχι.
2) Η ανάγκη για απεριόριστη ανάπτυξη. Άπειρη οικονομική ανάπτυξη δεν είναι μόνο μαθηματικά αδύνατη, αλλά και οικολογικά επιζήμια. Ενώ κάποιοι άνθρωποι μπορούν να αντιπαρατίθενται γύρω από το θεωρητικό χαρακτήρα του “καπιταλισμού” και το πώς “υποτίθεται” ότι αυτός λειτουργεί, ένα πράγμα είναι σαφές ιστορικά: διαιωνίζει/απαιτεί συνεχή ανάπτυξη και κατανάλωση. Η όλη βάση του Συστήματος της Ελεύθερης Αγοράς δεν είναι η έξυπνη διαχείριση των, ως επί το πλείστον, πεπερασμένων πόρων μας σε αυτόν τον πλανήτη, αλλά μάλλον η αέναη άντληση και κατανάλωσή τους για χάρη του κέρδους και της “οικονομικής ανάπτυξης”. Για να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας, οι άνθρωποι πρέπει συνεχώς να αγοράζουν και να καταναλώνουν, ανεξάρτητα από την κατάσταση του περιβάλλοντος και, συχνά, ανεξάρτητα από την χρησιμότητα των προϊόντων ή την κάλυψη βασικών αναγκών. Αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο αυτού που απαιτείται για μια βιώσιμη πρακτική, η οποία είναι η στρατηγική διατήρηση των φυσικών πόρων και η αποδοτικότερη χρήση τους.
Σε μια βιώσιμη κοινωνία, μια οικονομία “σταθερής κατάστασης” θα ήταν σε τάξη. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει καμία πίεση για συνεχή κατανάλωση, καθώς η εργασία δεν είναι συνδεδεμένη με τον παραγωγικό κύκλο και τον κύκλο της κατανάλωσης. Ενώ είναι πολύ δύσκολο για τους περισσότερους ανθρώπους σήμερα να φανταστούν έναν κόσμο που δεν θέτει την ανάγκη για “εργασία με σκοπό την απόκτηση εισοδήματος”, πρέπει να τονιστεί ότι η διαρκής απαίτηση εργασίας δεν είναι παρά επιζήμια στη σύγχρονη εποχή, ειδικά αν λάβουμε υπ’ όψιν την αυξανόμενη αποδοτικότητα της μηχανοποίησης της εργασίας στα ανεπτυγμένα κράτη.
3) Ένα δυσλειτουργικό, αναποτελεσματικό βιομηχανικό συγκρότημα το οποίο σπαταλά τεράστια ποσά πόρων και ενέργειας. Στον κόσμο σήμερα, με την έλευση της παγκοσμιοποίησης, έχει καταστεί πολύ πιο κερδοφόρα η εισαγωγή και η εξαγωγή εργασίας και αγαθών σε όλη την υδρόγειο, από την παραγωγή σε τοπικό επίπεδο. Εισάγουμε μπανάνες από το Εκουαδόρ στις ΗΠΑ, εμφιαλωμένο νερό από το Fuji, της Ιαπωνίας, ενώ οι δυτικές εταιρείες μετακομίζουν σε χώρες του Τρίτου Κόσμου προκειμένου να εκμεταλλευτούν το φθηνό εργατικό δυναμικό, κ.λ.π. Ομοίως, οι διαδικασίες της εξόρυξης, της δημιουργίας των επιμέρους εξαρτημάτων, της συναρμολόγησης, της διανομής κάποιου προϊόντος, πιθανόν να περάσει μέσω πολλών χώρων για ένα μοναδικό τελικό προϊόν, απλά και μόνο λόγω του κόστους εργασίας και κόστους παραγωγής / ιδιοκτησίας. Αυτό είναι άκρως αναποτελεσματικό και δικαιολογείται μόνον στα πλαίσια του συστήματος της αγοράς προς όφελος της “εξοικονόμησης χρημάτων”.
Μία βιώσιμη κοινωνία, θα εστιάζει κυρίως στη μέγιστη δυνατή αποδοτικότητα. Η παραγωγική διαδικασία δεν θα κατακερματίζεται, αλλά θα είναι όσο πιο συγκεντρωμένη και ρευστή γίνεται, με όσο το δυνατόν λιγότερη περιφορά των υλικών, εξοικονομώντας τεράστιες ποσότητες ενέργειας και εργασίας, σε σύγκριση με τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται σήμερα. Τα τρόφιμα θα καλλιεργούνται σε τοπικό επίπεδο όπου είναι δυνατόν (κάτι το οποίο θα γίνεται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεδομένης της ευελιξίας που προσφέρει η κλειστή αγροτική τεχνολογία σήμερα), ενώ οι διαδικασίες της εξόρυξης, της παραγωγής και της διανομής θα είναι λογικά οργανωμένες έτσι ώστε να απαιτείται όσο το δυνατόν λιγότερη εργασία/μεταφορά/αποθηκευτικό χώρο, ενώ θα παράγονται τα *καλύτερα δυνατά προϊόντα. (*Βλέπε πιο κάτω) Με άλλα λόγια, το σύστημα έχει σχεδιαστεί για να μεγιστοποιήσει την αποδοτικότητα και να ελαχιστοποιήσει τα απόβλητα.
4) Μια τάση για “Κατεστημένα”. Πολύ απλά, τα κατεστημένα εταιρικά/οικονομικά συμφέροντα έχουν μία έμφυτη τάση για τη διακοπή νέων, κοινωνικά θετικών καινοτομιών, αν αυτές προαναγγέλλουν κάποια απώλεια του μεριδίου αγοράς, του κέρδους και, ως εκ τούτου, της δύναμής τους. Είναι σημαντικό να εξετάσουμε την ίδια τη φύση μιας επιχείρησης και την εγγενή ανάγκη της για αυτό-διαιώνιση. Εάν ένα άτομο ξεκινά μια επιχείρηση, προσλάβει υπαλλήλους, δημιουργήσει μια αγορά και η επιχείρησή του καταστεί κερδοφόρα, αυτό που έχει δημιουργηθεί, εν μέρει, αποτελεί το μέσο επιβίωσης για μια ομάδα ατόμων. Δεδομένου ότι κάθε άτομο στην ομάδα αυτή συνήθως εξαρτάται από την εταιρεία αυτή για το εισόδημά του, δημιουργείται στα άτομα αυτά μια φυσική τάση προστατευτισμού, ενώ οτιδήποτε απειλεί την επιχείρηση, απειλεί επίσης και την ευημερία της ομάδας/ατόμου. Αυτό είναι το οικοδόμημα της νοοτροπίας του “ανταγωνισμού”. Ενώ οι άνθρωποι σκέφτονται τον ελεύθερο ανταγωνισμό ως μια μάχη μεταξύ δύο ή περισσότερων εταιρειών στον συγκεκριμένο κλάδο, συχνά ξεχνούν το άλλο επίπεδο - που είναι ο ανταγωνισμός εις βάρος των νέων καινοτομιών, η υιοθέτηση των οποίων θα καταστούσε τις εταιρίες αυτές ξεπερασμένες. Ο καλύτερος τρόπος για να επεκταθώ σε αυτό το σημείο είναι απλά δίνοντας ένα παράδειγμα, όπως π.χ. η “συνεργασία” μεταξύ της κυβέρνησης των ΗΠΑ και των μεγάλων εταιριών πετρελαίου, για τον περιορισμό της χρήσης του πλήρως ηλεκτρικού αυτοκινήτου (EV) στις ΗΠΑ. Αυτό το θέμα παρουσιάστηκε και τεκμηριώθηκε επαρκώς στο ντοκιμαντέρ με τίτλο “Ποιος Σκότωσε το Ηλεκτρικό Αυτοκίνητο;”(Who Killed the Electric Car?). Το συμπέρασμα εδώ είναι ότι η ανάγκη διατήρησης του κατεστημένου για χάρη της ευημερίας αυτών που “τα παίρνουν”, οδηγεί σε μια έμφυτη τάση να σταματήσει η πρόοδος. Μια νέα τεχνολογία που μπορεί να κάνει μια προηγούμενη τεχνολογία παρωχημένη θα βρει αντίσταση εκτός και εάν υπάρχει κάποιος τρόπος για το σύστημα της αγοράς να την απορροφήσει με έναν αργό τρόπο, επιτρέποντας τη μετάβαση για τις εταιρείες (π.χ. η διαιώνιση των “Υβριδικών” αυτοκινήτων στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με τα πλήρως ηλεκτρικά, τα οποία θα μπορούσαν να υπάρχουν σήμερα, σε αφθονία). Υπάρχουν επίσης πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο Οργανισμός Ελέγχου Τροφίμων και Φαρμάκων έχει εμπλακεί στην ευνοιοκρατία/συμπαιγνία με κάποιες φαρμακευτικές εταιρείες, για τον περιορισμό/σταμάτημα της διαθεσιμότητας προηγμένων φαρμάκων που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τα ήδη υπάρχοντα/κερδοφόρα.
Σε μια βιώσιμη κοινωνία, δεν θα υπάρχει τίποτα που να συγκρατεί την ανάπτυξη/εφαρμογή σε οτιδήποτε, εφόσον έχει πλήρως δοκιμαστεί. Δεν θα υφίστανται “Κατεστημένοι Θεσμοί”. Οι νέες μέθοδοι θα εφαρμόζονται αμέσως στην κοινωνία, καθώς δεν θα υπάρχει κανένας χρηματοπιστωτικός θεσμός να παρακωλύει την πρόοδο εξ’ αιτίας της ανάγκης του για αυτοσυντήρηση.
5) Μια εγγενής βραχυβιότητα η οποία δημιουργεί προϊόντα κατώτερης ποιότητας, ακριβώς λόγω της ανάγκης να παραμείνει “ανταγωνιστική”. Αυτό το ελάχιστα αναγνωρισμένο χαρακτηριστικό της παραγωγής αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα των αποβλήτων που δημιουργούνται στο σύστημα της αγοράς. Είναι ήδη επιζήμιο το ότι πολλές εταιρείες αντιγράφουν η μία τα προϊόντα της άλλης σε μια προσπάθεια να κάνουν τις παραλλαγές τους πιο ενδιαφέρουσες στο όνομα της δημόσιας κατανάλωσης, αλλά μια πιο σπάταλη πραγματικότητα είναι ότι, λόγω της ανταγωνιστικής βάσης του συστήματος, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι κάθε προϊόν που παράγεται είναι εξ’ αρχής κατώτερης ποιότητας από τη στιγμή που δημιουργήθηκε, λόγω της ανάγκης να μειωθεί το κόστος παραγωγής όσο γίνεται περισσότερο, και έτσι να παραμείνει “ανταγωνιστικό” έναντι ενός άλλου προϊόντος που κάποια άλλη εταιρία έχει παράγει για τον ίδιο λόγο. Το παλιό γνωμικό της ελεύθερης αγοράς, ότι οι παραγωγοί “δημιουργούν τα καλύτερα δυνατά προϊόντα στις χαμηλότερες δυνατές τιμές” είναι μια περιττή σπάταλη πραγματικότητα και επικίνδυνα παραπλανητική. Είναι αδύνατο για μια εταιρία να χρησιμοποιεί τα καλύτερα υλικά ή διεργασίες, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ ακριβό για να διατηρηθεί σε ανταγωνιστική βάση το κόστος. Πολύ απλά δεν μπορούν να κάνουν τη “στρατηγικά βέλτιστη” επιλογή - είναι μαθηματικά αδύνατο. Εάν το έκαναν, κανείς δεν θα αγόραζε το εν λόγω προϊόν, γιατί θα ήταν απρόσιτο λόγω του κόστους που συνδέεται με την υψηλότερη ποιότητα υλικών και μεθόδων. Θυμηθείτε: Οι άνθρωποι αγοράζουν ό,τι μπορούν να αντέξουν οικονομικά. Κάθε άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη έχει ένα συγκεκριμένο όριο αγοραστικής δύναμης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, έτσι ώστε να συμμετέχει συνεχώς σε έναν αδιάκοπο κύκλο συνεχούς σπατάλης, μέσω της αγοράς κατώτερης ποιότητας προϊόντων, τα οποία όμως είναι προσιτά λόγω χαμηλότερης τιμής.
Σε μια βιώσιμη κοινωνία τα προϊόντα δημιουργούνται για να διαρκούν, με την επέκταση και την ανανέωση ορισμένων αγαθών απευθείας ενσωματωμένες στη φάση του σχεδιασμού καθώς επίσης και την ανακύκλωση στρατηγικά μελετημένη, με σκοπό τον περιορισμό των αποβλήτων. Θα παρατηρήσετε ότι ο όρος “στρατηγικά βέλτιστο” έχει χρησιμοποιηθεί και σε παραπάνω δήλωση. Αυτός ο χαρακτηρισμός σημαίνει ότι τα αγαθά δημιουργούνται ανάλογα με την κατάσταση των πλανητικών πόρων, και με την ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται να βασίζεται σε μια εξίσωση, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα σχετικά χαρακτηριστικά, τους ρυθμούς εξάντλησης, τις αρνητικές αλληλεπιδράσεις κ.λ.π. Με άλλα λόγια, δεν θα χρησιμοποιούσαμε τιτάνιο για κάθε θήκη υπολογιστών που παράγεται, μόνο και μόνο επειδή μπορεί να είναι το εμπειρικά “ισχυρότερο” υλικό για αυτή τη δουλειά. Η πρακτική αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξάντληση. Αντίθετα, θα υπάρχει μια διαβάθμιση της ποιότητας του υλικού που θα μπορούσε να υπολογιστεί μέσω της ανάλυσης και πάλι, των σχετικών ιδιοτήτων όπως π.χ. αντίστοιχα υλικά, ποσοστά φυσικής παλαίωσης για το συγκεκριμένο αντικείμενο, στατιστική χρήση στην κοινότητα, κ.λ.π. Αυτές οι ιδιότητες και οι σχέσεις θα μπορούσαν να αξιολογούνται με προγραμματισμό, με την πιο στρατηγικά βιώσιμη λύση υπολογιζόμενη και εξαγόμενη σε πραγματικό χρόνο.
6) Το σύστημα της αγοράς οδηγείται, εν μέρει, από τη σπανιότητα. Όσο λιγότερο υπάρχει κάτι, τόσο περισσότερα χρήματα μπορούν να δημιουργηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό δημιουργεί μια τάση στις εταιρείες να περιορίσουν τη διαθεσιμότητα, άρα αποκλείεται και η αφθονία παραγωγής. Η δημιουργία αφθονίας απλά αντιτίθεται στην ίδια τη φύση αυτού που δημιουργεί τη ζήτηση. Τα Αδαμαντωρυχεία Kimberly στην Αφρική έχουν καταγεγραφεί στο παρελθόν να καίνε διαμάντια για να διατηρηθούν οι τιμές σε υψηλά επίπεδα. Τα διαμάντια είναι σπάνιοι πόροι και η διαδικασία της δημιουργίας τους χρειάζεται δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά προβληματικό. Ο κόσμος που ζούμε θα έπρεπε να βασίζεται στο ενδιαφέρον να παράγεται αφθονία για τους ανθρώπους όλου του κόσμου, μαζί με τη στρατηγική διατήρησης και εκσυγχρονισμού των μεθόδων που επιτρέπουν την αφθονία. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο εν έτει 2010 υπάρχουν πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι που λιμοκτονούν στον πλανήτη. Δεν έχει καμία σχέση με την αδυναμία να παραχθούν τρόφιμα, αντίθετα έχει να κάνει με την εγγενή ανάγκη δημιουργίας/διατήρησης έλλειψης για χάρη βραχυπρόθεσμων κερδών. Αφθονία, αποδοτικότητα και βιωσιμότητα είναι, πολύ απλά, οι εχθροί του κέρδους. Αυτό ισχύει και για την ποιότητα των αγαθών. Η ιδέα της δημιουργίας ενός προϊόντος που μπορεί να διαρκέσει, ας πούμε, μια ζωή με ελάχιστη επισκευή, αποτελεί ανάθεμα για το σύστημα της αγοράς, διότι μειώνει τους ρυθμούς κατανάλωσης, κάτι το οποίο επιβραδύνει την ανάπτυξη και δημιουργεί συστημικές επιπτώσεις (όπως η μείωση των θέσεων εργασίας, κ.λ.π.). Το χαρακτηριστικό της σπανιότητας του συστήματος της αγοράς δεν είναι παρά επιζήμιο για τους λόγους αυτούς και εκτός αυτού, δεν εξυπηρετεί ούτε το ρόλο της αποτελεσματικής διαφύλαξης των πόρων, κάτι το οποίο υποστηρίζεται συχνά. Ενώ οι νόμοι της προσφοράς και της ζήτησης υπαγορεύουν ότι όσο λιγότερο υπάρχει κάτι, τόσο περισσότερο θα πρέπει να αποτιμάται (και επομένως λόγω της αύξησης της αξίας του θα περιοριστεί η κατανάλωση, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα εξάντλησής του), το κίνητρο για τη δημιουργία ανεπάρκειας, σε συνδυασμό με τα εγγενή βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη που προκύπτουν από τις καθοριζόμενες με βάση την ανεπάρκεια τιμές, στερεί από την ιδέα ότι κάτι τέτοιο επιτρέπει τη στρατηγική διατήρηση των αποθεμάτων. Ενδέχεται να μην “ξεμείνουμε” ποτέ από πετρέλαιο, στο σημερινό σύστημα της αγοράς. Αντίθετα, οι τιμές θα αυξηθούν τόσο πολύ ώστε κανείς δεν θα μπορεί να το πληρώσει, ενώ οι εταιρίες που έχουν στην κατοχή τους το υπόλοιπο πετρέλαιο, θα βγάλουν πάρα πολλά χρήματα εξ’ αιτίας της ανεπάρκειας, ανεξάρτητα από τις μακροπρόθεσμες κοινωνικές επιπτώσεις. Με άλλα λόγια, υπολειπόμενοι σπάνιοι πόροι, που υπάρχουν σε τόσο υψηλό οικονομικό κόστος ώστε να περιορίζει την κατανάλωσή τους, δεν πρέπει να συγχέεται με τη συντήρηση τους που είναι λειτουργική και στρατηγική. Αληθινή συντήρηση, η οποία πρέπει να είναι στρατηγική, μπορεί να προέλθει μόνο από την άμεση διαχείριση του συγκεκριμένου πόρου σε σχέση με τις πιο αποδοτικές εφαρμογές του στη βιομηχανία· όχι αυθαίρετα, με βάση τις επιφανειακές σχέσεις των τιμών, απουσία ορθολογικής κατανομής.
του Stuart Dobson
Η Οικονομία με Βάση τους Πόρους - μια ιδέα του Jacque Fresco για ένα σύστημα όπου όλα τα αγαθά και οι υπηρεσίες είναι διαθέσιμα χωρίς χρήματα, πίστωση, αντιπραγματισμό ή οποιουδήποτε άλλου μέσου χρέωσης ή υποτέλειας - είναι μια επινόηση διαλυτική για τα κοινωνικοοικονομικά μοντέλα. Η ιδέα αλλάζει τον τρόπο εστίασης για το πώς μια κοινωνία λειτουργεί σε πρωταρχικό επίπεδο, δημιουργώντας μια αλληλουχία ριζικών επιπτώσεων που διαπερνούν ολόκληρη την κοινωνία. Για πολλούς, η αφαίρεση του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι ένα λογικό βήμα, το οποίο θα υλοποιήσει τις βαθύτερες ελπίδες και όνειρα μας, αποκαλύπτοντας έναν υπέροχο ιδανικό κόσμο. Αλλά, ένα μεγάλο κομμάτι από το όραμα για μία Οικονομία Βάση των Πόρων βρίσκεται στο μέλλον. Προφανώς, οι συνέπειες για την υιοθέτηση ενός νέου κοινωνικού μηχανισμού θα πάρουν κάποιον χρόνο να εξαπλωθούν. Παρόλα αυτά, τα υποβόσκοντα στοιχεία αυτών των λογικών συνειρμών είναι κατά πολύ σχετικά με το παρόν. Η ιδέα για μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους είναι βασισμένη στην λογική και θεμελιώνεται στην παρούσα πραγματικότητα. Κοιτάζοντας στην ουσία του προβλήματος, η απλούστερη και πιο αποδοτική λύση είναι ορατή. Αυτός δεν είναι κάποιος φουτουριστικός στόχος. Είναι απλά ένας τρόπος να βλέπουμε τα προβλήματα από μια προοπτική βασισμένη στην πραγματικότητα. Η Οικονομία με Βάση τους Πόρους είναι απλά λύσεις κατά συμπερασμό που επέρχονται με το να σκεφτόμαστε με αυτόν τον τρόπο. Μπορούμε να το κάνουμε όλο αυτό τώρα, σήμερα. Χρησιμοποιώντας την επιστημονική μέθοδο και σε αρμονία με τη φύση, μπορούμε να αναπτύξουμε λύσεις στα προβλήματά μας επιδεικνύοντας αποδοτικότητα και σοβαρότητα. Δουλεύοντας με την πραγματικότητα είναι πολύ πιο απλό και πιο αποτελεσματικό από το να δουλεύουμε εντός των ορίων μια ψευδαίσθησης όπως συμβολικών πηγών ή ψευδούς διαιωνιζόμενης ανεπάρκειας. Κάνοντάς το, φτάνουμε σε πολλά απίστευτα συμπεράσματα.
Τα σχέδια του Jacque Fresco είναι το αποτέλεσμα μιας οπτικής που κοιτά τα προβλήματα πέρα από τη διαφθορά του χρηματοπιστωτικού συστήματος εκφρασμένη με μορφές όπως ακρωτηριασμό της αποδοτικότητας, εμμονή για κέρδος, ανθρώπινη χειραγώγηση και περιβαλλοντική αδιαφορία. Αποτελεσματικότητα, απλούστευση και περίσκεψη είναι φυσικά παραπροϊόντα αυτού του τρόπου σκέψης, που οδηγούν σε μεγαλύτερα οφέλη όπως καινοτομίες, καλοσύνη, και ειρήνη.
Όπως βλέπετε, μια Οικονομία με Βάση τους Πόρους δεν είναι κάποια απόμακρη, φουτουριστική επινόηση. Είναι μια θεμελιώδης μετατόπιση της εστίασής μας που έχει ως αποτέλεσμα πρωτοφανή οφέλη. Οι καταπληκτικές εικόνες των τεχνολογικών θαυμάτων του Venus Project και το όνειρο ενός κόσμου χωρίς διαφθορά και πόνο, είναι αυτά που το Venus Project μπορεί να γίνει.
Παρόλα αυτά, μπορούμε ατομικά να επιτύχουμε τα ιδεώδη μιας Οικονομίας με Βάση τους Πόρους σήμερα, χωρίς να αναρωτιόμαστε πώς θα επιτύχουμε τον απίστευτο κόσμο που ο Jacque έχει ήδη απεικονίσει για εμάς. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να γίνουμε οι δικοί μας πρεσβευτές του ορθολογισμού - δημιουργώντας απλότητα, αποδοτικότητα και καλοσύνη.
Οικονομικά
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ
του Peter Joseph
Στη σύγχρονη εποχή, υπάρχει μεγάλο ποσοστό δημόσιας κριτικής σχετικά με την “κατάχρηση”, μέσα στα πλαίσια του χρηματοοικονομικού συστήματος. Τοξικά παράγωγα, CEO Μπόνους, δολοπλοκίες πυραμίδας Madoff, απάτες Goldman Sachs, κ.λ.π. Αυτά τα σχεδόν σταθερά φαινόμενα θεωρούνται παραδοσιακά “ανωμαλίες” μέσα στο τρέχον καθεστώς, πεταμένα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, σαν να έπρεπε να εκπλαγούμε από αυτές τις πραγματικότητες. Αυτό που δεν βλέπετε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων σχετικά με τέτοιες “διαφθορές”, είναι εκείνες οι δράσεις οι οποίες είναι, κατ’ αρχήν, το ίδιο διεφθαρμένες - αλλά έχουν γίνει δεκτές ως “φυσιολογικές” κάτω από τη μάσκα της “στρατηγικής μάρκετινγκ” και της “ανταγωνιστικής φύσης” της αγοράς. Αυτές περιλαμβάνουν διάφορες μορφές ανεντιμότητας, όπως η εσκεμμένη κατακράτηση της αποδοτικότητας ενός συγκεκριμένου προϊόντος, χάριν της μείωσης του “βασικού κόστους”, με την τάση προστατευτισμού για αυτοσυντήρηση κάθε εταιρείας, ανεξάρτητα από την κοινωνική λειτουργία ή την εμφάνιση καινοτομιών, που θα μπορούσαν να ανακόψουν τρέχουσες κερδοφόρες πρακτικές.
Είναι σημαντικό να επισημάνω ότι τα κίνητρα, και κατ’ επέκταση οι δράσεις, κάθε ανθρωπίνου όντος εντός μίας κοινωνίας, μπορεί να είναι μόνο συνέπεια επιρροών αυτής της κοινωνίας. Η κλοπή, για παράδειγμα, δεν είναι “γενετικό” χαρακτηριστικό. Είναι το προϊόν μιας κουλτούρας. Το ανθρώπινο κίνητρο είναι σύνθετο και η μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς θα έπρεπε να είναι στην πρώτη γραμμή της εγκληματολογίας, με όλα τα σχετικά χαρακτηριστικά του κοινωνικού συστήματος να θεωρούνται ως πιθανές αιτίες. Δεν είναι αποκάλυψη της ανθρώπινης ψυχολογίας και, κατά συνέπεια της κοινωνιολογίας, ότι αν μια συγκεκριμένη πράξη δεν προσφέρει την κατάλληλη ανταμοιβή, τότε φυσικά θα υπάρχουν ελάχιστα κίνητρα για την πραγματοποίηση της. Ομοίως, εάν μπορεί να επιτευχθεί προσωπικό όφελος/ανταμοιβή, με αυτό που η κοινωνία καταδικάζει ακόμη και ως “παράνομη δράση”, η διάκριση αυτή πραγματικά δεν αλλάζει τίποτα, αν υπάρχει ένα επίπεδο απελπισίας σε κάποιο άτομο που έχει την ανάγκη να την κάνει, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή η δράση.
Τώρα, ιστορικά, το κοινό θεωρεί ότι ορισμένες ενέργειες είναι “ηθικές” ενώ άλλες δεν είναι. Το να ψεύδεσαι, για παράδειγμα, θεωρείται “ανήθικο”, τόσο από κοινούς θρησκευτικούς όσο από νομικούς κώδικες συμπεριφοράς. Αλλά σε τι ακριβώς αναφέρονται; Ποιο επίπεδο ψεύδους είναι άξιο αναφοράς; Το γεγονός είναι πως κάθε πράξη χρηματικού κέρδους βασίζεται σε μια μορφή ανεντιμότητας, μόνο που αυτή η ανεντιμότητα επαναπροσδιορίζεται απλώς ως “ανταγωνιστική”. Στον κόσμο του μάρκετινγκ, τα πάντα οδηγούνται από το “πλεονέκτημα”. To “ανταγωνιστικό προβάδισμα” δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια παθητική διαφθορά, όπου οι ανταγωνιζόμενες εταιρείες επιδιώκουν να “ξεκάνουν” η μία την άλλη, με οποιοδήποτε τρόπο μπορούν, στο όνομα του μεριδίου αγοράς. Η ίδια η πράξη της επιδίωξης διαφορικού πλεονεκτήματος είναι στο να εμπλέκεται στην κακοποίηση ενός άλλου ατόμου ή ομάδας. Ασχέτως αυτού, το κοινωνικό μας σύστημα, γενικότερα, επιλέγει να αποκρύπτει την κατανόηση αυτή, και αντίθετα να επιβάλλει κατασταλτικές πρακτικές, σε ό,τι το σύστημα ορίζει ως “κοινωνικά προσβλητική συμπεριφορά” (ή έγκλημα), αγνοώντας, στην πραγματικότητα, τις βασικές αιτίες των περισσοτέρων από αυτές τις λεγόμενες “εγκληματικές” δράσεις - παραβλέποντας παράλληλα τις άλλες, “αποδεκτές” μορφές ανεντιμότητας που είναι παρούσες.
Παρεμπιπτόντως, ο χαρακτηρισμός της “προσβλητικής” ανθρώπινης συμπεριφοράς μπορεί να προέλθει μόνο από μια προσαρμογή στο κοινωνικό σύστημα. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως “εγκληματίας”, καθώς είμαστε όλοι προϊόντα, και ως εκ τούτου θύματα, της κουλτούρας μέσα στην οποία γεννιόμαστε.
Τώρα, πριν ξεκινήσουμε, υπάρχει ένα ακόμη πράγμα που θα ήθελα, διστακτικά, να επισημάνω. Κριτική για τη σημερινή οικονομική πραγματικότητα, και ως εκ τούτου το πρόβλημα του κέρδους, δεν σημαίνει αυτομάτως πως το πρόσωπο που παρουσιάζει μια τέτοια πρόκληση είναι “Μαρξιστής” ή “Κομμουνιστής”. Ναι, η προηγούμενη δήλωση φαντάζει λίγο κωμική σε εκείνους που έχουν συνηθίσει να σκέφτονται κριτικά, αλλά δυστυχώς, έχω ανάγκη να το επισημάνω, γιατί μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που διαβάζει αυτό το άρθρο, θα προσπαθήσει απλά να βρει έναν τρόπο να το μειώσει σε “Μαρξιστικές Ανοησίες” - ένα απερίσκεπτο, καπιταλιστικό σύνθημα, το οποίο έχω βαρεθεί αρκετά. Μία από τις μεγαλύτερες μορφές επιβεβλημένης αναστολής προέρχεται από τη δημιουργία συσχετισμών, που έχουν παραδοσιακά οριστεί ως “διαψευσμένοι”, “απαξιωμένοι” ή κάτι παρόμοιο. Αυτή είναι μία πανάρχαια τακτική προπαγάνδας με σκοπό να δημιουργήσει δυσάρεστους, ενοχλητικούς και εριστικούς συνειρμούς, προκειμένου να εκτροχιάσει την κριτική σκέψη, σχετικά με συγκεκριμένα ζητήματα “ταμπού”. Σαν μια θρησκεία, το χρηματοπιστωτικό σύστημα και η “θεολογία” της “ελεύθερης αγοράς”, δεν αποτελούν εξαίρεση. Οι αρχιερείς του σημερινού οικονομικού μας μοντέλου, εμφανίζονται συνήθως με τη μορφή “χρηματοπιστωτικών οικονομολόγων” που εργάζονται σε έναν τομέα, που έχει αποδεδειγμένα αποσυνδεθεί από κάθε είδους φυσικής ή επιστημονικής λειτουργίας, σε σχέση με το τι πραγματικά στηρίζει την πραγματική ανθρώπινη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη - που είναι οι φυσικοί πόροι και η επιστημονική μέθοδος. Το μόνο βιώσιμο οικονομικό μοντέλο, που μπορεί ενδεχομένως να υπάρχει σε κάθε πολιτισμό, πρέπει να βασίζεται ρητά στη διαχείριση και διατήρηση των πόρων. Το σύστημα της αγοράς, που υπάρχει σήμερα στον κόσμο, είναι μια παντελής αποτυχία στο θέμα αυτό και, στην πραγματικότητα, λειτουργεί σε αντίθετη κατεύθυνση - διαιωνίζοντας την εκμετάλλευση, τη ρύπανση, και τις ψυχολογικές νευρώσεις.
Εδώ έχουμε έξι προβληματικά χαρακτηριστικά του συστήματος της αγοράς:
1) Ένα Σύστημα Κινήτρων “Δημιουργίας Διαφθοράς”. Λέγεται συχνά ότι η ανταγωνιστική αγορά, δημιουργεί το κίνητρο να ενεργούμε προς όφελος της κοινωνικής προόδου. Αν και αυτό είναι εν μέρει αλήθεια, δημιουργεί επίσης ένα ίσο, αν όχι μεγαλύτερο, ποσοστό διαφθοράς με τη μορφή της προγραμματισμένης βραχυβιότητας, κοινό έγκλημα, πολέμους, οικονομικές απάτες μεγάλης κλίμακας, την καταναγκαστική εργασία και πολλά άλλα ζητήματα. Πολύ πάνω από το 90% των ανθρώπων στις φυλακές βρίσκονται εκεί λόγω εγκλημάτων που σχετίζονται με το χρήμα ή λόγω μη βίαιων αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Η πλειοψηφία της νομοθεσίας έχει να κάνει ως επί το πλείστον με χρηματοπιστωτικής βάσης εγκλήματα. Επίσης, αν κάποιος εξετάσει με κριτικό πνεύμα την ιστορία και ψάξει στις τεκμηριωμένες βιογραφίες ανθρώπων που υπήρξαν οι μεγαλύτεροι επιστήμονες και εφευρέτες της σύγχρονης εποχής, όπως οι Ν. Tesla, Α. Einstein, A. Bell, οι αδελφοί Wright και πολλοί άλλοι, θα διαπιστώσει ότι κανείς από αυτούς δεν βρήκε το κίνητρο που χρειαζόταν στην προσδοκία οικονομικού οφέλους. Το ενδιαφέρον για να βγάλει κάποιος λεφτά δεν πρέπει να συγχέεται με το ενδιαφέρον για τη δημιουργία κοινωνικά ωφέλιμων προϊόντων.
Σε μια βιώσιμη κοινωνία, το ανθρώπινο κίνητρο θα καθοδηγούταν από τις συνεισφορές για την κοινωνία, άρα και προς τους “εαυτούς μας” - όχι αφηρημένα από την επιδίωξη οικονομικού οφέλους. Το σύστημα θα ήταν σχεδιασμένο για να εξυπηρετηθούν καλύτερα οι ανάγκες του πληθυσμού άμεσα. Ναι, αυτό είναι το επικίνδυνο φαινόμενο για το οποίο γίνεται τόσος λόγος, με την εικόνα του αίματος να περιβάλλει τον πλανήτη Γη, χαρακτηρισμένο ως “σοσιαλιστικό”. Θεός φυλάξει, η κοινωνία θα μπορούσε πράγματι να έχει “σχεδιαστεί” προς όφελος των ανθρώπων που ζουν μέσα της. Το γεγονός είναι, ότι το κίνητρο του κέρδους, και άρα το βασισμένο στον ανταγωνισμό σύστημά μας, είναι εντελώς “αντικοινωνικό”. Είναι καθαρή διαφθορά. Όλο το νόημα της κοινωνικής οργάνωσης είναι να διευκολύνει και να διαιωνίσει την ευημερία των πολιτών της. Στη σημερινή κοινωνία, ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι πρέπει να “κερδίσουν τα προς το ζην”, κάτι το οποίο διαιωνίζει μια μορφή δεισιδαιμονίας όπου μόνον ορισμένοι άνθρωποι αξίζουν το “δικαίωμα στη ζωή”, ενώ άλλοι όχι.
2) Η ανάγκη για απεριόριστη ανάπτυξη. Άπειρη οικονομική ανάπτυξη δεν είναι μόνο μαθηματικά αδύνατη, αλλά και οικολογικά επιζήμια. Ενώ κάποιοι άνθρωποι μπορούν να αντιπαρατίθενται γύρω από το θεωρητικό χαρακτήρα του “καπιταλισμού” και το πώς “υποτίθεται” ότι αυτός λειτουργεί, ένα πράγμα είναι σαφές ιστορικά: διαιωνίζει/απαιτεί συνεχή ανάπτυξη και κατανάλωση. Η όλη βάση του Συστήματος της Ελεύθερης Αγοράς δεν είναι η έξυπνη διαχείριση των, ως επί το πλείστον, πεπερασμένων πόρων μας σε αυτόν τον πλανήτη, αλλά μάλλον η αέναη άντληση και κατανάλωσή τους για χάρη του κέρδους και της “οικονομικής ανάπτυξης”. Για να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας, οι άνθρωποι πρέπει συνεχώς να αγοράζουν και να καταναλώνουν, ανεξάρτητα από την κατάσταση του περιβάλλοντος και, συχνά, ανεξάρτητα από την χρησιμότητα των προϊόντων ή την κάλυψη βασικών αναγκών. Αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο αυτού που απαιτείται για μια βιώσιμη πρακτική, η οποία είναι η στρατηγική διατήρηση των φυσικών πόρων και η αποδοτικότερη χρήση τους.
Σε μια βιώσιμη κοινωνία, μια οικονομία “σταθερής κατάστασης” θα ήταν σε τάξη. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει καμία πίεση για συνεχή κατανάλωση, καθώς η εργασία δεν είναι συνδεδεμένη με τον παραγωγικό κύκλο και τον κύκλο της κατανάλωσης. Ενώ είναι πολύ δύσκολο για τους περισσότερους ανθρώπους σήμερα να φανταστούν έναν κόσμο που δεν θέτει την ανάγκη για “εργασία με σκοπό την απόκτηση εισοδήματος”, πρέπει να τονιστεί ότι η διαρκής απαίτηση εργασίας δεν είναι παρά επιζήμια στη σύγχρονη εποχή, ειδικά αν λάβουμε υπ’ όψιν την αυξανόμενη αποδοτικότητα της μηχανοποίησης της εργασίας στα ανεπτυγμένα κράτη.
3) Ένα δυσλειτουργικό, αναποτελεσματικό βιομηχανικό συγκρότημα το οποίο σπαταλά τεράστια ποσά πόρων και ενέργειας. Στον κόσμο σήμερα, με την έλευση της παγκοσμιοποίησης, έχει καταστεί πολύ πιο κερδοφόρα η εισαγωγή και η εξαγωγή εργασίας και αγαθών σε όλη την υδρόγειο, από την παραγωγή σε τοπικό επίπεδο. Εισάγουμε μπανάνες από το Εκουαδόρ στις ΗΠΑ, εμφιαλωμένο νερό από το Fuji, της Ιαπωνίας, ενώ οι δυτικές εταιρείες μετακομίζουν σε χώρες του Τρίτου Κόσμου προκειμένου να εκμεταλλευτούν το φθηνό εργατικό δυναμικό, κ.λ.π. Ομοίως, οι διαδικασίες της εξόρυξης, της δημιουργίας των επιμέρους εξαρτημάτων, της συναρμολόγησης, της διανομής κάποιου προϊόντος, πιθανόν να περάσει μέσω πολλών χώρων για ένα μοναδικό τελικό προϊόν, απλά και μόνο λόγω του κόστους εργασίας και κόστους παραγωγής / ιδιοκτησίας. Αυτό είναι άκρως αναποτελεσματικό και δικαιολογείται μόνον στα πλαίσια του συστήματος της αγοράς προς όφελος της “εξοικονόμησης χρημάτων”.
Μία βιώσιμη κοινωνία, θα εστιάζει κυρίως στη μέγιστη δυνατή αποδοτικότητα. Η παραγωγική διαδικασία δεν θα κατακερματίζεται, αλλά θα είναι όσο πιο συγκεντρωμένη και ρευστή γίνεται, με όσο το δυνατόν λιγότερη περιφορά των υλικών, εξοικονομώντας τεράστιες ποσότητες ενέργειας και εργασίας, σε σύγκριση με τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται σήμερα. Τα τρόφιμα θα καλλιεργούνται σε τοπικό επίπεδο όπου είναι δυνατόν (κάτι το οποίο θα γίνεται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεδομένης της ευελιξίας που προσφέρει η κλειστή αγροτική τεχνολογία σήμερα), ενώ οι διαδικασίες της εξόρυξης, της παραγωγής και της διανομής θα είναι λογικά οργανωμένες έτσι ώστε να απαιτείται όσο το δυνατόν λιγότερη εργασία/μεταφορά/αποθηκευτικό χώρο, ενώ θα παράγονται τα *καλύτερα δυνατά προϊόντα. (*Βλέπε πιο κάτω) Με άλλα λόγια, το σύστημα έχει σχεδιαστεί για να μεγιστοποιήσει την αποδοτικότητα και να ελαχιστοποιήσει τα απόβλητα.
4) Μια τάση για “Κατεστημένα”. Πολύ απλά, τα κατεστημένα εταιρικά/οικονομικά συμφέροντα έχουν μία έμφυτη τάση για τη διακοπή νέων, κοινωνικά θετικών καινοτομιών, αν αυτές προαναγγέλλουν κάποια απώλεια του μεριδίου αγοράς, του κέρδους και, ως εκ τούτου, της δύναμής τους. Είναι σημαντικό να εξετάσουμε την ίδια τη φύση μιας επιχείρησης και την εγγενή ανάγκη της για αυτό-διαιώνιση. Εάν ένα άτομο ξεκινά μια επιχείρηση, προσλάβει υπαλλήλους, δημιουργήσει μια αγορά και η επιχείρησή του καταστεί κερδοφόρα, αυτό που έχει δημιουργηθεί, εν μέρει, αποτελεί το μέσο επιβίωσης για μια ομάδα ατόμων. Δεδομένου ότι κάθε άτομο στην ομάδα αυτή συνήθως εξαρτάται από την εταιρεία αυτή για το εισόδημά του, δημιουργείται στα άτομα αυτά μια φυσική τάση προστατευτισμού, ενώ οτιδήποτε απειλεί την επιχείρηση, απειλεί επίσης και την ευημερία της ομάδας/ατόμου. Αυτό είναι το οικοδόμημα της νοοτροπίας του “ανταγωνισμού”. Ενώ οι άνθρωποι σκέφτονται τον ελεύθερο ανταγωνισμό ως μια μάχη μεταξύ δύο ή περισσότερων εταιρειών στον συγκεκριμένο κλάδο, συχνά ξεχνούν το άλλο επίπεδο - που είναι ο ανταγωνισμός εις βάρος των νέων καινοτομιών, η υιοθέτηση των οποίων θα καταστούσε τις εταιρίες αυτές ξεπερασμένες. Ο καλύτερος τρόπος για να επεκταθώ σε αυτό το σημείο είναι απλά δίνοντας ένα παράδειγμα, όπως π.χ. η “συνεργασία” μεταξύ της κυβέρνησης των ΗΠΑ και των μεγάλων εταιριών πετρελαίου, για τον περιορισμό της χρήσης του πλήρως ηλεκτρικού αυτοκινήτου (EV) στις ΗΠΑ. Αυτό το θέμα παρουσιάστηκε και τεκμηριώθηκε επαρκώς στο ντοκιμαντέρ με τίτλο “Ποιος Σκότωσε το Ηλεκτρικό Αυτοκίνητο;”(Who Killed the Electric Car?). Το συμπέρασμα εδώ είναι ότι η ανάγκη διατήρησης του κατεστημένου για χάρη της ευημερίας αυτών που “τα παίρνουν”, οδηγεί σε μια έμφυτη τάση να σταματήσει η πρόοδος. Μια νέα τεχνολογία που μπορεί να κάνει μια προηγούμενη τεχνολογία παρωχημένη θα βρει αντίσταση εκτός και εάν υπάρχει κάποιος τρόπος για το σύστημα της αγοράς να την απορροφήσει με έναν αργό τρόπο, επιτρέποντας τη μετάβαση για τις εταιρείες (π.χ. η διαιώνιση των “Υβριδικών” αυτοκινήτων στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με τα πλήρως ηλεκτρικά, τα οποία θα μπορούσαν να υπάρχουν σήμερα, σε αφθονία). Υπάρχουν επίσης πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο Οργανισμός Ελέγχου Τροφίμων και Φαρμάκων έχει εμπλακεί στην ευνοιοκρατία/συμπαιγνία με κάποιες φαρμακευτικές εταιρείες, για τον περιορισμό/σταμάτημα της διαθεσιμότητας προηγμένων φαρμάκων που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τα ήδη υπάρχοντα/κερδοφόρα.
Σε μια βιώσιμη κοινωνία, δεν θα υπάρχει τίποτα που να συγκρατεί την ανάπτυξη/εφαρμογή σε οτιδήποτε, εφόσον έχει πλήρως δοκιμαστεί. Δεν θα υφίστανται “Κατεστημένοι Θεσμοί”. Οι νέες μέθοδοι θα εφαρμόζονται αμέσως στην κοινωνία, καθώς δεν θα υπάρχει κανένας χρηματοπιστωτικός θεσμός να παρακωλύει την πρόοδο εξ’ αιτίας της ανάγκης του για αυτοσυντήρηση.
5) Μια εγγενής βραχυβιότητα η οποία δημιουργεί προϊόντα κατώτερης ποιότητας, ακριβώς λόγω της ανάγκης να παραμείνει “ανταγωνιστική”. Αυτό το ελάχιστα αναγνωρισμένο χαρακτηριστικό της παραγωγής αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα των αποβλήτων που δημιουργούνται στο σύστημα της αγοράς. Είναι ήδη επιζήμιο το ότι πολλές εταιρείες αντιγράφουν η μία τα προϊόντα της άλλης σε μια προσπάθεια να κάνουν τις παραλλαγές τους πιο ενδιαφέρουσες στο όνομα της δημόσιας κατανάλωσης, αλλά μια πιο σπάταλη πραγματικότητα είναι ότι, λόγω της ανταγωνιστικής βάσης του συστήματος, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι κάθε προϊόν που παράγεται είναι εξ’ αρχής κατώτερης ποιότητας από τη στιγμή που δημιουργήθηκε, λόγω της ανάγκης να μειωθεί το κόστος παραγωγής όσο γίνεται περισσότερο, και έτσι να παραμείνει “ανταγωνιστικό” έναντι ενός άλλου προϊόντος που κάποια άλλη εταιρία έχει παράγει για τον ίδιο λόγο. Το παλιό γνωμικό της ελεύθερης αγοράς, ότι οι παραγωγοί “δημιουργούν τα καλύτερα δυνατά προϊόντα στις χαμηλότερες δυνατές τιμές” είναι μια περιττή σπάταλη πραγματικότητα και επικίνδυνα παραπλανητική. Είναι αδύνατο για μια εταιρία να χρησιμοποιεί τα καλύτερα υλικά ή διεργασίες, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ ακριβό για να διατηρηθεί σε ανταγωνιστική βάση το κόστος. Πολύ απλά δεν μπορούν να κάνουν τη “στρατηγικά βέλτιστη” επιλογή - είναι μαθηματικά αδύνατο. Εάν το έκαναν, κανείς δεν θα αγόραζε το εν λόγω προϊόν, γιατί θα ήταν απρόσιτο λόγω του κόστους που συνδέεται με την υψηλότερη ποιότητα υλικών και μεθόδων. Θυμηθείτε: Οι άνθρωποι αγοράζουν ό,τι μπορούν να αντέξουν οικονομικά. Κάθε άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη έχει ένα συγκεκριμένο όριο αγοραστικής δύναμης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, έτσι ώστε να συμμετέχει συνεχώς σε έναν αδιάκοπο κύκλο συνεχούς σπατάλης, μέσω της αγοράς κατώτερης ποιότητας προϊόντων, τα οποία όμως είναι προσιτά λόγω χαμηλότερης τιμής.
Σε μια βιώσιμη κοινωνία τα προϊόντα δημιουργούνται για να διαρκούν, με την επέκταση και την ανανέωση ορισμένων αγαθών απευθείας ενσωματωμένες στη φάση του σχεδιασμού καθώς επίσης και την ανακύκλωση στρατηγικά μελετημένη, με σκοπό τον περιορισμό των αποβλήτων. Θα παρατηρήσετε ότι ο όρος “στρατηγικά βέλτιστο” έχει χρησιμοποιηθεί και σε παραπάνω δήλωση. Αυτός ο χαρακτηρισμός σημαίνει ότι τα αγαθά δημιουργούνται ανάλογα με την κατάσταση των πλανητικών πόρων, και με την ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται να βασίζεται σε μια εξίσωση, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα σχετικά χαρακτηριστικά, τους ρυθμούς εξάντλησης, τις αρνητικές αλληλεπιδράσεις κ.λ.π. Με άλλα λόγια, δεν θα χρησιμοποιούσαμε τιτάνιο για κάθε θήκη υπολογιστών που παράγεται, μόνο και μόνο επειδή μπορεί να είναι το εμπειρικά “ισχυρότερο” υλικό για αυτή τη δουλειά. Η πρακτική αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξάντληση. Αντίθετα, θα υπάρχει μια διαβάθμιση της ποιότητας του υλικού που θα μπορούσε να υπολογιστεί μέσω της ανάλυσης και πάλι, των σχετικών ιδιοτήτων όπως π.χ. αντίστοιχα υλικά, ποσοστά φυσικής παλαίωσης για το συγκεκριμένο αντικείμενο, στατιστική χρήση στην κοινότητα, κ.λ.π. Αυτές οι ιδιότητες και οι σχέσεις θα μπορούσαν να αξιολογούνται με προγραμματισμό, με την πιο στρατηγικά βιώσιμη λύση υπολογιζόμενη και εξαγόμενη σε πραγματικό χρόνο.
6) Το σύστημα της αγοράς οδηγείται, εν μέρει, από τη σπανιότητα. Όσο λιγότερο υπάρχει κάτι, τόσο περισσότερα χρήματα μπορούν να δημιουργηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό δημιουργεί μια τάση στις εταιρείες να περιορίσουν τη διαθεσιμότητα, άρα αποκλείεται και η αφθονία παραγωγής. Η δημιουργία αφθονίας απλά αντιτίθεται στην ίδια τη φύση αυτού που δημιουργεί τη ζήτηση. Τα Αδαμαντωρυχεία Kimberly στην Αφρική έχουν καταγεγραφεί στο παρελθόν να καίνε διαμάντια για να διατηρηθούν οι τιμές σε υψηλά επίπεδα. Τα διαμάντια είναι σπάνιοι πόροι και η διαδικασία της δημιουργίας τους χρειάζεται δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά προβληματικό. Ο κόσμος που ζούμε θα έπρεπε να βασίζεται στο ενδιαφέρον να παράγεται αφθονία για τους ανθρώπους όλου του κόσμου, μαζί με τη στρατηγική διατήρησης και εκσυγχρονισμού των μεθόδων που επιτρέπουν την αφθονία. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο εν έτει 2010 υπάρχουν πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι που λιμοκτονούν στον πλανήτη. Δεν έχει καμία σχέση με την αδυναμία να παραχθούν τρόφιμα, αντίθετα έχει να κάνει με την εγγενή ανάγκη δημιουργίας/διατήρησης έλλειψης για χάρη βραχυπρόθεσμων κερδών. Αφθονία, αποδοτικότητα και βιωσιμότητα είναι, πολύ απλά, οι εχθροί του κέρδους. Αυτό ισχύει και για την ποιότητα των αγαθών. Η ιδέα της δημιουργίας ενός προϊόντος που μπορεί να διαρκέσει, ας πούμε, μια ζωή με ελάχιστη επισκευή, αποτελεί ανάθεμα για το σύστημα της αγοράς, διότι μειώνει τους ρυθμούς κατανάλωσης, κάτι το οποίο επιβραδύνει την ανάπτυξη και δημιουργεί συστημικές επιπτώσεις (όπως η μείωση των θέσεων εργασίας, κ.λ.π.). Το χαρακτηριστικό της σπανιότητας του συστήματος της αγοράς δεν είναι παρά επιζήμιο για τους λόγους αυτούς και εκτός αυτού, δεν εξυπηρετεί ούτε το ρόλο της αποτελεσματικής διαφύλαξης των πόρων, κάτι το οποίο υποστηρίζεται συχνά. Ενώ οι νόμοι της προσφοράς και της ζήτησης υπαγορεύουν ότι όσο λιγότερο υπάρχει κάτι, τόσο περισσότερο θα πρέπει να αποτιμάται (και επομένως λόγω της αύξησης της αξίας του θα περιοριστεί η κατανάλωση, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα εξάντλησής του), το κίνητρο για τη δημιουργία ανεπάρκειας, σε συνδυασμό με τα εγγενή βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη που προκύπτουν από τις καθοριζόμενες με βάση την ανεπάρκεια τιμές, στερεί από την ιδέα ότι κάτι τέτοιο επιτρέπει τη στρατηγική διατήρηση των αποθεμάτων. Ενδέχεται να μην “ξεμείνουμε” ποτέ από πετρέλαιο, στο σημερινό σύστημα της αγοράς. Αντίθετα, οι τιμές θα αυξηθούν τόσο πολύ ώστε κανείς δεν θα μπορεί να το πληρώσει, ενώ οι εταιρίες που έχουν στην κατοχή τους το υπόλοιπο πετρέλαιο, θα βγάλουν πάρα πολλά χρήματα εξ’ αιτίας της ανεπάρκειας, ανεξάρτητα από τις μακροπρόθεσμες κοινωνικές επιπτώσεις. Με άλλα λόγια, υπολειπόμενοι σπάνιοι πόροι, που υπάρχουν σε τόσο υψηλό οικονομικό κόστος ώστε να περιορίζει την κατανάλωσή τους, δεν πρέπει να συγχέεται με τη συντήρηση τους που είναι λειτουργική και στρατηγική. Αληθινή συντήρηση, η οποία πρέπει να είναι στρατηγική, μπορεί να προέλθει μόνο από την άμεση διαχείριση του συγκεκριμένου πόρου σε σχέση με τις πιο αποδοτικές εφαρμογές του στη βιομηχανία· όχι αυθαίρετα, με βάση τις επιφανειακές σχέσεις των τιμών, απουσία ορθολογικής κατανομής.
Zeitgeist Newsletter #1 part 3
Η Αεροδιαστημική Προοπτική
του Douglas Mallette
Μηχανικού Συστημάτων Διαστημικού Λεωφορείου
Ομιλητή Υπέρ του Διαστήματος
Συγγραφέα του Turning Point (Διάθεση: www.lulu.com)
Σαν Μηχανικός Συστημάτων εργαζόμενος στη βιομηχανία του διαστήματος και ειδικότερα με το Πρόγραμμα του Διαστημικού Λεωφορείου των Ηνωμένων Πολιτειών, προσεγγίζω το Venus Project από μια ιδιαίτερη οπτική γωνία. Έχω αποφασίσει να χρησιμοποιήσω αυτό το πρώτο άρθρο, ως μια ευκαιρία να συστήσω τον εαυτό μου σε εσάς, έτσι ώστε όταν θα αναρτώ άρθρα μου στο μέλλον να έχετε μια ιδέα σχετικά με τον άνθρωπο πίσω από τις λέξεις. Θα συμπεριλάβω επίσης πληροφορίες σχετικά με ένα τεχνικό έργο, πάνω στο οποίο δουλεύω, που μπορεί να σας ενδιαφέρει.
Στην ουσία, είμαι ένα “φυτό” της τεχνολογίας, του διαστήματος και της αστροφυσικής, επίσημα εκπαιδευμένος στην Τεχνολογία Μηχανικής Αεροδιαστήματος και σύντομα θα επιδιώξω ένα ανώτερο πτυχίο, είτε στην Αστροφυσική είτε στη Μηχανική Συστημάτων ανάλογα με το τι θα συμβεί για μένα με την λήξη του προγράμματος του Διαστημικού Λεωφορείου.
Πρόσφατα δημοσίευσα ένα βιβλίο σχετικά με το πόσο ζωτικής σημασίας είναι η εξερεύνηση και ανάπτυξη του διαστήματος για την ανθρωπότητα, που ονομάζεται “Σημείο Στροφής”. Το βιβλίο αυτό είναι η πηγή χρηματοδότησής μου για να ταξιδεύω και να κάνω δημόσιες ομιλίες για το θέμα (κι επίσης για το Venus Project, όπου είναι δυνατόν). Αν το θέμα σάς ενδιαφέρει, το βιβλίο μου μπορεί να βρεθεί εδώ και μπορεί να αποσταλεί σε διεθνές επίπεδο:
http://www.lulu.com/product/paperback/turning-point/5492504
Έχω εμφανιστεί στο WebTV (Fox News), σε διάφορες ραδιοφωνικές και διαδικτυακές εκπομπές κι έχω δώσει πολλές ομιλίες σχετικά με το θέμα σε διάφορες ομάδες. Επιπλέον, διαχειρίζομαι ένα blog, όπου συζητώ υπέρ του διαστήματος, πρόσφατα σημαντικά διαστημικά ειδησεογραφικά άρθρα, και τις σκέψεις μου για το πώς το Venus Project μπορεί να επηρεάσει θετικά όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και τα ταξίδια μας πέρα από αυτόν. Η διεύθυνση του blog είναι εδώ:
http://thespaceadvocate.blogspot.com/
Μερικοί από εσάς μπορεί να γνωρίζουν το βίντεο που έκανα με τον τίτλο “Αφύπνιση” (Awakening). Αν όχι, μπορεί να βρεθεί στη σελίδα μου στο Youtube εδώ:
http://www.youtube.com/user/TZMSocialEvolution?feature=mhw5
Έχω κάνει επίσης και μερικά άλλα βίντεο, όπως το “Πληθυσμός προς πειθώ” (Population
H Γωνιά της Τεχνολογίας
to Convince) και την ομιλία μου στην Ομάδα Ανθρωπιστών του Χιούστον. “Η Τεχνική μας Πραγματικότητα” (Our Technical Reality) είναι πιο επικεντρωμένη στη παρουσίαση της επιστημονικής και τεχνολογικής σκοπιάς.
Όπως μπορείτε να δείτε, είμαι παθιασμένος για την επιτυχία του Venus Project, και το επιστημονικό και τεχνικό μου υπόβαθρο μου επιτρέπει να παραθέτω περισσότερα δεδομένα, γεγονότα κι επιστήμη στο τραπέζι, και σε συνδυασμό με την ικανότητά μου στις δημόσιες ομιλίες θα μου επιτρέψει ελπίζω να θέσω και να διαδώσω το όραμα του Venus Project σε πολλούς ανθρώπους. Κι ενώ πολλοί από εμάς στο κίνημα λειτουργούμε με συναίσθημα και πάθος, το κάνω κι εγώ, και δεν λειτουργεί πάντα θετικά για να πειστεί ο κόσμος για την αναγκαιότητα του οράματός μας. Ελπίζω λοιπόν ότι με τις τεχνικές μου γνώσεις, μπορώ να βοηθήσω κι άλλους να φτάσουν στο σημείο να δουν αυτή τη νέα κατεύθυνση ως πραγματοποιήσιμη, αληθινή και βιώσιμη.
Το πάθος μου για το διάστημα και το τι μπορεί να προσφέρει στην ανθρωπότητα είναι που με κάνει να αγκαλιάζω το Venus Project με αυτόν τον τρόπο, καθώς στα μάτια μου μια Οικονομία Βασισμένη στους Πόρους είναι που θα μας μετατρέψει από ένα είδος που κυρίως αναλώνεται στα όρια της ατμόσφαιράς μας, σε έναν πολιτισμό που θα έχει τη δυνατότητα να ταξιδεύει στο σύμπαν, όπου τα οφέλη θα μπορούν να επηρεάζουν άμεσα τους ανθρώπους που ζουν σε αυτό τον υπέροχο μπλε πλανήτη. Τα οράματα του Venus Project δεν θα ήταν πιθανά αν δεν υπήρχε η πρόοδος της τεχνολογίας που συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με την εξερεύνηση του διαστήματος, είτε με επανδρωμένα είτε με ρομποτικά διαστημόπλοια. Oι προκλήσεις του διαστήματος είναι που μας προκαλούν να σκεφτόμαστε έξω από τα όρια, ή πιο συγκεκριμένα, τη Γη. Πολλές από τις προκλήσεις του διαστήματος απλά δεν μπορούν να προσομοιωθούν στη Γη, και είναι αυτές ακριβώς οι προκλήσεις που ωθούν τις καινοτομίες, όπως προηγμένες τεχνολογίες ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης, πολύ περισσότερο από κάθε γελοία ιδέα ότι το κέρδος και το χρήμα είναι τα κίνητρα.
Για παράδειγμα, ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που συζητάμε είναι η βιωσιμότητα, όχι μόνο των ενεργειακών μας συστημάτων, αλλά και του κάθε προϊόντος που παράγουμε. Προγραμματισμένη βραχυβιότητα, ή τουλάχιστον η βασική ιδέα ότι τα προϊόντα γίνονται με το φθηνότερο τρόπο, ώστε να αποφέρουν το μεγαλύτερο κέρδος, είναι κάτι που δεν μπορεί να συνεχιστεί, διαφορετικά οι φυσικοί μας πόροι θα τελειώσουν σε λίγες μόνο γενιές και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα η ανθρωπότητα να υποφέρει. Αλλά ας επικεντρωθούμε σε κάτι πάνω στο οποίο εργάζομαι προσωπικά. Μια αυτοματοποιημένη υδροπονική εγκατάσταση.
Αυτή είναι μια αρκετά απλή ιδέα και απολύτως ρεαλιστική από κάθε άποψη. Το λυπηρό είναι ότι δεν εφαρμόζεται. Αντί οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί να συγκεντρώνουν χρήματα για αγορά τροφίμων, κάτι που παχαίνει το πορτοφόλι της βιομηχανίας τροφίμων, θα έπρεπε να οικοδομούν βιώσιμα συστήματα παραγωγής τροφίμων για τους φτωχούς ανθρώπους, έτσι ώστε να μην ανησυχήσουμε για την προμήθειά τους σε τρόφιμα ξανά! Δυστυχώς, το σημερινό μας σύστημα δεν το θέλει αυτό, αλλά εμείς (Το Venus Project) το θέλουμε, οπότε αυτό είναι κάτι πάνω στο οποίο πρέπει να δουλεύουμε σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Παγκόσμια πείνα, επιλύθηκε από το Venus Project. Μου αρέσει όπως ακούγεται, όχι για εγωιστικούς λόγους, αλλά επειδή αυτό είναι το σωστό, οπότε γιατί να μην είμαστε αυτοί που το κάνουν; Λοιπόν, από τι θα έπρεπε αυτό το σύστημα να αποτελείται;
1. Ηλιακή/αιολική υβριδικά τροφοδοτούμενη εγκατάσταση, σε συνδυασμό με συστήματα μπαταριών, έτσι ώστε να μην μειώνεται το ενεργειακό της επίπεδο σε μη ανεκτικές συνθήκες λειτουργίας λόγω των κλιματικών αλλαγών στη διάρκεια του έτους.
2. Ερμητικά κλειστό κτίριο, με ατμοσφαιρική πίεση και συγκεντρώσεις αζώτου και οξυγόνου όμοιες με αυτές της Παλαιοζωικής εποχής, όταν τα φυτά άνθισαν στη γη, όπως ποτέ πριν. Προτού εισέλθει κανείς στην περιοχή καλλιέργειας θα πρέπει να περνάει από ένα “δωμάτιο αποστείρωσης”, όπου θα φοράει μία προστατευτική στολή, παρόμοια με αυτές που είναι απαραίτητες για όσους εργάζονται στη βιομηχανία του διαστήματος και στην κατασκευή υλικών για δορυφόρους.
3. Χρήση του συστήματος Ωμέγα (Omega Garden System), το οποίο έχω ήδη ερευνήσει και διαπιστώσει ότι είναι το καλύτερο σύστημα το οποίο καταλαμβάνει το μικρότερο εμβαδόν, αλλά προσφέρει επίσης την ισχυρότερη απόδοση παραγωγής χωρίς τη χρήση ούτε μιας σταγόνας χημικών λιπασμάτων ή φυτοφαρμάκων. Είναι σχετικά δύσκολο να εμφανιστούν φυτοπαράσιτα σε ένα ερμητικά σφραγισμένο κτίριο.
4. Ρομποτικά συστήματα φύτευσης και συγκομιδής στρατηγικά τοποθετημένα στην εγκατάσταση.
5. Σύστημα Παράδοσης: Αποτελείται ουσιαστικά από ένα σύστημα βαγονιών, τα οποία μεταφέρουν τη σοδειά σε ένα παρακείμενο κτίριο όπου ο κόσμος μπορεί να πάρει τα τρόφιμα απευθείας από τα βαγόνια. Μετά από μερικές ημέρες, οτιδήποτε παραμείνει επιστρέφεται και μετατρέπεται σε σάπια φύλλα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν φυσικό λίπασμα. Τίποτα δεν πάει χαμένο.
6. Στην εξωτερική πλευρά του κτιρίου υπάρχουν οθόνες που δείχνουν το εσωτερικό της εγκατάστασης, διότι η εγκατάσταση αυτή καθ’ αυτή δεν έχει παράθυρα. Κάμερες μέσα στην εγκατάσταση μπορούν να δείξουν στο κοινό τι συμβαίνει στο εσωτερικό, κυρίως για την ικανοποίηση της περιέργειάς του, αλλά επίσης και για κοινωνική ευαισθητοποίηση. Επίσης, οθόνες θα δείχνουν τον κύκλο συγκομιδής, τι έπεται για την συνέχεια και πότε.
7. Σε κάθε εγκατάσταση θα καλλιεργούνται 12 από τα πιο υγιή και δημοφιλή λαχανικά, αρκετά για να θρέψουν 1.000 άτομα ανά συγκομιδή. Μετά από πολλές έρευνες, υπάρχει μια ικανοποιητική συμφωνία για το ποια είναι αυτά τα είδη: Σπανάκι, Αρακάς, Κόκκινο Μαρούλι, Σκόρδο, Κρεμμύδια, Καρότα, Μπρόκολο, Λαχανάκια Βρυξελλών, Κουνουπίδι, Ντομάτες, Κόκκινες και Πράσινες Πιπεριές.
Προς το παρόν ερευνώ το κόστος και τα συστήματα, καθώς και το σχεδιασμό του λεπτομερούς προσχεδίου της εγκατάστασης σε ένα λογισμικό CAD Μηχανικής. Όλες οι πληροφορίες μου, θα κυκλοφορήσουν ως επίσημη έκθεση προς όλα τα Chapter παγκοσμίως για την ελεύθερη πρόσβασή τους. Μπορεί να έχετε να κάνετε με διαφορετικές εταιρείες, διαφορετικές τιμές για τα υλικά, και να χρειαστεί μια διαφορετική διάταξη του σχεδιασμού, αλλά η έκθεση θα σας δώσει ένα καλό σημείο εκκίνησης.
Δεν είμαι παντογνώστης, αλλά αφιερώνω ένα τεράστιο ποσό προσωπικής μελέτης και έρευνας σχετικά με τα θέματα της επιστήμης (συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιστημών), το διάστημα και την τεχνολογία (βιώσιμη τεχνολογία, όχι το τελευταίο βίντεο παιχνίδι ή κινητό τηλέφωνο). Ανυπομονώ να φέρω αυτή τη γνώση στο κίνημα και στο Venus Project. Να θυμάστε, εσείς προσωπικά δεν χρειάζεται να πείσετε τον κόσμο. Εργαζόμαστε όλοι μαζί, γείτονας με γείτονα, κοινότητα με κοινότητα. Όσοι από εμάς έχουμε την επιλογή μιας μεγαλύτερου μεγέθους συνεργασίας θα πρέπει οπωσδήποτε να τη χρησιμοποιήσουμε, αλλά μην ξεχνάτε το ζωτικότερο σημείο κάθε κινήματος... η κοινότητά σας είναι μέρος του κόσμου, βγείτε σε αυτήν και ξεκινήστε να μιλάτε!
του Douglas Mallette
Μηχανικού Συστημάτων Διαστημικού Λεωφορείου
Ομιλητή Υπέρ του Διαστήματος
Συγγραφέα του Turning Point (Διάθεση: www.lulu.com)
Σαν Μηχανικός Συστημάτων εργαζόμενος στη βιομηχανία του διαστήματος και ειδικότερα με το Πρόγραμμα του Διαστημικού Λεωφορείου των Ηνωμένων Πολιτειών, προσεγγίζω το Venus Project από μια ιδιαίτερη οπτική γωνία. Έχω αποφασίσει να χρησιμοποιήσω αυτό το πρώτο άρθρο, ως μια ευκαιρία να συστήσω τον εαυτό μου σε εσάς, έτσι ώστε όταν θα αναρτώ άρθρα μου στο μέλλον να έχετε μια ιδέα σχετικά με τον άνθρωπο πίσω από τις λέξεις. Θα συμπεριλάβω επίσης πληροφορίες σχετικά με ένα τεχνικό έργο, πάνω στο οποίο δουλεύω, που μπορεί να σας ενδιαφέρει.
Στην ουσία, είμαι ένα “φυτό” της τεχνολογίας, του διαστήματος και της αστροφυσικής, επίσημα εκπαιδευμένος στην Τεχνολογία Μηχανικής Αεροδιαστήματος και σύντομα θα επιδιώξω ένα ανώτερο πτυχίο, είτε στην Αστροφυσική είτε στη Μηχανική Συστημάτων ανάλογα με το τι θα συμβεί για μένα με την λήξη του προγράμματος του Διαστημικού Λεωφορείου.
Πρόσφατα δημοσίευσα ένα βιβλίο σχετικά με το πόσο ζωτικής σημασίας είναι η εξερεύνηση και ανάπτυξη του διαστήματος για την ανθρωπότητα, που ονομάζεται “Σημείο Στροφής”. Το βιβλίο αυτό είναι η πηγή χρηματοδότησής μου για να ταξιδεύω και να κάνω δημόσιες ομιλίες για το θέμα (κι επίσης για το Venus Project, όπου είναι δυνατόν). Αν το θέμα σάς ενδιαφέρει, το βιβλίο μου μπορεί να βρεθεί εδώ και μπορεί να αποσταλεί σε διεθνές επίπεδο:
http://www.lulu.com/product/paperback/turning-point/5492504
Έχω εμφανιστεί στο WebTV (Fox News), σε διάφορες ραδιοφωνικές και διαδικτυακές εκπομπές κι έχω δώσει πολλές ομιλίες σχετικά με το θέμα σε διάφορες ομάδες. Επιπλέον, διαχειρίζομαι ένα blog, όπου συζητώ υπέρ του διαστήματος, πρόσφατα σημαντικά διαστημικά ειδησεογραφικά άρθρα, και τις σκέψεις μου για το πώς το Venus Project μπορεί να επηρεάσει θετικά όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και τα ταξίδια μας πέρα από αυτόν. Η διεύθυνση του blog είναι εδώ:
http://thespaceadvocate.blogspot.com/
Μερικοί από εσάς μπορεί να γνωρίζουν το βίντεο που έκανα με τον τίτλο “Αφύπνιση” (Awakening). Αν όχι, μπορεί να βρεθεί στη σελίδα μου στο Youtube εδώ:
http://www.youtube.com/user/TZMSocialEvolution?feature=mhw5
Έχω κάνει επίσης και μερικά άλλα βίντεο, όπως το “Πληθυσμός προς πειθώ” (Population
H Γωνιά της Τεχνολογίας
to Convince) και την ομιλία μου στην Ομάδα Ανθρωπιστών του Χιούστον. “Η Τεχνική μας Πραγματικότητα” (Our Technical Reality) είναι πιο επικεντρωμένη στη παρουσίαση της επιστημονικής και τεχνολογικής σκοπιάς.
Όπως μπορείτε να δείτε, είμαι παθιασμένος για την επιτυχία του Venus Project, και το επιστημονικό και τεχνικό μου υπόβαθρο μου επιτρέπει να παραθέτω περισσότερα δεδομένα, γεγονότα κι επιστήμη στο τραπέζι, και σε συνδυασμό με την ικανότητά μου στις δημόσιες ομιλίες θα μου επιτρέψει ελπίζω να θέσω και να διαδώσω το όραμα του Venus Project σε πολλούς ανθρώπους. Κι ενώ πολλοί από εμάς στο κίνημα λειτουργούμε με συναίσθημα και πάθος, το κάνω κι εγώ, και δεν λειτουργεί πάντα θετικά για να πειστεί ο κόσμος για την αναγκαιότητα του οράματός μας. Ελπίζω λοιπόν ότι με τις τεχνικές μου γνώσεις, μπορώ να βοηθήσω κι άλλους να φτάσουν στο σημείο να δουν αυτή τη νέα κατεύθυνση ως πραγματοποιήσιμη, αληθινή και βιώσιμη.
Το πάθος μου για το διάστημα και το τι μπορεί να προσφέρει στην ανθρωπότητα είναι που με κάνει να αγκαλιάζω το Venus Project με αυτόν τον τρόπο, καθώς στα μάτια μου μια Οικονομία Βασισμένη στους Πόρους είναι που θα μας μετατρέψει από ένα είδος που κυρίως αναλώνεται στα όρια της ατμόσφαιράς μας, σε έναν πολιτισμό που θα έχει τη δυνατότητα να ταξιδεύει στο σύμπαν, όπου τα οφέλη θα μπορούν να επηρεάζουν άμεσα τους ανθρώπους που ζουν σε αυτό τον υπέροχο μπλε πλανήτη. Τα οράματα του Venus Project δεν θα ήταν πιθανά αν δεν υπήρχε η πρόοδος της τεχνολογίας που συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με την εξερεύνηση του διαστήματος, είτε με επανδρωμένα είτε με ρομποτικά διαστημόπλοια. Oι προκλήσεις του διαστήματος είναι που μας προκαλούν να σκεφτόμαστε έξω από τα όρια, ή πιο συγκεκριμένα, τη Γη. Πολλές από τις προκλήσεις του διαστήματος απλά δεν μπορούν να προσομοιωθούν στη Γη, και είναι αυτές ακριβώς οι προκλήσεις που ωθούν τις καινοτομίες, όπως προηγμένες τεχνολογίες ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης, πολύ περισσότερο από κάθε γελοία ιδέα ότι το κέρδος και το χρήμα είναι τα κίνητρα.
Για παράδειγμα, ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που συζητάμε είναι η βιωσιμότητα, όχι μόνο των ενεργειακών μας συστημάτων, αλλά και του κάθε προϊόντος που παράγουμε. Προγραμματισμένη βραχυβιότητα, ή τουλάχιστον η βασική ιδέα ότι τα προϊόντα γίνονται με το φθηνότερο τρόπο, ώστε να αποφέρουν το μεγαλύτερο κέρδος, είναι κάτι που δεν μπορεί να συνεχιστεί, διαφορετικά οι φυσικοί μας πόροι θα τελειώσουν σε λίγες μόνο γενιές και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα η ανθρωπότητα να υποφέρει. Αλλά ας επικεντρωθούμε σε κάτι πάνω στο οποίο εργάζομαι προσωπικά. Μια αυτοματοποιημένη υδροπονική εγκατάσταση.
Αυτή είναι μια αρκετά απλή ιδέα και απολύτως ρεαλιστική από κάθε άποψη. Το λυπηρό είναι ότι δεν εφαρμόζεται. Αντί οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί να συγκεντρώνουν χρήματα για αγορά τροφίμων, κάτι που παχαίνει το πορτοφόλι της βιομηχανίας τροφίμων, θα έπρεπε να οικοδομούν βιώσιμα συστήματα παραγωγής τροφίμων για τους φτωχούς ανθρώπους, έτσι ώστε να μην ανησυχήσουμε για την προμήθειά τους σε τρόφιμα ξανά! Δυστυχώς, το σημερινό μας σύστημα δεν το θέλει αυτό, αλλά εμείς (Το Venus Project) το θέλουμε, οπότε αυτό είναι κάτι πάνω στο οποίο πρέπει να δουλεύουμε σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Παγκόσμια πείνα, επιλύθηκε από το Venus Project. Μου αρέσει όπως ακούγεται, όχι για εγωιστικούς λόγους, αλλά επειδή αυτό είναι το σωστό, οπότε γιατί να μην είμαστε αυτοί που το κάνουν; Λοιπόν, από τι θα έπρεπε αυτό το σύστημα να αποτελείται;
1. Ηλιακή/αιολική υβριδικά τροφοδοτούμενη εγκατάσταση, σε συνδυασμό με συστήματα μπαταριών, έτσι ώστε να μην μειώνεται το ενεργειακό της επίπεδο σε μη ανεκτικές συνθήκες λειτουργίας λόγω των κλιματικών αλλαγών στη διάρκεια του έτους.
2. Ερμητικά κλειστό κτίριο, με ατμοσφαιρική πίεση και συγκεντρώσεις αζώτου και οξυγόνου όμοιες με αυτές της Παλαιοζωικής εποχής, όταν τα φυτά άνθισαν στη γη, όπως ποτέ πριν. Προτού εισέλθει κανείς στην περιοχή καλλιέργειας θα πρέπει να περνάει από ένα “δωμάτιο αποστείρωσης”, όπου θα φοράει μία προστατευτική στολή, παρόμοια με αυτές που είναι απαραίτητες για όσους εργάζονται στη βιομηχανία του διαστήματος και στην κατασκευή υλικών για δορυφόρους.
3. Χρήση του συστήματος Ωμέγα (Omega Garden System), το οποίο έχω ήδη ερευνήσει και διαπιστώσει ότι είναι το καλύτερο σύστημα το οποίο καταλαμβάνει το μικρότερο εμβαδόν, αλλά προσφέρει επίσης την ισχυρότερη απόδοση παραγωγής χωρίς τη χρήση ούτε μιας σταγόνας χημικών λιπασμάτων ή φυτοφαρμάκων. Είναι σχετικά δύσκολο να εμφανιστούν φυτοπαράσιτα σε ένα ερμητικά σφραγισμένο κτίριο.
4. Ρομποτικά συστήματα φύτευσης και συγκομιδής στρατηγικά τοποθετημένα στην εγκατάσταση.
5. Σύστημα Παράδοσης: Αποτελείται ουσιαστικά από ένα σύστημα βαγονιών, τα οποία μεταφέρουν τη σοδειά σε ένα παρακείμενο κτίριο όπου ο κόσμος μπορεί να πάρει τα τρόφιμα απευθείας από τα βαγόνια. Μετά από μερικές ημέρες, οτιδήποτε παραμείνει επιστρέφεται και μετατρέπεται σε σάπια φύλλα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν φυσικό λίπασμα. Τίποτα δεν πάει χαμένο.
6. Στην εξωτερική πλευρά του κτιρίου υπάρχουν οθόνες που δείχνουν το εσωτερικό της εγκατάστασης, διότι η εγκατάσταση αυτή καθ’ αυτή δεν έχει παράθυρα. Κάμερες μέσα στην εγκατάσταση μπορούν να δείξουν στο κοινό τι συμβαίνει στο εσωτερικό, κυρίως για την ικανοποίηση της περιέργειάς του, αλλά επίσης και για κοινωνική ευαισθητοποίηση. Επίσης, οθόνες θα δείχνουν τον κύκλο συγκομιδής, τι έπεται για την συνέχεια και πότε.
7. Σε κάθε εγκατάσταση θα καλλιεργούνται 12 από τα πιο υγιή και δημοφιλή λαχανικά, αρκετά για να θρέψουν 1.000 άτομα ανά συγκομιδή. Μετά από πολλές έρευνες, υπάρχει μια ικανοποιητική συμφωνία για το ποια είναι αυτά τα είδη: Σπανάκι, Αρακάς, Κόκκινο Μαρούλι, Σκόρδο, Κρεμμύδια, Καρότα, Μπρόκολο, Λαχανάκια Βρυξελλών, Κουνουπίδι, Ντομάτες, Κόκκινες και Πράσινες Πιπεριές.
Προς το παρόν ερευνώ το κόστος και τα συστήματα, καθώς και το σχεδιασμό του λεπτομερούς προσχεδίου της εγκατάστασης σε ένα λογισμικό CAD Μηχανικής. Όλες οι πληροφορίες μου, θα κυκλοφορήσουν ως επίσημη έκθεση προς όλα τα Chapter παγκοσμίως για την ελεύθερη πρόσβασή τους. Μπορεί να έχετε να κάνετε με διαφορετικές εταιρείες, διαφορετικές τιμές για τα υλικά, και να χρειαστεί μια διαφορετική διάταξη του σχεδιασμού, αλλά η έκθεση θα σας δώσει ένα καλό σημείο εκκίνησης.
Δεν είμαι παντογνώστης, αλλά αφιερώνω ένα τεράστιο ποσό προσωπικής μελέτης και έρευνας σχετικά με τα θέματα της επιστήμης (συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιστημών), το διάστημα και την τεχνολογία (βιώσιμη τεχνολογία, όχι το τελευταίο βίντεο παιχνίδι ή κινητό τηλέφωνο). Ανυπομονώ να φέρω αυτή τη γνώση στο κίνημα και στο Venus Project. Να θυμάστε, εσείς προσωπικά δεν χρειάζεται να πείσετε τον κόσμο. Εργαζόμαστε όλοι μαζί, γείτονας με γείτονα, κοινότητα με κοινότητα. Όσοι από εμάς έχουμε την επιλογή μιας μεγαλύτερου μεγέθους συνεργασίας θα πρέπει οπωσδήποτε να τη χρησιμοποιήσουμε, αλλά μην ξεχνάτε το ζωτικότερο σημείο κάθε κινήματος... η κοινότητά σας είναι μέρος του κόσμου, βγείτε σε αυτήν και ξεκινήστε να μιλάτε!
Zeitgeist Newsletter #1 part 2
Η Επιστημονική Μέθοδος στο Μικροσκόπιο
της Karen E. Siragusa
Ποτέ δεν πίστευα ότι πραγματικά θα συνέβαινε σε μένα! Ξέρω ότι ακούγεται κλισέ, αλλά... πραγματικά... δεν είχα ιδέα! Είχα ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ποσοστό της εγκληματικότητας είναι απλά παραφουσκωμένο από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης... ωστόσο, η πιθανότητα αποφάσισε να περάσει από εδώ και να κάνει μια επίσκεψη. Μια απλή υπενθύμιση της φύσης της ζωής γενικότερα, και ότι αργά ή γρήγορα θα βιώσεις κάτι που παρεκκλίνει τόσο από τις συνήθεις προσδοκίες σου από αυτό τον κόσμο, που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο, από το να καθίσεις και να παρατηρήσεις το πώς σε επηρεάζει.
Η ημέρα μου άρχισε πολύ καλά, στην πραγματικότητα, όταν βγήκα από την πόρτα μου χθες σε μια από τις πρώτες, πραγματικά ανοιξιάτικες ημέρες στο Χιούστον του Τέξας. Ο αέρας έχει μια ξεχωριστή ποιότητα εδώ όταν εμφανίζεται η πραγματική αλλαγή μεταξύ των εποχών, και η επιπλέον ηλεκτρική φύση της καινούριας ζωής είναι περισσότερο απτή.
Περπάτησα προς το αυτοκίνητό μου, το ξεκλείδωσα, μπήκα μέσα, κι ενώ πετώντας το πορτοφόλι μου πάνω στο κάθισμα του συνοδηγού, παρατήρησα ένα ορθογώνιο “πράγμα” στο πάτωμα. Μη έχοντας ένα πλαίσιο αναφοράς για ένα τέτοιο “πράγμα” που να ήταν εκεί στο παρελθόν, το μυαλό μου απέτυχε να συλλάβει έναν ορισμό. Κάθισα σε μια κατάσταση σύγχυσης, και είδα ότι και το μεσαίο πάνελ φαινόταν επίσης περίεργο. Δεν μου έκανε κλικ με την πρώτη... Πραγματικά παρατήρησα συνειδητά τα λίγα δευτερόλεπτα του χρονικού κενού. Μέχρι τώρα, στο 100% των περιπτώσεων που είχα μπει στο αυτοκίνητό μου, είχα παρατηρήσει το ίδιο εσωτερικό περιβάλλον. Τώρα είχα να κάνω με μια νέα εξαίρεση στον κανόνα που το μυαλό μου είχε δημιουργήσει, ο οποίος ήταν “Κάθε φορά που μπαίνω στο αυτοκίνητό μου, βλέπω το ίδιο σκηνικό”. Έχοντας ένα διαφορετικό σκηνικό μπροστά στα μάτια μου ήταν, όντως, ένα μάθημα.
Το μετρήσιμο χρονικό κενό εμφανίστηκε επειδή η παρατήρησή μου δεν απέδωσε κατ’ ευθείαν ένα γνωστό συμπέρασμα, δηλαδή οι συνάψεις στον εγκέφαλό μου αναζήτησαν τα δεδομένα μου και συνδέθηκαν με κάποιου είδους συσχετισμό που έδωσε τελικά έναν εντελώς νέο προσδιορισμό. Το συμπέρασμά μου, αφότου ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ δεν αναγνώριζα το τι έβλεπα, ήταν “Ωχ, οι κεντρικοί αεραγωγοί έχουν αφαιρεθεί, και το στέρεο βρίσκεται δύο εκατοστά πιο μπροστά απ’ ότι συνήθως είναι... κάποιος θα προσπάθησε να το βγάλει!”. Κάποιος προσπάθησε να ξηλώσει το στερεοφωνικό μου. “Προσπάθησε” είναι η λέξη κλειδί εδώ, διότι ήταν προφανώς “βραδιά ερασιτεχνών στο Απόλλο”.
Έχω μάθει τα τελευταία χρόνια να μην πανικοβάλλομαι, εν μέρει χάρη στο Γυρίστε το Γαλαξία με Ώτο-Στόπ (The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy), που έχει ένα σωρό πρακτικών υπερβατικού διαλογισμού και συμβουλών προσωπικής βελτίωσης, κι έτσι είχα τη δυνατότητα να παρατηρήσω το συμβάν από την προοπτική ενός τρίτου παρατηρητή αντί να εισέλθω αμέσως σε μια κατάσταση σοκ. Αυτό που έμαθα από αυτή την εμπειρία είναι συναρπαστικό για εμένα, και ήταν η αφορμή για αυτό το άρθρο σε σχέση με την εξερεύνηση του συνόλου της επιστήμης σαν μεθοδολογία με την οποία οι άνθρωποι συνηθίζουν εγγενώς να μαθαίνουν για τον κόσμο γύρω τους και τη θέση τους σε αυτόν. Ναι, αυτή η μεθοδολογία πράγματι ανακύπτει, όπως θα δείτε σε λίγο.
Με λίγα λόγια, ο καθένας χρησιμοποιεί την επιστημονική μέθοδο κάθε μέρα, όλη την ώρα. Αυτή είναι απλά η διαδικασία με την οποία προσλαμβάνουμε τα δεδομένα μέσω των 5 αισθήσεών μας από το περιβάλλον, δημιουργούμε βάσεις δεδομένων στο μυαλό μας, και στη συνέχεια χρησιμοποιούμε όλες τις δεξιότητες κριτικής σκέψης που μαθαίνουμε από άλλους ανθρώπους για την επεξεργασία/σύνδεση αυτών των δεδομένων... και, φυσικά, εξάγουμε συμπεράσματα. Έτσι, ο καθένας από εμάς είναι επιστήμονας! Ναι, ακόμη και όσοι από εσάς δεν έχετε όρεξη για γνώση, έτσι λειτουργείτε. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πατούν στα χνάρια της επιστημονικής μεθόδου για να πάρουν αποφάσεις στη ζωή τους. Ωστόσο, η μέθοδος είναι απλώς η περιγραφή μιας διαδικασίας που συμβαίνει φυσικά και, μετά από ένα ορισμένο σημείο της ανάπτυξης στην παιδική μας ηλικία, στιγμιαία για τον καθένα. Με πιο απλά λόγια, το περιβάλλον διαμορφώνει αυτό που είστε, παρέχοντας το είδος των δεδομένων στο οποίο εκτίθεστε, και είναι πολύ σημαντικό να υπογραμμιστούν οι διαδικασίες που χρησιμοποιείτε για να λαμβάνετε αποφάσεις με βάση τα στοιχεία που έχετε συγκεντρώσει. Αυτές οι διαδικασίες για τη λήψη αποφάσεων μαθαίνονται επίσης από την αλληλεπίδρασή σας και την παρατήρηση των διαδικασιών των άλλων ανθρώπων.
Μιμούμαστε τους ανθρώπους γύρω μας καθώς μαθαίνουμε και ακολουθούμε τις διαδικασίες τους. Μπορείτε να το δείτε αυτό όταν δύο παιδιά παίζουν μαζί. Πιθανότατα θα αναλάβουν υποκριτικούς ρόλους που προσομοιώνουν τους ενήλικες στη ζωή τους. Το ένα θα προσποιηθεί ότι καπνίζει ένα τσιγάρο σαν τη μητέρα του και το άλλο θα προσποιηθεί ότι μιλάει όπως ο πατέρας του. Η καθηγήτρια πολιτικών επιστημών στο κολέγιο, μας έδωσε μια φορά ένα μάθημα σχετικά με τη λογική σκέψη. Μας έλεγε πολλές ιστορίες για την προσπάθεια της μητέρας της να την προστατεύσει από σωματική βλάβη. Η μαμά της της έλεγε πράγματα όπως “Μην αγγίζεις την πρίζα!. Αρουραίοι θα πηδήξουν από εκεί και θα φάνε τα μάτια σου!” Φυσικά, κατά πάσα πιθανότητα κανείς δεν έχει βιώσει ποτέ αυτό το γεγονός, αλλά στην προσπάθεια να ελέγξει τη συμπεριφορά της καθηγήτριάς μου ως παιδί, η μαμά της της είχε δώσει ασυνείδητα ένα μάθημα λογικής. Η καθηγήτριά μου μοιράστηκε μαζί μας πώς της πήρε χρόνια για να καταλάβει πώς να σκέφτεται λογικά και να επανεκπαιδεύσει τον εαυτό της να ανταποκρίνεται σε ορισμένες καταστάσεις χωρίς άλματα σε υπέρμετρες φοβίες για το άγνωστο ή παράλογο. Κατέληξε τη διάλεξή της αυτή λέγοντας “Παρακαλώ, διδάξτε τα παιδιά σας τη λογική, αφήστε τα να γνωρίσουν την αλήθεια, γιατί απλά αν στοχεύετε μόνο στην προστασία τους θα προκαλέσετε δυστυχία.” Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνη την ομιλία.
Ένα άλλο έγκυρο σημείο είναι ότι, εάν δεν γνωρίζουμε πώς και γιατί οι άνθρωποι σε άλλα μέρη κάνουν πράγματα με διαφορετικό τρόπο, τα δεδομένα μας είναι κάπως περιορισμένα, κι έτσι δεν έχουμε τη δυνατότητα να επιτρέψουμε αυτά τα δεδομένα να εισέλθουν στη διαδικασία λήψεως των αποφάσεών μας. Η άγνοια δεν είναι και προς το απώτερο πλεονέκτημά μας, σε έναν κόσμο όπου γίνεται όλο και πιο γρήγορα προφανές, ότι ο πλανήτης είναι πραγματικά τόσο διασυνδεδεμένος μεταξύ του σε πολλά επίπεδα, οικολογικά και άλλα.
Όταν παρουσίασα αυτές τις έννοιες στην εκδήλωση της ZDAY 2010, ένα μέλος του κοινού ανέφερε με έκπληξη, “Ενδιαφέρον τρόπος για να το δει κανείς, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ με αυτόν τον τρόπο.” Πράγματι, μπορώ να πω με κάποια βεβαιότητα ότι ούτε ένας άνθρωπος δεν διέπει την ημέρα του, χρησιμοποιώντας συνειδητά την επιστημονική μέθοδο σε κάθε στιγμή. Φανταστείτε πώς θα δούλευε κάτι τέτοιο! “Τώρα που έχω εκφράσει την υπόθεση ως ‘Χρειάζομαι μία ποσότητα 230ml νερού για την εκπλήρωση των βιολογικών μου αναγκών.’ για να απευθυνθώ στο ερώτημα ‘Γιατί αισθάνομαι δίψα;’, γνωρίζοντας ότι η έρευνά μου στο θέμα παράγει τεράστιες πηγές δεδομένων καθώς μελέτες έχουν ήδη πραγματοποιηθεί όσον αφορά το νερό ως βασικό στοιχείο στη λειτουργία των βιολογικών οργανισμών. Γι’ αυτό θα εκτελέσω το πείραμα της κατάποσης των 230ml νερού και θα καταγράψω τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος κάθε 2 λεπτά για να διαπιστώσω αν η δίψα μου όντως υποχωρεί όπως είναι καταγεγραμμένο... “
Όπως μπορείτε να δείτε, χρησιμοποιώντας συνειδητά τη διαδικασία σε ΚΑΘΕ στιγμή, δεν είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος χρήσης της μεθόδου. Γι’ αυτό και η ανακύπτουσα φύση της μεθοδολογίας. Κάθε φορά που πίνετε ένα ποτήρι νερό και δεν είστε διψασμένοι πλέον, θα ενισχύεται αυτό το συμπέρασμα χωρίς να χρειαστεί ποτέ να το σκεφτείτε συνειδητά. Απίστευτο, ε;!;!
Τα ίδια τα βήματα είναι στην πραγματικότητα απλά. Το πρώτο βήμα είναι “Κάνω μια ερώτηση.” Χμμ, έγινε. Δεν είναι, ως επί το πλείστον, αυτό που κάνουμε ως άνθρωποι ούτως ή άλλως; Το δεύτερο βήμα είναι “Συλλογή Σχετικών Ερευνών.” Εντάξει, εδώ είναι η ουσία κατ’ εμέ, αυτό είναι που μας ξέφυγε. Οι άνθρωποι τείνουν να το παραλείπουν ή να το σκεπάζουν αυτό αρκετά συχνά, ακόμη και στις κοινότητες όπου η επιστημονική μέθοδος είναι γνωστή και σεβαστή. Προειδοποίηση εγωισμού: δεν τα ξέρεις όλα μόνο και μόνο επειδή παρακολούθησες μερικά μαθήματα! Το τρίτο βήμα είναι “Κατασκευή Μιας Υπόθεσης”. Αρκετά εύκολα, λόγω του ότι έχετε ήδη ερευνήσει το θέμα σας, θα πρέπει να έχετε πολλές διαφορετικές ιδέες για το πώς να απαντήσετε στην ερώτησή σας. Διαλέξτε αυτή που βασίζεται στις περισσότερες έρευνες για να ξεκινήσετε. Το τέταρτο βήμα είναι “Εξετάστε την υπόθεσή σας με το να κάνετε ένα πείραμα”. Εε! Πώς θα ξέρετε εάν η προτεινόμενη απάντησή σας είναι σωστή, αν δεν την δοκιμάσετε ποτέ; Και όσο πιο κοντά σε πραγματικές συνθήκες, τόσο το καλύτερο. Τα πειράματα δεν συμβαίνουν μόνο στα εργαστήρια, αυτό είναι στην ουσία η εξαίρεση. Το πέμπτο βήμα είναι “Ανάλυση των Δεδομένων Σας και Εξαγωγή του (των) Συμπεράσματος (-άτων).” Εντάξει, κάνατε τη δοκιμή σας. Λένε οι ενδείξεις ότι θα μπορούσατε να βγείτε σωστός ή λάθος; Και τέλος, το έκτοβήμα είναι “Ανακοινώστε τα αποτελέσματά σας.” Πείτε το σε άλλους ανθρώπους, ακόμα και αν το πείραμα αποδειχθεί πως η υποτιθέμενη απάντησή σας ήταν λάθος. Δώστε και σε άλλους την ευκαιρία να δοκιμάσουν τη θεωρία σας.
Όλα τα πειράματα είναι σημαντικά, διότι είτε αποκλείουν είτε αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο για απαντήσεις στις ερωτήσεις μας! Ο ίδιος ο Thomas Edison είπε, “Δεν έχω αποτύχει. Έχω βρει 10.000 τρόπους που δεν δουλεύουν.” Πώς θα μπορούσε να είναι ένας τόσο παραγωγικός εφευρέτης, αν δεν απέκλειε τόσες πολλές εναλλακτικές λύσεις, και αν δε μάθαινε από τα αποτυχημένα του πειράματα; Πράγματι, με αυτό τον τρόπο λειτουργεί η επιστημονική μέθοδος.
Εντάξει, τώρα ξέρετε τη μέθοδο! Ωστόσο, πώς ξέρουμε πόσο αληθινό ή πραγματικό είναι το συμπέρασμα από τη στιγμή που έχουμε φτάσει σε αυτό; Πώς ξέρουμε ότι έχουμε αναλύσει τα δεδομένα, χρησιμοποιώντας τα καλύτερα στατιστικά στοιχεία και μεθόδους; Πώς ξέρουμε ότι δεν ξεκινήσαμε με κάποια προκατάληψη ενσωματωμένη στο πείραμά μας, η οποία αλλοιώνει τα αποτελέσματα από την αρχή; Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να υποβάλλουμε σε δοκιμή την υπόθεση; Πώς μπορούμε να εμπιστευθούμε προηγούμενα ευρήματα ερευνών και συγκεντρωμένα δεδομένα; Αυτά είναι ερωτήματα που απασχολούν τους επιστήμονες σε καθημερινή βάση, και αυτές είναι εξίσου πολύτιμες ανησυχίες όταν χρησιμοποιείται η επιστημονική μέθοδος στην καθημερινή μας ζωή.
Ναι, πράγματι εννοώ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ανησυχίες. Οι ανησυχίες αυτές μπορούν να ρίξουν άπλετο φως σε συμπεράσματα που ασπάζονται η λαϊκή κουλτούρα και οι επικρατούσες ιδεολογίες, αλλά δεν αντιμετωπίζονται αρκετά συχνά από τους περισσότερους από εμάς. Οι ανησυχίες αυτές είναι πραγματικά η ουσία του θέματος, δεδομένου ότι η μέθοδος είναι τόσο καλή όσο η εφαρμογή της. Ελαττωματικά ή περιορισμένα στοιχεία = ελαττωματικά ή περιορισμένα συμπεράσματα. Είναι τόσο απλό. Αν νομίζετε ότι ο ουρανός είναι μπλε, επειδή ο μπαμπάς σας σάς είπε ότι είναι ένα γιγάντιος καθρέφτης που αντικατοπτρίζει το γαλάζιο των ωκεανών, και δεν έχετε ακούσει ή προσπαθήσει ποτέ να βρείτε οποιαδήποτε πληροφορία για το αντίθετο - αυτό θα είναι το συμπέρασμά σας. Είναι πολύ ποιητικό, είναι ωραία ιστορία, αλλά είναι αλήθεια;
Έτσι, πρέπει να ελέγχουμε τα αποτελέσματά μας ξανά και ξανά. Να ρωτάμε διαφορετικές ερωτήσεις σχετικά με τα αποτελέσματά μας και να τις προσεγγίζουμε από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτά που ξέρουμε είναι αξιόπιστα, και όταν χρησιμοποιούνται, η επιστημονική μέθοδος μάς επιτρέπει να κινηθούμε προς την κατεύθυνση μίας όλο και μεγαλύτερης βεβαιότητας. Πόσο ωραίο είναι αυτό!
Για να τελειώσω, θα δηλώσω απλώς ότι είμαι ασφαλώς χαρούμενη που είχα ακόμα μια εμπειρία, η οποία ταρακούνησε λίγο την αντίληψή μου. Αφού έσπρωξα τις οπές του κλιματισμού πίσω στο ταμπλό, ανακάλυψα ότι το στερεοφωνικό του αυτοκινήτου μου πράγματι λειτουργεί ακόμα! Έτσι, δεν υπάρχει καμία πραγματική ζημιά, απ’ όσο γνωρίζω. Τα απολαμβάνω αυτά τα εκτός-του-συνηθισμένου περιστατικά τώρα, γιατί μαθαίνω τόσα πολλά και μου επιτρέπουν να επεκτείνω τις απόψεις μου όλο και περισσότερο. Το να συμπεριλαμβάνω ένα όσο το δυνατόν πιο πλήρες φάσμα κατανόησης, υπήρξε πάντα ένας από τους κύριους στόχους στη ζωή μου, και ελπίζω ότι το έχω ενθαρρύνει αυτό και μέσα σας. Βιώστε τη ζωή... και να ξέρετε ότι, όσο περισσότερα κάνετε, τόσο πιο πολύ γεμίζει η μνήμη σας με ποικίλα στοιχεία. Και όσο περισσότερα γνωρίζετε για την επεξεργασία αυτών των δεδομένων, πραγματικά τόσο το καλύτερο για όλους μας πάνω σε αυτόν τον πλανήτη που μοιραζόμαστε.
Ενημέρωση Παγκόσμιας Περιοδείας του Venus Project
από τον Joel Holt, εκπρόσωπο του Venus Project
Τη στιγμή που γράφεται το παρόν, o Jacque και η Roxanne βρίσκονται στη στάση “Ελλάδα” της παγκόσμιας περιοδείας διαλέξεων, έχοντας περάσει από την Κολομβία, την Αυστραλία, την Ιαπωνία, την Ινδία και τη Σλοβενία. Όλες οι εκδηλώσεις είχαν τεράστια επιτυχία. Η πρόσφατη διάλεξη στην Αθήνα παρουσιάστηκε σε ένα κατάμεστο ακροατήριο. Ο Jacque δήλωσε ότι οι περισσότεροι φοιτητές εκεί είναι πολύ ενημερωμένοι και ότι υπάρχει ένα καλά οργανωμένο Zeitgeist κίνημα στην Ελλάδα. Ακόμη και ένας μεγάλος τηλεοπτικός σταθμός εκεί έδειξε το Zeitgeist Addendum, και το Zeitgeist! O Jacque και η Roxanne είχαν επίσης μια ειδική συνάντηση με πλήθος παιδιών, στην οποία ζωγράφησαν τι θα ήθελαν να δουν στο μέλλον. Η Roxanne δήλωσε ότι πολλοί επιστήμονες που συνάντησαν εκεί, ενδιαφέρονται για αυτή την κατεύθυνση. Η επόμενη στάση είναι στην Ολλανδία. Θα δοθεί μια διάλεξη και υπάρχει μια μεγάλη έκθεση Τέχνης που θα αναδείξει το έργο του Jacque, το οποίο οργανώθηκε από την ομάδα του The Venus Project Design, με επικεφαλείς τον Andrew και τη Julita από το Λονδίνο. Ο Jacque θα δώσει επίσης διάλεξη παρουσία 600 Διευθύνων Συμβούλων για τη συνεδρίαση της δέκατης επετείου του Earth Charter. Θα προσπαθήσουμε να σας κρατήσουμε ενήμερους για τα τρέχοντα γεγονότα, μέσω της σελίδας της ομάδας Facebook του Venus Project και της σελίδας YouTube thevenusprojectmedia. Ευχαριστούμε όλους όσους εργάζεστε στο να γίνει όλο αυτό πραγματικότητα!
της Karen E. Siragusa
Ποτέ δεν πίστευα ότι πραγματικά θα συνέβαινε σε μένα! Ξέρω ότι ακούγεται κλισέ, αλλά... πραγματικά... δεν είχα ιδέα! Είχα ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ποσοστό της εγκληματικότητας είναι απλά παραφουσκωμένο από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης... ωστόσο, η πιθανότητα αποφάσισε να περάσει από εδώ και να κάνει μια επίσκεψη. Μια απλή υπενθύμιση της φύσης της ζωής γενικότερα, και ότι αργά ή γρήγορα θα βιώσεις κάτι που παρεκκλίνει τόσο από τις συνήθεις προσδοκίες σου από αυτό τον κόσμο, που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο, από το να καθίσεις και να παρατηρήσεις το πώς σε επηρεάζει.
Η ημέρα μου άρχισε πολύ καλά, στην πραγματικότητα, όταν βγήκα από την πόρτα μου χθες σε μια από τις πρώτες, πραγματικά ανοιξιάτικες ημέρες στο Χιούστον του Τέξας. Ο αέρας έχει μια ξεχωριστή ποιότητα εδώ όταν εμφανίζεται η πραγματική αλλαγή μεταξύ των εποχών, και η επιπλέον ηλεκτρική φύση της καινούριας ζωής είναι περισσότερο απτή.
Περπάτησα προς το αυτοκίνητό μου, το ξεκλείδωσα, μπήκα μέσα, κι ενώ πετώντας το πορτοφόλι μου πάνω στο κάθισμα του συνοδηγού, παρατήρησα ένα ορθογώνιο “πράγμα” στο πάτωμα. Μη έχοντας ένα πλαίσιο αναφοράς για ένα τέτοιο “πράγμα” που να ήταν εκεί στο παρελθόν, το μυαλό μου απέτυχε να συλλάβει έναν ορισμό. Κάθισα σε μια κατάσταση σύγχυσης, και είδα ότι και το μεσαίο πάνελ φαινόταν επίσης περίεργο. Δεν μου έκανε κλικ με την πρώτη... Πραγματικά παρατήρησα συνειδητά τα λίγα δευτερόλεπτα του χρονικού κενού. Μέχρι τώρα, στο 100% των περιπτώσεων που είχα μπει στο αυτοκίνητό μου, είχα παρατηρήσει το ίδιο εσωτερικό περιβάλλον. Τώρα είχα να κάνω με μια νέα εξαίρεση στον κανόνα που το μυαλό μου είχε δημιουργήσει, ο οποίος ήταν “Κάθε φορά που μπαίνω στο αυτοκίνητό μου, βλέπω το ίδιο σκηνικό”. Έχοντας ένα διαφορετικό σκηνικό μπροστά στα μάτια μου ήταν, όντως, ένα μάθημα.
Το μετρήσιμο χρονικό κενό εμφανίστηκε επειδή η παρατήρησή μου δεν απέδωσε κατ’ ευθείαν ένα γνωστό συμπέρασμα, δηλαδή οι συνάψεις στον εγκέφαλό μου αναζήτησαν τα δεδομένα μου και συνδέθηκαν με κάποιου είδους συσχετισμό που έδωσε τελικά έναν εντελώς νέο προσδιορισμό. Το συμπέρασμά μου, αφότου ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ δεν αναγνώριζα το τι έβλεπα, ήταν “Ωχ, οι κεντρικοί αεραγωγοί έχουν αφαιρεθεί, και το στέρεο βρίσκεται δύο εκατοστά πιο μπροστά απ’ ότι συνήθως είναι... κάποιος θα προσπάθησε να το βγάλει!”. Κάποιος προσπάθησε να ξηλώσει το στερεοφωνικό μου. “Προσπάθησε” είναι η λέξη κλειδί εδώ, διότι ήταν προφανώς “βραδιά ερασιτεχνών στο Απόλλο”.
Έχω μάθει τα τελευταία χρόνια να μην πανικοβάλλομαι, εν μέρει χάρη στο Γυρίστε το Γαλαξία με Ώτο-Στόπ (The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy), που έχει ένα σωρό πρακτικών υπερβατικού διαλογισμού και συμβουλών προσωπικής βελτίωσης, κι έτσι είχα τη δυνατότητα να παρατηρήσω το συμβάν από την προοπτική ενός τρίτου παρατηρητή αντί να εισέλθω αμέσως σε μια κατάσταση σοκ. Αυτό που έμαθα από αυτή την εμπειρία είναι συναρπαστικό για εμένα, και ήταν η αφορμή για αυτό το άρθρο σε σχέση με την εξερεύνηση του συνόλου της επιστήμης σαν μεθοδολογία με την οποία οι άνθρωποι συνηθίζουν εγγενώς να μαθαίνουν για τον κόσμο γύρω τους και τη θέση τους σε αυτόν. Ναι, αυτή η μεθοδολογία πράγματι ανακύπτει, όπως θα δείτε σε λίγο.
Με λίγα λόγια, ο καθένας χρησιμοποιεί την επιστημονική μέθοδο κάθε μέρα, όλη την ώρα. Αυτή είναι απλά η διαδικασία με την οποία προσλαμβάνουμε τα δεδομένα μέσω των 5 αισθήσεών μας από το περιβάλλον, δημιουργούμε βάσεις δεδομένων στο μυαλό μας, και στη συνέχεια χρησιμοποιούμε όλες τις δεξιότητες κριτικής σκέψης που μαθαίνουμε από άλλους ανθρώπους για την επεξεργασία/σύνδεση αυτών των δεδομένων... και, φυσικά, εξάγουμε συμπεράσματα. Έτσι, ο καθένας από εμάς είναι επιστήμονας! Ναι, ακόμη και όσοι από εσάς δεν έχετε όρεξη για γνώση, έτσι λειτουργείτε. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πατούν στα χνάρια της επιστημονικής μεθόδου για να πάρουν αποφάσεις στη ζωή τους. Ωστόσο, η μέθοδος είναι απλώς η περιγραφή μιας διαδικασίας που συμβαίνει φυσικά και, μετά από ένα ορισμένο σημείο της ανάπτυξης στην παιδική μας ηλικία, στιγμιαία για τον καθένα. Με πιο απλά λόγια, το περιβάλλον διαμορφώνει αυτό που είστε, παρέχοντας το είδος των δεδομένων στο οποίο εκτίθεστε, και είναι πολύ σημαντικό να υπογραμμιστούν οι διαδικασίες που χρησιμοποιείτε για να λαμβάνετε αποφάσεις με βάση τα στοιχεία που έχετε συγκεντρώσει. Αυτές οι διαδικασίες για τη λήψη αποφάσεων μαθαίνονται επίσης από την αλληλεπίδρασή σας και την παρατήρηση των διαδικασιών των άλλων ανθρώπων.
Μιμούμαστε τους ανθρώπους γύρω μας καθώς μαθαίνουμε και ακολουθούμε τις διαδικασίες τους. Μπορείτε να το δείτε αυτό όταν δύο παιδιά παίζουν μαζί. Πιθανότατα θα αναλάβουν υποκριτικούς ρόλους που προσομοιώνουν τους ενήλικες στη ζωή τους. Το ένα θα προσποιηθεί ότι καπνίζει ένα τσιγάρο σαν τη μητέρα του και το άλλο θα προσποιηθεί ότι μιλάει όπως ο πατέρας του. Η καθηγήτρια πολιτικών επιστημών στο κολέγιο, μας έδωσε μια φορά ένα μάθημα σχετικά με τη λογική σκέψη. Μας έλεγε πολλές ιστορίες για την προσπάθεια της μητέρας της να την προστατεύσει από σωματική βλάβη. Η μαμά της της έλεγε πράγματα όπως “Μην αγγίζεις την πρίζα!. Αρουραίοι θα πηδήξουν από εκεί και θα φάνε τα μάτια σου!” Φυσικά, κατά πάσα πιθανότητα κανείς δεν έχει βιώσει ποτέ αυτό το γεγονός, αλλά στην προσπάθεια να ελέγξει τη συμπεριφορά της καθηγήτριάς μου ως παιδί, η μαμά της της είχε δώσει ασυνείδητα ένα μάθημα λογικής. Η καθηγήτριά μου μοιράστηκε μαζί μας πώς της πήρε χρόνια για να καταλάβει πώς να σκέφτεται λογικά και να επανεκπαιδεύσει τον εαυτό της να ανταποκρίνεται σε ορισμένες καταστάσεις χωρίς άλματα σε υπέρμετρες φοβίες για το άγνωστο ή παράλογο. Κατέληξε τη διάλεξή της αυτή λέγοντας “Παρακαλώ, διδάξτε τα παιδιά σας τη λογική, αφήστε τα να γνωρίσουν την αλήθεια, γιατί απλά αν στοχεύετε μόνο στην προστασία τους θα προκαλέσετε δυστυχία.” Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνη την ομιλία.
Ένα άλλο έγκυρο σημείο είναι ότι, εάν δεν γνωρίζουμε πώς και γιατί οι άνθρωποι σε άλλα μέρη κάνουν πράγματα με διαφορετικό τρόπο, τα δεδομένα μας είναι κάπως περιορισμένα, κι έτσι δεν έχουμε τη δυνατότητα να επιτρέψουμε αυτά τα δεδομένα να εισέλθουν στη διαδικασία λήψεως των αποφάσεών μας. Η άγνοια δεν είναι και προς το απώτερο πλεονέκτημά μας, σε έναν κόσμο όπου γίνεται όλο και πιο γρήγορα προφανές, ότι ο πλανήτης είναι πραγματικά τόσο διασυνδεδεμένος μεταξύ του σε πολλά επίπεδα, οικολογικά και άλλα.
Όταν παρουσίασα αυτές τις έννοιες στην εκδήλωση της ZDAY 2010, ένα μέλος του κοινού ανέφερε με έκπληξη, “Ενδιαφέρον τρόπος για να το δει κανείς, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ με αυτόν τον τρόπο.” Πράγματι, μπορώ να πω με κάποια βεβαιότητα ότι ούτε ένας άνθρωπος δεν διέπει την ημέρα του, χρησιμοποιώντας συνειδητά την επιστημονική μέθοδο σε κάθε στιγμή. Φανταστείτε πώς θα δούλευε κάτι τέτοιο! “Τώρα που έχω εκφράσει την υπόθεση ως ‘Χρειάζομαι μία ποσότητα 230ml νερού για την εκπλήρωση των βιολογικών μου αναγκών.’ για να απευθυνθώ στο ερώτημα ‘Γιατί αισθάνομαι δίψα;’, γνωρίζοντας ότι η έρευνά μου στο θέμα παράγει τεράστιες πηγές δεδομένων καθώς μελέτες έχουν ήδη πραγματοποιηθεί όσον αφορά το νερό ως βασικό στοιχείο στη λειτουργία των βιολογικών οργανισμών. Γι’ αυτό θα εκτελέσω το πείραμα της κατάποσης των 230ml νερού και θα καταγράψω τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος κάθε 2 λεπτά για να διαπιστώσω αν η δίψα μου όντως υποχωρεί όπως είναι καταγεγραμμένο... “
Όπως μπορείτε να δείτε, χρησιμοποιώντας συνειδητά τη διαδικασία σε ΚΑΘΕ στιγμή, δεν είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος χρήσης της μεθόδου. Γι’ αυτό και η ανακύπτουσα φύση της μεθοδολογίας. Κάθε φορά που πίνετε ένα ποτήρι νερό και δεν είστε διψασμένοι πλέον, θα ενισχύεται αυτό το συμπέρασμα χωρίς να χρειαστεί ποτέ να το σκεφτείτε συνειδητά. Απίστευτο, ε;!;!
Τα ίδια τα βήματα είναι στην πραγματικότητα απλά. Το πρώτο βήμα είναι “Κάνω μια ερώτηση.” Χμμ, έγινε. Δεν είναι, ως επί το πλείστον, αυτό που κάνουμε ως άνθρωποι ούτως ή άλλως; Το δεύτερο βήμα είναι “Συλλογή Σχετικών Ερευνών.” Εντάξει, εδώ είναι η ουσία κατ’ εμέ, αυτό είναι που μας ξέφυγε. Οι άνθρωποι τείνουν να το παραλείπουν ή να το σκεπάζουν αυτό αρκετά συχνά, ακόμη και στις κοινότητες όπου η επιστημονική μέθοδος είναι γνωστή και σεβαστή. Προειδοποίηση εγωισμού: δεν τα ξέρεις όλα μόνο και μόνο επειδή παρακολούθησες μερικά μαθήματα! Το τρίτο βήμα είναι “Κατασκευή Μιας Υπόθεσης”. Αρκετά εύκολα, λόγω του ότι έχετε ήδη ερευνήσει το θέμα σας, θα πρέπει να έχετε πολλές διαφορετικές ιδέες για το πώς να απαντήσετε στην ερώτησή σας. Διαλέξτε αυτή που βασίζεται στις περισσότερες έρευνες για να ξεκινήσετε. Το τέταρτο βήμα είναι “Εξετάστε την υπόθεσή σας με το να κάνετε ένα πείραμα”. Εε! Πώς θα ξέρετε εάν η προτεινόμενη απάντησή σας είναι σωστή, αν δεν την δοκιμάσετε ποτέ; Και όσο πιο κοντά σε πραγματικές συνθήκες, τόσο το καλύτερο. Τα πειράματα δεν συμβαίνουν μόνο στα εργαστήρια, αυτό είναι στην ουσία η εξαίρεση. Το πέμπτο βήμα είναι “Ανάλυση των Δεδομένων Σας και Εξαγωγή του (των) Συμπεράσματος (-άτων).” Εντάξει, κάνατε τη δοκιμή σας. Λένε οι ενδείξεις ότι θα μπορούσατε να βγείτε σωστός ή λάθος; Και τέλος, το έκτοβήμα είναι “Ανακοινώστε τα αποτελέσματά σας.” Πείτε το σε άλλους ανθρώπους, ακόμα και αν το πείραμα αποδειχθεί πως η υποτιθέμενη απάντησή σας ήταν λάθος. Δώστε και σε άλλους την ευκαιρία να δοκιμάσουν τη θεωρία σας.
Όλα τα πειράματα είναι σημαντικά, διότι είτε αποκλείουν είτε αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο για απαντήσεις στις ερωτήσεις μας! Ο ίδιος ο Thomas Edison είπε, “Δεν έχω αποτύχει. Έχω βρει 10.000 τρόπους που δεν δουλεύουν.” Πώς θα μπορούσε να είναι ένας τόσο παραγωγικός εφευρέτης, αν δεν απέκλειε τόσες πολλές εναλλακτικές λύσεις, και αν δε μάθαινε από τα αποτυχημένα του πειράματα; Πράγματι, με αυτό τον τρόπο λειτουργεί η επιστημονική μέθοδος.
Εντάξει, τώρα ξέρετε τη μέθοδο! Ωστόσο, πώς ξέρουμε πόσο αληθινό ή πραγματικό είναι το συμπέρασμα από τη στιγμή που έχουμε φτάσει σε αυτό; Πώς ξέρουμε ότι έχουμε αναλύσει τα δεδομένα, χρησιμοποιώντας τα καλύτερα στατιστικά στοιχεία και μεθόδους; Πώς ξέρουμε ότι δεν ξεκινήσαμε με κάποια προκατάληψη ενσωματωμένη στο πείραμά μας, η οποία αλλοιώνει τα αποτελέσματα από την αρχή; Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να υποβάλλουμε σε δοκιμή την υπόθεση; Πώς μπορούμε να εμπιστευθούμε προηγούμενα ευρήματα ερευνών και συγκεντρωμένα δεδομένα; Αυτά είναι ερωτήματα που απασχολούν τους επιστήμονες σε καθημερινή βάση, και αυτές είναι εξίσου πολύτιμες ανησυχίες όταν χρησιμοποιείται η επιστημονική μέθοδος στην καθημερινή μας ζωή.
Ναι, πράγματι εννοώ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ανησυχίες. Οι ανησυχίες αυτές μπορούν να ρίξουν άπλετο φως σε συμπεράσματα που ασπάζονται η λαϊκή κουλτούρα και οι επικρατούσες ιδεολογίες, αλλά δεν αντιμετωπίζονται αρκετά συχνά από τους περισσότερους από εμάς. Οι ανησυχίες αυτές είναι πραγματικά η ουσία του θέματος, δεδομένου ότι η μέθοδος είναι τόσο καλή όσο η εφαρμογή της. Ελαττωματικά ή περιορισμένα στοιχεία = ελαττωματικά ή περιορισμένα συμπεράσματα. Είναι τόσο απλό. Αν νομίζετε ότι ο ουρανός είναι μπλε, επειδή ο μπαμπάς σας σάς είπε ότι είναι ένα γιγάντιος καθρέφτης που αντικατοπτρίζει το γαλάζιο των ωκεανών, και δεν έχετε ακούσει ή προσπαθήσει ποτέ να βρείτε οποιαδήποτε πληροφορία για το αντίθετο - αυτό θα είναι το συμπέρασμά σας. Είναι πολύ ποιητικό, είναι ωραία ιστορία, αλλά είναι αλήθεια;
Έτσι, πρέπει να ελέγχουμε τα αποτελέσματά μας ξανά και ξανά. Να ρωτάμε διαφορετικές ερωτήσεις σχετικά με τα αποτελέσματά μας και να τις προσεγγίζουμε από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτά που ξέρουμε είναι αξιόπιστα, και όταν χρησιμοποιούνται, η επιστημονική μέθοδος μάς επιτρέπει να κινηθούμε προς την κατεύθυνση μίας όλο και μεγαλύτερης βεβαιότητας. Πόσο ωραίο είναι αυτό!
Για να τελειώσω, θα δηλώσω απλώς ότι είμαι ασφαλώς χαρούμενη που είχα ακόμα μια εμπειρία, η οποία ταρακούνησε λίγο την αντίληψή μου. Αφού έσπρωξα τις οπές του κλιματισμού πίσω στο ταμπλό, ανακάλυψα ότι το στερεοφωνικό του αυτοκινήτου μου πράγματι λειτουργεί ακόμα! Έτσι, δεν υπάρχει καμία πραγματική ζημιά, απ’ όσο γνωρίζω. Τα απολαμβάνω αυτά τα εκτός-του-συνηθισμένου περιστατικά τώρα, γιατί μαθαίνω τόσα πολλά και μου επιτρέπουν να επεκτείνω τις απόψεις μου όλο και περισσότερο. Το να συμπεριλαμβάνω ένα όσο το δυνατόν πιο πλήρες φάσμα κατανόησης, υπήρξε πάντα ένας από τους κύριους στόχους στη ζωή μου, και ελπίζω ότι το έχω ενθαρρύνει αυτό και μέσα σας. Βιώστε τη ζωή... και να ξέρετε ότι, όσο περισσότερα κάνετε, τόσο πιο πολύ γεμίζει η μνήμη σας με ποικίλα στοιχεία. Και όσο περισσότερα γνωρίζετε για την επεξεργασία αυτών των δεδομένων, πραγματικά τόσο το καλύτερο για όλους μας πάνω σε αυτόν τον πλανήτη που μοιραζόμαστε.
Ενημέρωση Παγκόσμιας Περιοδείας του Venus Project
από τον Joel Holt, εκπρόσωπο του Venus Project
Τη στιγμή που γράφεται το παρόν, o Jacque και η Roxanne βρίσκονται στη στάση “Ελλάδα” της παγκόσμιας περιοδείας διαλέξεων, έχοντας περάσει από την Κολομβία, την Αυστραλία, την Ιαπωνία, την Ινδία και τη Σλοβενία. Όλες οι εκδηλώσεις είχαν τεράστια επιτυχία. Η πρόσφατη διάλεξη στην Αθήνα παρουσιάστηκε σε ένα κατάμεστο ακροατήριο. Ο Jacque δήλωσε ότι οι περισσότεροι φοιτητές εκεί είναι πολύ ενημερωμένοι και ότι υπάρχει ένα καλά οργανωμένο Zeitgeist κίνημα στην Ελλάδα. Ακόμη και ένας μεγάλος τηλεοπτικός σταθμός εκεί έδειξε το Zeitgeist Addendum, και το Zeitgeist! O Jacque και η Roxanne είχαν επίσης μια ειδική συνάντηση με πλήθος παιδιών, στην οποία ζωγράφησαν τι θα ήθελαν να δουν στο μέλλον. Η Roxanne δήλωσε ότι πολλοί επιστήμονες που συνάντησαν εκεί, ενδιαφέρονται για αυτή την κατεύθυνση. Η επόμενη στάση είναι στην Ολλανδία. Θα δοθεί μια διάλεξη και υπάρχει μια μεγάλη έκθεση Τέχνης που θα αναδείξει το έργο του Jacque, το οποίο οργανώθηκε από την ομάδα του The Venus Project Design, με επικεφαλείς τον Andrew και τη Julita από το Λονδίνο. Ο Jacque θα δώσει επίσης διάλεξη παρουσία 600 Διευθύνων Συμβούλων για τη συνεδρίαση της δέκατης επετείου του Earth Charter. Θα προσπαθήσουμε να σας κρατήσουμε ενήμερους για τα τρέχοντα γεγονότα, μέσω της σελίδας της ομάδας Facebook του Venus Project και της σελίδας YouTube thevenusprojectmedia. Ευχαριστούμε όλους όσους εργάζεστε στο να γίνει όλο αυτό πραγματικότητα!
Zeitgeist Newsletter #1 part 1
Που είμαστε τώρα;
Ανακοινώσεις, Αιτήσεις & Ενημερώσεις
Καλωσορίσατε στην πρώτη επίσημη έκδοση του
Newsletter του Κινήματος Zeitgeist. Θα ήθελα για λίγο
να κάνω μία ανασκόπηση της ιστορίας της ανάπτυξης
του Κινήματος, κατά τη διάρκεια της μικρής περιόδου
από την έναρξή του στα τέλη του 2008.
Όπως ήδη γνωρίζουν οι περισσότεροι που διαβάζουν
αυτό το έγγραφο, το Κίνημα Zeitgeist είναι ένας
οργανισμός συνηγορίας στην αειφορία, ο οποίος είναι
θεμελιωδώς εμπνευσμένος και χτισμένος πάνω στις
κοινωνικές ιδέες του Jacque Fresco από το Venus Project.
Δεν είναι στις βλέψεις αυτού του άρθρου να ανατρέξει
στις μεγάλες και σχετικά πολύπλοκες τοποθετήσεις του
Κινήματος. Παρόλα αυτά, θα ήθελα να δώσω μια βασική
επισκόπηση. Παρακαλώ ανατρέξτε στην ιστοσελίδα μας
και ρίξτε μια ματιά στο δωρεάν υλικό μας, αν κάτι από τα
ακόλουθα δεν σας είναι γνωστό.
Το Κίνημα Zeitgeist (TZM) αναζητεί την μετάβαση
σε ένα καινούργιο κοινωνικό σύστημα με όνομα
“Οικονομία Βασισμένη στους Πόρους”, που κοιτάει να
θεμελιώσει την κοινωνική οργάνωση στη Διαχείριση
και Διατήρηση Πόρων, ως το αρχικό σημείο εκκίνησης
για όλες τις αποφάσεις πάνω στη γη. Κατά συνέπεια,
επιθυμούμε να δούμε την Επιστήμη και την Τεχνολογία
να χρησιμοποιούνται απελευθερωτικά για το ευρύτερο
κοινωνικό όφελος, συμπεριλαμβανομένου του
επιστημονικού αναπροσανατολισμού της Εργασίας,
της Παραγωγής, της Διανομής και συνεπώς, της
Βιομηχανίας γενικότερα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί
μέσω της Προσέγγισης της ‘Θεωρίας Συστημάτων’ σε
μια παγκόσμια υποδομή τεχνολογικής διαχείρισης. Η
‘Πολιτική’, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, θεωρείται
ξεπερασμένη με τα μάτια του Κινήματος, γιατί είναι ένα
θεσμικό υπό-προϊόν αρχαίων εθίμων των ανθρωπίνων
σχέσεων, που είναι προγενέστερη της έλευσης των
σύγχρονων επιστημονικών αντιλήψεων. Η Πολιτική
προτιμά εγγενώς την ‘γνώμη’ από το ‘γεγονός’. Με
άλλα λόγια, η Κυβέρνηση σήμερα δρα με βάση τα
κατεστημένα συμφέροντα και όχι με την αντικειμενική,
επιστημονική σκέψη. Αυτό γίνεται κατά μεγάλο βαθμό
λόγω της φύσης του Χρηματοπιστωτικού συστήματος
και του πώς αυτό έχει εξελιχθεί από την αρχή της
σύλληψής του.
Το TZM βλέπει το Χρηματοπιστωτικό σύστημα της
Aνοικτής/Eλεύθερης Aγοράς και Ανταγωνισμού ως
τη βασική αιτία της πλειοψηφίας των κοινωνικών
προβλημάτων που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο,
συμπεριλαμβανομένου του Πολέμου, της Φτώχειας, του
Εγκλήματος, των Διαταραχών στην Προσωπικότητα,
της Ρύπανσης και τη Βίας. Ενώ το Χρηματοπιστωτικό/
Σύστημα Αγοράς έχει εξυπηρετήσει ένα σημαντικά
εξελικτικό ρόλο, ιστορικά, ο οργανισμός μας δεν
βλέπει πλέον κάποιο πλεονέκτημα σε αυτές τις
αρχαίες, αποδεδειγμένα μη-βιώσιμες παραδόσεις.
Η σιωπηλή πραγματικότητα του συστήματος της
αγοράς βασίζεται, εν μέρει, πάνω σε δύο θεμελιώδεις
αδυναμίες. (1) Το δεδομένο των αέναων πόρων
και, συνεπώς, ενός συστήματος που οδηγείται από
σπάταλο καταναλωτισμό παρά από τη συντήρηση, και
(2) Η ιδέα ότι η απασχόληση (Εργασία για Εισόδημα)
για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη είναι μια εμπειρική
δυνατότητα, ενώ η εκθετική αύξηση της τεχνολογίας
συστηματικά αντικαθιστά την ανθρώπινη εργασία
μέσω της μηχανοποίησης, ωθούμενη από την ανάγκη
των εργοδοτών να μειώσουν το βασικό τους κόστος
προκειμένου να παραμείνουν ανταγωνιστικοί στην
αγορά. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό
το θέμα, διαβάστε “Το Πρόβλημα του Κέρδους” που είναι
γραμμένο σε αυτό το ενημερωτικό δελτίο. Και τέλος,
όχι μόνο το τρέχον οικονομικό/παραγωγής/διανομής
σύστημα παρουσιάζει εγγενείς περιορισμούς στην
ικανότητά μας να δημιουργήσουμε “αφθονία” για όλους
τους ανθρώπους στον κόσμο, αλλά μας οδηγεί προς ένα
μονοπάτι κοινωνικής αποτυχίας, προαναγγέλλοντας μια
σειρά κρίσεων που είναι πιθανόν αναπόφευκτες εάν το
σημερινό μοντέλο δεν προσαρμοστεί.
Από τα τέλη Ιουνίου, του 2010, δεκάδες εκατομμύρια
άνθρωποι έχουν επισκεφτεί την ιστοσελίδα του
Κινήματος Zeitgeist. Έχουμε πάνω από 412.000
εγγεγραμμένα Μέλη από όλες σχεδόν τις χώρες του
κόσμου, με πάνω από 43.500 Χρήστες Φόρουμ στην
Παγκόσμια Ιστοσελίδα. Έχουμε επίσης 46 επίσημα
(διεθνή) παραρτήματα χωρών και πάνω από 200 υπό-
παραρτήματα διεθνώς. Οι δύο προηγούμενες ετήσιες-
εκδηλώσεις μας (Zeitgeist Day ή Z-Day), στα μέσα
Μαρτίου, είχαν ξεπουλήσει τα εισιτήρια σε ακροατήρια
σε όλο τον κόσμο, με την πιο πρόσφατη ημερίδα που
έχει πάνω από 330 εκδηλώσεις σε 70 χώρες. (Βλ.
zday2010.org) Είχαμε διεθνή αναγνώριση τόσο από
ανεξάρτητα όσο και από κεντρικά μέσα ενημέρωσης,
συμπεριλαμβανομένων των New York Times της
Αμερικής.
Περιττό να πούμε, προχωράμε πολύ καλά. Μόλις
πρόσφατα, ξεκινήσαμε ένα έργο με γνώμονα την
καλαισθησία το οποίο προτείνει εργαλεία-μέσα,
που αφορούν την κοινωνική αφύπνιση μέσα στην
κοινότητα, και ονομάζεται Zeitgeist Media Project
(zeitgeistmediaproject.com). Παρομοίως, έχουμε και
πολλά άλλα σχέδια στα σκαριά, όλα προσανατολισμένα
στο να φέρουν συνειδητοποίηση προς αυτή τη νέα
κοινωνική κατεύθυνση. Ας γίνει γνωστό ότι είμαστε
ακόμη στα προκαταρκτικά στάδια του Κινήματος
και η αύξηση της επίγνωσης για το θέμα είναι το πιο
σημαντικό βήμα. Μόλις επιτευχθεί το ορόσημο αυτό,
θα αρχίσουν υλικά έργα και θα παρθούν μεγαλύτερες
δράσεις.
Πιστεύουμε ότι το σημερινό πρόβλημα της ρύπανσης,
της ανεργίας, της εξάντλησης των πόρων, της
εγκληματικότητας, της φτώχειας, του πολέμου και της
γενικής κοινωνικής αστάθειας είναι πιθανόν να συνεχίσει
να αυξάνεται, δεδομένης της φύσης του συστήματος
και αυτών που ενισχύει. Το TZM ελπίζει ειλικρινά ότι
μπορούμε να ξεκινήσουμε να κινούμαστε έξω από το
σημερινό μας μοντέλο πριν να είναι πολύ αργά, και
αυτός είναι και ο κεντρικός του ρόλος. Το πρώτο βήμα,
λοιπόν, είναι η μαζική παγκόσμια συνειδητοποίηση μιας
εναλλακτικής. Ελπίζουμε να ενωθείτε μαζί μας, αν δεν
το έχετε κάνει ήδη.
Peter Joseph
Ανακοινώσεις, Αιτήσεις & Ενημερώσεις
Καλωσορίσατε στην πρώτη επίσημη έκδοση του
Newsletter του Κινήματος Zeitgeist. Θα ήθελα για λίγο
να κάνω μία ανασκόπηση της ιστορίας της ανάπτυξης
του Κινήματος, κατά τη διάρκεια της μικρής περιόδου
από την έναρξή του στα τέλη του 2008.
Όπως ήδη γνωρίζουν οι περισσότεροι που διαβάζουν
αυτό το έγγραφο, το Κίνημα Zeitgeist είναι ένας
οργανισμός συνηγορίας στην αειφορία, ο οποίος είναι
θεμελιωδώς εμπνευσμένος και χτισμένος πάνω στις
κοινωνικές ιδέες του Jacque Fresco από το Venus Project.
Δεν είναι στις βλέψεις αυτού του άρθρου να ανατρέξει
στις μεγάλες και σχετικά πολύπλοκες τοποθετήσεις του
Κινήματος. Παρόλα αυτά, θα ήθελα να δώσω μια βασική
επισκόπηση. Παρακαλώ ανατρέξτε στην ιστοσελίδα μας
και ρίξτε μια ματιά στο δωρεάν υλικό μας, αν κάτι από τα
ακόλουθα δεν σας είναι γνωστό.
Το Κίνημα Zeitgeist (TZM) αναζητεί την μετάβαση
σε ένα καινούργιο κοινωνικό σύστημα με όνομα
“Οικονομία Βασισμένη στους Πόρους”, που κοιτάει να
θεμελιώσει την κοινωνική οργάνωση στη Διαχείριση
και Διατήρηση Πόρων, ως το αρχικό σημείο εκκίνησης
για όλες τις αποφάσεις πάνω στη γη. Κατά συνέπεια,
επιθυμούμε να δούμε την Επιστήμη και την Τεχνολογία
να χρησιμοποιούνται απελευθερωτικά για το ευρύτερο
κοινωνικό όφελος, συμπεριλαμβανομένου του
επιστημονικού αναπροσανατολισμού της Εργασίας,
της Παραγωγής, της Διανομής και συνεπώς, της
Βιομηχανίας γενικότερα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί
μέσω της Προσέγγισης της ‘Θεωρίας Συστημάτων’ σε
μια παγκόσμια υποδομή τεχνολογικής διαχείρισης. Η
‘Πολιτική’, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, θεωρείται
ξεπερασμένη με τα μάτια του Κινήματος, γιατί είναι ένα
θεσμικό υπό-προϊόν αρχαίων εθίμων των ανθρωπίνων
σχέσεων, που είναι προγενέστερη της έλευσης των
σύγχρονων επιστημονικών αντιλήψεων. Η Πολιτική
προτιμά εγγενώς την ‘γνώμη’ από το ‘γεγονός’. Με
άλλα λόγια, η Κυβέρνηση σήμερα δρα με βάση τα
κατεστημένα συμφέροντα και όχι με την αντικειμενική,
επιστημονική σκέψη. Αυτό γίνεται κατά μεγάλο βαθμό
λόγω της φύσης του Χρηματοπιστωτικού συστήματος
και του πώς αυτό έχει εξελιχθεί από την αρχή της
σύλληψής του.
Το TZM βλέπει το Χρηματοπιστωτικό σύστημα της
Aνοικτής/Eλεύθερης Aγοράς και Ανταγωνισμού ως
τη βασική αιτία της πλειοψηφίας των κοινωνικών
προβλημάτων που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο,
συμπεριλαμβανομένου του Πολέμου, της Φτώχειας, του
Εγκλήματος, των Διαταραχών στην Προσωπικότητα,
της Ρύπανσης και τη Βίας. Ενώ το Χρηματοπιστωτικό/
Σύστημα Αγοράς έχει εξυπηρετήσει ένα σημαντικά
εξελικτικό ρόλο, ιστορικά, ο οργανισμός μας δεν
βλέπει πλέον κάποιο πλεονέκτημα σε αυτές τις
αρχαίες, αποδεδειγμένα μη-βιώσιμες παραδόσεις.
Η σιωπηλή πραγματικότητα του συστήματος της
αγοράς βασίζεται, εν μέρει, πάνω σε δύο θεμελιώδεις
αδυναμίες. (1) Το δεδομένο των αέναων πόρων
και, συνεπώς, ενός συστήματος που οδηγείται από
σπάταλο καταναλωτισμό παρά από τη συντήρηση, και
(2) Η ιδέα ότι η απασχόληση (Εργασία για Εισόδημα)
για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη είναι μια εμπειρική
δυνατότητα, ενώ η εκθετική αύξηση της τεχνολογίας
συστηματικά αντικαθιστά την ανθρώπινη εργασία
μέσω της μηχανοποίησης, ωθούμενη από την ανάγκη
των εργοδοτών να μειώσουν το βασικό τους κόστος
προκειμένου να παραμείνουν ανταγωνιστικοί στην
αγορά. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό
το θέμα, διαβάστε “Το Πρόβλημα του Κέρδους” που είναι
γραμμένο σε αυτό το ενημερωτικό δελτίο. Και τέλος,
όχι μόνο το τρέχον οικονομικό/παραγωγής/διανομής
σύστημα παρουσιάζει εγγενείς περιορισμούς στην
ικανότητά μας να δημιουργήσουμε “αφθονία” για όλους
τους ανθρώπους στον κόσμο, αλλά μας οδηγεί προς ένα
μονοπάτι κοινωνικής αποτυχίας, προαναγγέλλοντας μια
σειρά κρίσεων που είναι πιθανόν αναπόφευκτες εάν το
σημερινό μοντέλο δεν προσαρμοστεί.
Από τα τέλη Ιουνίου, του 2010, δεκάδες εκατομμύρια
άνθρωποι έχουν επισκεφτεί την ιστοσελίδα του
Κινήματος Zeitgeist. Έχουμε πάνω από 412.000
εγγεγραμμένα Μέλη από όλες σχεδόν τις χώρες του
κόσμου, με πάνω από 43.500 Χρήστες Φόρουμ στην
Παγκόσμια Ιστοσελίδα. Έχουμε επίσης 46 επίσημα
(διεθνή) παραρτήματα χωρών και πάνω από 200 υπό-
παραρτήματα διεθνώς. Οι δύο προηγούμενες ετήσιες-
εκδηλώσεις μας (Zeitgeist Day ή Z-Day), στα μέσα
Μαρτίου, είχαν ξεπουλήσει τα εισιτήρια σε ακροατήρια
σε όλο τον κόσμο, με την πιο πρόσφατη ημερίδα που
έχει πάνω από 330 εκδηλώσεις σε 70 χώρες. (Βλ.
zday2010.org) Είχαμε διεθνή αναγνώριση τόσο από
ανεξάρτητα όσο και από κεντρικά μέσα ενημέρωσης,
συμπεριλαμβανομένων των New York Times της
Αμερικής.
Περιττό να πούμε, προχωράμε πολύ καλά. Μόλις
πρόσφατα, ξεκινήσαμε ένα έργο με γνώμονα την
καλαισθησία το οποίο προτείνει εργαλεία-μέσα,
που αφορούν την κοινωνική αφύπνιση μέσα στην
κοινότητα, και ονομάζεται Zeitgeist Media Project
(zeitgeistmediaproject.com). Παρομοίως, έχουμε και
πολλά άλλα σχέδια στα σκαριά, όλα προσανατολισμένα
στο να φέρουν συνειδητοποίηση προς αυτή τη νέα
κοινωνική κατεύθυνση. Ας γίνει γνωστό ότι είμαστε
ακόμη στα προκαταρκτικά στάδια του Κινήματος
και η αύξηση της επίγνωσης για το θέμα είναι το πιο
σημαντικό βήμα. Μόλις επιτευχθεί το ορόσημο αυτό,
θα αρχίσουν υλικά έργα και θα παρθούν μεγαλύτερες
δράσεις.
Πιστεύουμε ότι το σημερινό πρόβλημα της ρύπανσης,
της ανεργίας, της εξάντλησης των πόρων, της
εγκληματικότητας, της φτώχειας, του πολέμου και της
γενικής κοινωνικής αστάθειας είναι πιθανόν να συνεχίσει
να αυξάνεται, δεδομένης της φύσης του συστήματος
και αυτών που ενισχύει. Το TZM ελπίζει ειλικρινά ότι
μπορούμε να ξεκινήσουμε να κινούμαστε έξω από το
σημερινό μας μοντέλο πριν να είναι πολύ αργά, και
αυτός είναι και ο κεντρικός του ρόλος. Το πρώτο βήμα,
λοιπόν, είναι η μαζική παγκόσμια συνειδητοποίηση μιας
εναλλακτικής. Ελπίζουμε να ενωθείτε μαζί μας, αν δεν
το έχετε κάνει ήδη.
Peter Joseph
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010
Συνδικαλισμος του κωλου
Ειμαι της αποψης οτι ο καθ' ενας εχει το δικαιωμα να απεργει οποτε θελει, να πει δεν δουλευω γι αυτο κι αυτο το λογο. Να ειναι ελευθερος να πολεμισει γι αυτα που πιστευει ακομα κι αν ειναι λαθος. Ειμαι μαζι με τους ιδιοκτητες φορτηγων δημοσιας χρησης οσον αφορα το δικαιωμα τους να αγωνιστουν για καποιο προνομοιο που εχουν η τελος παντων για οτιδηποτε, ειμαι εναντιων της κυβερνησης που προσπαθει με την βια και τις απειλες να τους υποταξει. Μπορει καθετα να διαφωνω με τις ιδεες κι αυτο που θελουν να πετυχουν οι φορτηγατζηδες αλλα σε μια ελευθερη κοινωνια δεν πρεπει να κοιταμε μονο το συμφερον μας και την παρτη μας. Γιατι στην τελικη ολοι θελουμε να σταματησει η απεργια για να διευκολυνθει ξανα η δικη μας ζωη, δν μας νοιαζει το δικαιωμα του απεργου.Απο την αλλη ομως ο απεργος εχει το δικαιωμα να απεργησει αλλα δν εχει το δικαιωμα να το κανει εις βαρος των αλλων. Και δυστυχως στην ελλαδα εχει επικρατησει αυτη η νοοτροπια παντου και δν καιγεται κανενος το καρφακι και εξηγω αμεσως:
Ο απεργος φορτηγατζης αν θελει μπορει να μην δουλεψει, αλλα πρεπει να υποστει τις συνεπειες που του επιβαλει το συμβολαιο της αδειας του απο ενα σημειο και μετα, οπως επισης δεν πρεπει να κανει και τα παρακατω:
Δεν πρεπει να απλωνει τα φορτηγα του σε κυριες οδους παρακωλυοντας την κυκλοφορια. Ο τζαπα-μαγκας ελληνας φορτηγατζης πρεπει να βγαλει αυτη τη νοοτροπια απο το κεφαλι του, αν δεν γουσταρει να δουλεψει ας μην δουλεψει δν χρειαζεται να κλεινει τους δρομους και να εμποδιζει και τους αλλους.
Επισης δν πρεπει να εξαναγκαζει και τους αλλους συναδελφους του να μην δουλεψουν. Πολλα φορτηγα μεταφορων ιδιωτικης και δημοσιας χρησης δεχτηκαν επιθεσεις απο σφαιρες και πετρες.
Ολοι οι παραπανω τροποι ασκησης επιρροης δεν ειναι δειγμα φασισμου? Και σαν να μην φτανει αυτο επειδη οι τζαπα-μαγκες φοβουνται τις κυρωσεις αφαιρουν τις πινακιδες απο τα φορτηγα τους, μπραβο ετσι θα παμε μπροστα.
Αλλα δν πρεπει να μας φαινεται περιεργο ολο αυτο. Ολη η νοοτροπια του ελληνα ειναι ετσι. Στις περισσοτερες μικροπορειες που συμβαινουν καθε τοσο σε αθηνα και θεσσαλονικη χωρις προειδοποιησεις οι "συνδικαλιστες" και διαφοροι αλλοι πολιτικαντηδες αδιαφορουν για τον υπολοιπο κοσμο και κλεινουν δρομους με το ετσι θελω. Στα εκπαιδευτικα ιδρυματα η κατασταση ειναι ακομη χειροτερη αφου μια μειοψηφια φοιτητων αποαφασιζει μονη της για το ποτε θα γινει καταληψη στη σχολη αγνοωντας τους υπολοιπους φοιτητες και το συμφερον τους. Σε διαφορες επιχειρησεις (δημοσιες και μη), οργανισμους, σχολεια κλπ οι απεργοι εργαζομενοι δεν επιτρεπουν στους μη απεργους να πανε στα ποστα τους και πολλες φορες τους απειλουν κιολας.
Αυτοι ειμαστε και πρεπει να το αποδεχτουμε, αν το αποδεχτουμε ισως καποια στιγμη και να το αλλαξουμε, μεχρι τοτε... καλο κουραγιο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)